به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از العربيه:وزیر خارجه سوریه تاکید کرد کشورش از تلاشهای آمریکا و ایران برای برطرف کردن شکاف ناشی از بی اعتمادی میان طرفین ابراز خرسندی می کند و امیدوار است این مسئله تاثیر مثبتی بر ثبات روابط بین المللی داشته باشد.
ولید المعلم وزیر امور خارجه سوریه در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد که به نیابت از کشورش انجام داد پس از تبریک به جان اش رئیس دوره ای شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد به خاطر انتخابش به ریاست این دوره از مجمع عمومی گفت جناب رئیس! آقایان و خانم ها! در چنین روزی در سال گذشته در همین تریبون در حالی سخنرانی کردم که جهان شاهد حوادث فراوانی بود مردم آرزو داشتند اوضاع بهتری را در سال جاری داشته باشند اما متاسفانه هنوز در همان جای قبلی هستیم و حتی در برخی نقاط جهان اوضاع بدتر از سابق هم شده است. کشورهای متعددی همچنان با بحران های سیاسی، اقتصادی و مالی مواجه اند که به تنهایی توان مقابله با آنها را ندارند. در حالی که ملتهای جهان منتظر مشاهده تلاشهای بین المللی فعال و تاثیر گذار برای غلبه بر این بحران ها هستند اما آنچه مشاهده می کنند نشان دهنده تشدید مشکلات و افزایش آنها است به گونه ای که گرایش به سلطه طلبی و حاکم شدن بر سرنوشت ملت ها، افزایش یافته است و این آشکارا با اصول پذیرفته شده در منشور سازمان ملل متحد و اصول حقوق بین الملل تناقض دارد. بعلاوه کشورهای شناخته شده، به جای حل و فصل درگیریهای منطقه ای و بین المللی از راههای مسالمت آمیز، همچنان سیاست های تجاوزکارانه در قبال همان کشورها را درپیش گرفته اند. این رفتار موجب افزایش نفاق سیاسی برای مداخله در مسائل داخلی کشورها به بهانه مداخله بشردوستانه یا وظیفه حفاظت از جان مردم شده است. پس از آن که این سیاست ها در برخی کشورها از جمله در کشور من سوریه سودی نبخشید این کشورها چهره واقعی خود را نشان دادند و آشکارا از تجاوز نظامی خارج از چارچوب شورای امنیت سازمان ملل و حتی بدون هیچ توافق بین المللی سخن گفتند. آنها پیش از آن، اقدامات اقتصادی یکجانبه ای را که هیچ مبنای اخلاقی یا قانونی ندارد، علیه سوریه(و برخی کشورهای دیگر) اعمال کردند، این غیر از سیاست های مشکوکی است که هدف از آنها فتنه انگیزی و ایجاد ناآرامی در ساختار جوامع ملی، متمدن، مرکب از گروهها و عقاید مختلف است که صدها سال با وحدت، یکپارچگی، سازگاری و تفاهم در کنار یکدیگر زندگی کرده اند. نکته بدتر آن است که برخی از این کشورها جنگ های ویرانگری را به بهانه مبارزه با تروریسم به راه انداخته اند. این در حالی است که خود این کشورها با بی توجهی به همه قطعنامه های سازمان ملل متحد و همه ارزشهای انسانی و اخلاقی، از تروریسم در کشور من حمایت می کردند. من در اینجا این سئوال را که سال گذشته مطرح کردم بار دیگر می پرسم که آیا توافقی بین المللی درباره مبارزه با تروریسم وجود دارد که کشورهای عضو این سازمان انجام آن را برعهده گرفته اند یا چنین توافقاتی صرفا مرکبی بر کاغذ است که نوشته می شود اما برخی کشورها خلاف آن را عمل می کنند؟
جناب رئیس! آنچه در کشور من جریان دارد برای همه آشکار است جز آن که برخی کشورها نمی خواهند واقعیت را ببینند یا بشنوند. سازمان جهانی القاعده با داشتن شاخه های مختلف مانند جبهه النصره، گروهک دولت اسلامی عراق و شام، لواء الاسلام و دیگر شاخه ها، بدترین سازمان های تروریستی در جهان است. این گروهها در خاک سوریه سرگرم جنگ هستند. صحنه های قتل و کشتار و خوردن جگر سربازان کشته شده در همه شبکه های تلویزیونی پخش شد اما برخی وجدانها آن را نادیده گرفتند.
