روزنامه النهار مطرح کرد؛
دامی که نتانیاهو برای رژیم‌های عربی پهن کرده است
روزنامه النهار لبنان با اشاره به تحولات اخیر و مواضع اسرائیل در قبال مسایل منطقه‌ای از دامی پرده برداشت که صهیونیست‌ها برای رژیم‌های عربی پهن کرده‌اند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،روزنامه النهار لبنان در مطلبی نوشت که اسرائیل در معرکه خود با ایران به بالاترین سطح موجودیتی رسیده است؛ به گونه‌ای که هیچ سازشی را بر نمی‌تابد. این چیزی بود که بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از تریبون سازمان ملل متحد آن را اعلام کرده و پیشتر نیز آن را به اطلاع باراک اوباما رسانده بود.
اسرائیل معتقد است که نمی‌تواند هیچ نوعی از غنی سازی را در ایران بپذیرد. حتی اگر تهران به صورت کامل از غنی‌سازی دست بردارد و انهدام برنامه هسته‌ای خود را نیز بپذیرد، اسرائیل به این اندازه نیز قانع نخواهد شده و در این صورت نیز نگرانی خود را از دانشمندان ایرانی که فن‌آوری هسته‌ای را به صورت کامل در ذهن دارند؛ باقی خواهد ماند.
اسرائیل در راستای خصومت دائمی خود با ایران، پیشنهاد ائتلاف با اعراب را مطرح کرده تا آنها در مقابل ایران بایستند؛ البته باید دید درگیری اعراب با ایران می‌تواند به حدی برسد که جایگزین درگیری موجودیتی آنها با اسرائیل باشد؟ در تاریخ هیچ موضوعی وجود ندارد که نشان دهد درگیری بین اعراب و ایران درگیری موجودیتی باشد. اختلافات و درگیری‌هایی در برخی مسائل وجود داشته که ارث نظام سلطنتی در ایران است و برخی از آنها نیز بعد از افزایش نفوذ ایران در منطقه در پی جنگ‌های عراق و افغانستان به وجود آمده است؛ البته درگیری در سوریه از سه سال پیش تاکنون روابط تهران با کشورهای عربی را تیره‌تر کرده و خاک سوریه را به جنگی نیابتی از سوی قدرت های منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل کرده است.
النهار نوشت که بعد از تمایل آمریکا به سازش با تهران؛ نتانیاهو به عنوان تنها دشمن واقعی ایران وارد عمل شد و مدعی شد که ایران سعی دارد دنیا را فریب دهد، وی با توهین به حسن روحانی رئیس جمهور ایران خواستار مشارکت اعراب در درگیری با ایران شد. البته این درخواست نتانیاهو مشکوک است؛ اگر ایران در نظر برخی اعراب به دنبال تسلط بر منطقه است؛ اسرائیل از 65 سال پیش به صورت واقعی در پی این اقدام بوده و همه روزه بر اشغالگری خود و خفت فلسطینی‌ها تاکید کرده و آنها را از اساسی‌ترین حقوق سیاسی و آرمانهای ملی‌شان بازداشته است. حتی دولت‌های عربی که با اسرائیل سازش کرده‌اند نیز به علت طمع ورزی های بی حدو حضر اسرائیلی ها فایده‌ای از این سازش نصیب آنها نشده است.
این مقاله در پایان تاکید می‌کند هر قدر که درگیریهای ایران با کشورهای عربی افزایش یابد، نمی‌تواند به سطح درگیریهای اعراب و اسرائیل برسد؛ مشکل عرب‌ها با ایران قابل حل است، اما تجربه نشان داده که مشکلات با اسرائیل غیر قابل حل یا سازش است. تنها یک نگاه به موضوع فلسطین می‌تواند هر تردیدی را در این زمینه به یقین تبدیل کند، بنابراین هرگونه پاسخ مثبت به پیشنهاد نتانیاهو در مورد قرار دادن اعراب در مقابل ایران به جای اسرائیل دامی است که برای به رسمیت شناخته شدن اسرائیل پهن شده است.
اسرائیل معتقد است که نمی‌تواند هیچ نوعی از غنی سازی را در ایران بپذیرد. حتی اگر تهران به صورت کامل از غنی‌سازی دست بردارد و انهدام برنامه هسته‌ای خود را نیز بپذیرد، اسرائیل به این اندازه نیز قانع نخواهد شده و در این صورت نیز نگرانی خود را از دانشمندان ایرانی که فن‌آوری هسته‌ای را به صورت کامل در ذهن دارند؛ باقی خواهد ماند.
اسرائیل در راستای خصومت دائمی خود با ایران، پیشنهاد ائتلاف با اعراب را مطرح کرده تا آنها در مقابل ایران بایستند؛ البته باید دید درگیری اعراب با ایران می‌تواند به حدی برسد که جایگزین درگیری موجودیتی آنها با اسرائیل باشد؟ در تاریخ هیچ موضوعی وجود ندارد که نشان دهد درگیری بین اعراب و ایران درگیری موجودیتی باشد. اختلافات و درگیری‌هایی در برخی مسائل وجود داشته که ارث نظام سلطنتی در ایران است و برخی از آنها نیز بعد از افزایش نفوذ ایران در منطقه در پی جنگ‌های عراق و افغانستان به وجود آمده است؛ البته درگیری در سوریه از سه سال پیش تاکنون روابط تهران با کشورهای عربی را تیره‌تر کرده و خاک سوریه را به جنگی نیابتی از سوی قدرت های منطقه‌ای و بین‌المللی تبدیل کرده است.
النهار نوشت که بعد از تمایل آمریکا به سازش با تهران؛ نتانیاهو به عنوان تنها دشمن واقعی ایران وارد عمل شد و مدعی شد که ایران سعی دارد دنیا را فریب دهد، وی با توهین به حسن روحانی رئیس جمهور ایران خواستار مشارکت اعراب در درگیری با ایران شد. البته این درخواست نتانیاهو مشکوک است؛ اگر ایران در نظر برخی اعراب به دنبال تسلط بر منطقه است؛ اسرائیل از 65 سال پیش به صورت واقعی در پی این اقدام بوده و همه روزه بر اشغالگری خود و خفت فلسطینی‌ها تاکید کرده و آنها را از اساسی‌ترین حقوق سیاسی و آرمانهای ملی‌شان بازداشته است. حتی دولت‌های عربی که با اسرائیل سازش کرده‌اند نیز به علت طمع ورزی های بی حدو حضر اسرائیلی ها فایده‌ای از این سازش نصیب آنها نشده است.
این مقاله در پایان تاکید می‌کند هر قدر که درگیریهای ایران با کشورهای عربی افزایش یابد، نمی‌تواند به سطح درگیریهای اعراب و اسرائیل برسد؛ مشکل عرب‌ها با ایران قابل حل است، اما تجربه نشان داده که مشکلات با اسرائیل غیر قابل حل یا سازش است. تنها یک نگاه به موضوع فلسطین می‌تواند هر تردیدی را در این زمینه به یقین تبدیل کند، بنابراین هرگونه پاسخ مثبت به پیشنهاد نتانیاهو در مورد قرار دادن اعراب در مقابل ایران به جای اسرائیل دامی است که برای به رسمیت شناخته شدن اسرائیل پهن شده است.
