به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز یزد

روز عرفه از ايام باشكوه و عظيم است. روزي است كه در‌هاي آسمان را براي پذيرش تضرع‌هاي عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس اله مي‌گشايند و باز هم آن فاعل بالعشق خواهان بازگشت اشرف مخلوقاتش به بارگاه امن‌اش است. باز هم فرصت براي بازگشت انسان به اصل و جايگاه اعلي اوليه‌اش را فراهم مي‌كنند، چقدر بزرگوارند و بزرگوارانه رفتار مي‌كنند. چقدر ظلم كرديم! چقدر ناديده گرفتيم آن همه رحمت را! ولي باز هم مي‌خوانندمان، دعوتمان مي‌كنند و مي‌خواهند همچو شب قدر به ارزش و منزلت خود نائل شويم. روز عرفه، روزي است كه حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و اطاعت خود دعوت كرده و از آن سوي سفره جود خود را براي آنها گسترانيده است.

عرفه، روز بازگشت عارفانه است از كج راهه گمراهي و تاريكي، به شاه راه هدايت و نور، چه قدر زيباست بازگشت همگاني بندگان فراري به آغوش مهربان خدايي كه همه را خواهد پذيرفت، عرفه، روز بازگشت است؛ بازگشت به آغوش مهربان خدا. عرفه، روزي است كه نااميدي از درگاه خدا رخت برمي بندد.

زيباترين جشن رهايي زير اين چرخ كبود، ساعات خوش اشك ريزي است. شايد بتوان گفت لحظه تولد فلسفه اشك، عصر عرفه است، روز عرفه، روز اشك و ناله، روز حسين و حسيني شدن و روز شكستن بت هاي درون است.

عرفه، عيد بخشايش است، روز كشيدن خط بطلان بر هر آنچه سياهي ست در درون انسان در قلب انسان. روز بستن هر چه دريچه رو به ويراني ست؛ ويراني روح، ويراني نفس، عرفه روزي است كه خدا درهاي مغفرت و بخشش و رحمتش را بر روي بندگان خود آنان مي گشايد.

در روز عرفه، دست هاي خود را به سوي آن بي نياز بالا مي بريم و پيوسته دعا مي كنيم: خدايا! غروب اين روز را با غروب گناهانمان يكي گردان، خدايا! آن‌گاه كه جان ها و انديشه ها از نسيم فرح‌بخش نام و يادت سرشار است، بگذار در بركه عرفه، خود را از زنگار غفلت و معصيت شست‌وشو دهيم./س