جناب رئیس! شهروندان بیگناهی که در آتش حقد و کینه این ها می سوزند تنها گناهشان آن است که با افکار انحرافی و اندیشه افراطی سازمان القاعده مخالفند. در کشور من کسانی اعضای بدن مردم را زنده زنده قطع کردند و برای خانواده هایشان ارسال کردند تنها بدان علت که آنها از سوریه یکپارچه متحد و سکولار دفاع می کردند. در کشور من کسانی هستند که حقوق بشر را در زندگی و معاش و عقاید دینی و وابستگی های سیاسی آنها نقض می کنند بنابراین هرکس که به این ایده گمراه تکفیری منتسب نباشد به دست آنها کشته می شود یا زنان و فرزندانشان با تمسک به عقاید انحرافی به نام دین که هیچ ربطی هم به اسلام ندارد اسیر می شوند.
بزرگواران! هیچ جنگ داخلی در سوریه وجود ندارد بلکه ما سرگرم جنگ با تروریسم هستیم. تروریسمی که هیچ ارزش، عدالت، برابری، حقوق و قانونی را نمی شناسد. جنگ با تروریسم در کشور من مستلزم آن است که جامعه بین المللی تدابیر لازم و سریعی را برای وادار کردن کشورهای شناخته شده ای که کمک مالی، تسلیحاتی، آموزشی و پایگاه و گذرگاه امن برای تروریستهای جمع شده از نقاط مختلف جهان فراهم می کنند، به دست برداشتن فوری از چنین جنایاتی اتخاذ کنند. این اقدام باید به استناد قطعنامه های بین المللی ویژه مبارزه با تروریسم و مهمترین آن قطعنامه شماره 1373 سال 2001 شورای امنیت سازمان ملل صورت گیرد.
جناب رئیس! شهر نیویورک و مردم آن هم طعم زشت تروریسم را چشیده اند و به آتش تندروی و ویرانگری آن سوخته اند همانگونه که ما هم اکنون از چنین مصیبتی رنج می کشیم. کشورهایی که خود طعم این مصیبتی را که ما اکنون می چشیم، چشیده اند چگونه می توانند ادعا کنند در تمام نقاط جهان با تروریسم مبارزه می کنند در حالی که در کشور من از تروریسم حمایت می کنند. مفهوم گروههای مسلح میانه رو و گروههای مسلح تندرو به یک عبارت مسخره و بی معنی تبدیل شده است. تروریسم، تروریسم است و نمی توان آن را به دو دسته تروریسم معتدل و ترویسم افراطی تقسیم کرد. سئوال من این است، شما کسانی را که کودکان را اسیر می کنند و اعضای بدن آنها را در خارج از کشور می فروشند، چه می نامید؟ کسانی که کودکان را بسیج می کنند، مانع از رفتن آنها به مدرسه می شوند و به جای آن، تیراندازی و کشتار را به آنها آموزش می دهند چگونه توصیف می کنید؟ نظر شما درباره کسانیکه فتواهای انحرافی مانند جهاد نکاح و جهاد محارم را در کشور من صادر و منتشر می کنند چیست؟
آقایان و خانم ها! ما، در خان العسل هدف حملات شیمیایی و گازهای سمی قرار گرفتیم، ما خواستار تشکیل کمیته حقیقت یاب بین المللی شدیم و خواستار آن شدیم که این کمیته اختیار داشته باشد استفاده کنندگان از سلاح های شیمیایی در سوریه را نیز مشخص کند در حالی که آمریکا و متحدانش، فرانسه و انگلیس، مانع از چنین کاری شدند و در آن زمان بر منحصر شدن ماموریت این کمیته به تحقیق درباره استفاده شدن یا نشدن از سلاح شیمیایی در سوریه بدون تعیین مسئول چنین حملاتی پافشاری کردند. سوریه پنج ماه منتظر اعزام چنین گروهی شد و زمانی که این گروه بازرسان به سوریه اعزام شدند پیش از انجام کامل ماموریت خود فراخوانده شدند. این در حالی است برخی کشورها شروع به کوبیدن بر طبل جنگ و حمله به سوریه کردند. کشور من با طرح پیشنهادی ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری فدرال روسیه موافقت کرد و با پیوستن به معاهده منع سلاح های شیمیایی به همه جهانیان ثابت می کند که به مقابله با هرگونه استفاده از چنین سلاحی پایبند است. در عین حال، از همه جهانیان می خواهد به وظایف خود در زمینه منع گسترش سلاح های کشتار جمعی در خاورمیانه عمل کنند. با توجه به آن که سوریه به پایبندی به تعهدات و التزامات خود معروف است برهمین اساس من بر پایبندی سوریه به عنوان یک کشور طرف قرارداد به اجرای مفاد کامل موافقتنامه با همکاری سازمان منع سلاح های شیمیایی تاکید می کنم. اما چالشی که اکنون در مقابل همه وجود دارد آن است که آیا کسانی که چنین سلاح هایی و همچنین سلاح های دیگر در اختیار تروریست ها قرار می دهند به این اقدامات خود پایان خواهند داد؟ زیرا تروریست ها در کشور من سلاح شیمیایی را از کشورهای شناخته شده برای همه در منطقه و همچنین غرب، دریافت می کنند و از این گازهای سمی علیه سربازان ما و شهروندان بی دفاع استفاده می کنند.
