اجتماع، نابینایان و افسردگی
بسیاری از افرادی که در کنار ما زندگی می کنند از نعمت بینایی محروم هستند و این امر زندگی این افراد را تا حد زیادی با اختلال مواجه کرده است، در این میان رفتار اطرافیان و اجتماع است که می توانند از میزان مشکلات این افراد و بروز مشکلات روحی در این گروه آسیب پذیر کم کند.
دکتر منفرد گویا، روانشناس درگفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: یکی از مسائلی که نابینایان دارند نحوه برخورد نادرست با آنها است، نخستین برخوردی که هر یک از ما به افراد دارای نقص عضو داریم دید ترحم آمیز است و این امر تا حد زیادی برای شخص دارای نقص عضو ناراحت کننده است و موجب بهم ریختگی او می شود.
وی یاد آور شد: افراد مبتلا به نقص عضو به ویژه نابینایان در طول زمان با مسئله نابینایی خود کنار می آیند و در مقابل، خواستار برآورده شدن نیازهایشان به عنوان یک انسان واقعی هستند، اما متاسفانه به علت دید ترحم آمیز اطرافیان و جامعه گرفتار بحران های روحی، افسردگی و در نهایت کناره گیری از اجتماع و حتی حرفه و شغل می شوند.
این کارشناس روانشناسی در ادامه افزود: افراد جامعه نیز در قبال این گروه وظایفی برعهده دارند که نبود توجه به این مسئله خسارات روحی جبران ناپذیری برای نابینایان به همراه دارد درحالی که در صورت وجود فرهنگسازی در جامعه این مشکل قابل حل خواهد بود.
وی با اشاره به تاثیر تفاوت های جنسیتی در نابینایان اظهار کرد: همانطور که به طور کلی تفاوت های جنسیتی بین زن و مرد موجب به وجود آمدن حالات روحی مختلف در افراد می شود، به همین میزان آسیب پذیری زنان در مواجهه با این مشکل بیشتر از مردان است.
وی در پایان افزود: شخصی که از ابتدا نابینا است نسبت به دریافت محرک های بیرونی در مقابل فردی که بر اثر حادثه گرفتار این عارضه شده، متفاوت است.
فردی که نابینا نیست و درگير اين عارضه می شود ممکن است آسیب روحی بیشتری ببیند، اما شخصی که از ابتدا نابینا است باوجود اینکه هیچ گونه نمادی در ذهنش شکل نگرفته است سازگاری روحی بیشتری نسبت به محیط دارد. /ح