جناب رئیس! توقف سیاستهای خصمانه علیه سوریه نخستین گام درست در جهت حل و فصل مشکلات در کشور من است. هرگونه سخنی درباره حل و فصل سیاسی در سایه ادامه حمایت مالی، تسلیحاتی و آموزشی از تروریسم، سخنی صرفا خیالی و گمراه کننده است. هرکس دنبال حل و فصل سیاسی بحران سوریه است، به ویژه با توجه به آن که سوریه بارها اعلام کرده است خواستار حل و فصل سیاسی بحران است، باید همه اقدامات و سیاستهای تجاوزکارانه و خصمانه علیه سوریه را متوقف کند و بدون هیچ پیش شرطی در کنفرانس ژنو شرکت کند. و با توجه به آن که ملت ها خود باید سرنوشت خود را تعیین کنند ملت سوریه تنها کسی است که حق انتخاب رهبری، نمایندگان، آینده و شکل دولت خود را دارد که همه گروهها و طیف های مختلف مردم سوریه را حتی کسانیکه فریب خوردند و در تشخیص راه درست دچار اشتباه شدند در بر خواهد گرفت. ما به هیچ کشور و طرفی جز ملت سوریه که مصمم به مخالفت با همه اشکال مداخله خارجی در مسائل داخلی و شکست دادن طرفداران طرح های فرقه گرایانه و تندروی و ترویسم است تکیه نداریم. در کشور من، ارتباط میان سیاستهای دولت و خواسته های ملت بسیار قوی است. صندوق های رای در انتخاباتی آزاد و شفاف تنها راه حل شناخت گزینه های مورد نظر ملت سوریه در تعیین آینده خود به دور از فشارهای تروریستی و دیکته ها و خواسته های بیگانگان است.
آقایان و خانم ها! کسانی هستند که خواستار حل و فصل سیاسی مسائل سوریه نیستند و همواره به شکل مستقیم یا با واسطه مزدورانشان دنبال تجاوز و تعرض به سوریه هستند این آن چیزی است که اوضاع سوریه را به اینجا کشانیده است. گفتم سوریه به حل و فصل سیاسی بحران جاری پایبند است اما این پایبندی ما به حل و فصل سیاسی بدان معنی نیست که به تروریستها اجازه دهیم شهروندان بی گناه را هدف حمله قرار دهند و همچنین بدان معنی نیست که نظاره گر آن باشیم که مساجد و کلیساهای ما ویران شود آن گونه که در حمص و حلب رخ داد و اکنون در معلولا که هنوز اهالی آنجا به زبان حضرت مسیح(ع) سخن می گویند این مسئله در حال رخ دادن است. آنچه برای کلیساها و مساجد در سوریه رخ می دهد برای همه میراث فرهنگی و تاریخی و بشری سوریه در حال رخ دادن است. آیا نمایندگان کشورها در این نشست مهم بین المللی خبر دارند که تروریستهایی از بیش از 83 کشور اکنون با شعار جهاد تکفیری جهانی در سوریه به کشتن مردم و ارتش ما مشغول اند؟ و در مقابله با این پدیده آیا برخی ها حق دارند که از دولت سوریه بخواهند که مسئولیت هایش را در حفاظت از شهروندانش و حفظ وحدت، یکپارچگی، حاکمیت و استقلال کشورش که مبتنی بر قانون اساسی است، نایدیده بگیرد؟ جنگ علیه تروریسم تنها جنگ سوریه نیست، این تروریست ها بالاخره روزی به کشورهای متبوع خود بازخواهند گشت و در آن صورت هیچ کشوری در جهان از این تروریسم که هیچ حد و مرزی نمی شناسد در امان نخواهد بود.
جناب رئیس! حوادث سوریه موجب افزایش نیازهای بشردوستانه در بسیاری از بخش های اساسی شده است و تحریم های یکجانبه غیراخلاقی و غیرانسانی که آمریکا و اتحادیه اروپا علیه سوریه اعمال کرده اند موجب وخیم تر شدن اوضاع معیشتی مردم سوریه شده است این در حالی است که کشور من با سازمان ملل متحد و سازمان های بین المللی درچارچوب طرح تلاش برای برطرف کردن نیازهای اساسی شهروندان و به ویژه کسانی که ناگزیر از ترک خانه و کاشانه خود و آواره شده اند همکاری می کند. در اینجا باید به این نکته اشاره کنم که بسیاری از مردم سوریه توسط گروههای تروریستی مسلح در مناطق مرزی ناگزیر شده اند به برخی کشورهای همسایه پناهنده بشوند و آنچه مایه تاسف است آن است که این افراد مهاجر در برخی از این کشورها به اردوگاههایی برای آموزش نظامی اعزام شده اند یا در اماکنی که شبیه بازداشتگاه است زندگی می کنند. من از این تریبون از شهروندان سوری می خواهم به شهرها و روستاهای خود بازگردند و دولت سوریه بازگشت امن و زندگی شرافتمندانه را به دور از مشکلات و اوضاع غیرانسانی چنین اردوگاههایی برای آنها تضمین می کند. دوست دارم در اینجا تاکید کنم آماده ایم نهایت تلاش خود را برای رسانیدن کمک های بین المللی به همه شهروندان سوری بدون هیچ تبعیضی در هر جا که باشند طبق قطعنامه شماره 46/182 مجمع عمومی سازمان ملل و در چارچوب حفظ عزت و حاکمیت سوریه به کار بندیم.
جناب رئیس! آنچه در کشور من جریان دارد موجب نمی شود قطب نمای اصلی خود را که فلسطین و جولان است فراموش کنیم بنابراین جمهوری عربی سوریه بر پافشاری خود بر حق طبیعی اش در بازپس گیری کامل جولان اشغالی سوریه تا خط 4 ژوئن سال 1967 تاکید می کند و مخالفتش را با همه اقداماتی که اسرائیل به عنوان رژیم اشغالگر برای تغییر ویژگیهای طبیعی، جغرافیایی و جمعیتی این منطقه انجام می دهد اعلام می کند و آن را نقض آشکار قطعنامه های مربوطه شورای امنیت به ویژه قطعنامه شماره 497 سال 1981می داند. سوریه بار دیگر حمایت خود را از حقوق ثابت و قانونی ملت فلسطین و به ویژه حق بازگشت آوارگان و تعیین سرنوشت خود و تشکیل کشور مستقل فلسطین بر اراضی خود به پایتختی بیت المقدس اعلام می کند.
جناب رئیس! کشورم ضمن پیوستن به کنوانسیون منع گسترش سلاح های شیمیایی بار دیگر از جامعه بین المللی می خواهد برای عاری سازی منطقه خاورمیانه از همه سلاح های کشتار جمعی تلاش کنند و در همین چارچوب طرح پیشنهادی خود را که در سال 2003 در زمان عضویتش در شورای امنیت ارائه کرد یاد آور می شود و از شورای امنیت می خواهد آن را تصویب کند. سوریه تاکید می کند عاری سازی منطقه از سلاح کشتار جمعی بدون پیوستن اسرائیل تنها قدرت هسته ای منطقه به همه کنوانسیون های منع گسترش چنین سلاح هایی و قراردادن تاسیسات خود تحت کنترل آژانس بین المللی انرژی اتمی امکانپذیر نیست. سوریه در عین حال بر مفاد پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای مبنی بر حق همه کشورها در برخورداری از فناوری هسته ای برای مصارف صلح آمیز تاکید می کند. سوریه همچنین ادامه سنگ اندازی آمریکا و اسرائیل در مسیر برگزاری کنفرانس بین المللی مربوط به ایجاد منطقه عاری از سلاح های کشتار جمعی در خاورمیانه را که قرار بود در سال 2012 برگزار شود، محکوم می کند.
جناب رئیس! کشور من از آمریکا و کشورهای اتحادیه اروپا و دیگر کشورها می خواهد از در پیش گرفتن اقدامات اقتصادی یکجانبه غیراخلاقی که با قواعد و اصول حقوق بین الملل و اصول تجارت آزاد منافات دارد خودداری کنند و برهمین اساس ما خواستار لغو محاصره اقتصادی آمریکا علیه کوبا هستیم که از چندین دهه پیش تاکنون ادامه دارد. ما همچنین بار دیگر بر درخواست خود برای لغو و متوقف کردن همه اقدامات یکجانبه علیه سوریه و ملت های دیگر مانند ونزوئلا، بلاروس، ایران و جمهوری دموکراتیک کره تاکید می کنیم.
جناب رئیس! امیدواریم سازمان ملل متحد بتواند در اجرای اصول، مبادی و اهداف منشور ملل متحد برای حفظ حاکمیت کشورها و تساوی میان آنها در حقوق و وظایف، ملت های جهان را به سوی آینده ای بهتر رهبری کند به نحوی که آمال و آرزوهای این ملتها در زندگی شرافتمندانه، توسعه و خودکفایی غذایی به دور از همه اشکال تنش، رویارویی و جنگ تحقق یابد. در همین رابطه، کشور من از تلاشهای آمریکا و ایران برای برطرف کردن شکاف ناشی از بی اعتمادی میان طرفین ابراز خرسندی می کند و امیدوار است این مسئله تاثیر مثبتی بر ثبات روابط بین المللی داشته باشد.