به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از اسلام تايمز، در اين گزارش آمده است: در این بین برخی از کشورها به شدت از عادی سازی روابط ایران و آمریکا می هراسند. عده ای دیگر موضع اعتدالی در پیش گرفتند اما در واقع به همان موضع دسته نخست تمایل دارند زیرا این کشورها در سال های اخیر و در سایه تحریم ها و فشار بر ایران توانسته اند منافع سیاسی و اقتصادی خود را محقق کنند و از سوی دیگر این کشورها به خوبی می دانند که تحریم های کنونی مانع از برقراری رابطه مناسب بین ایران و آمریکا می شود. از این رو رفع تحریم ها و ایجاد روابط محدود با آمریکا منافع آنها را تامین می کند و بنابراین این کشورها موضع اعتدالی در گفتگوهای احتمالی بین ایران و آمریکا اتخاذ می کنند.
گروه سوم دولت هایی هستند که از شرکای اصلی ایران به حساب می آیند، به همین دلیل این قبیل کشورها با اشتیاق منتظر بهبود روابط ایران و آمریکا هستند.
گروه مخالف: از همان ساعات اولیه رای گیری انتخابات یازدهم ایران و انتخاب دکتر حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور ، رهبران صهيونيست مواضع تندی را علیه ایران اتخاذ کردند و چنین القاء می کردند که ایران همواره خطر بزرگی برای منطقه به حساب می آید تا مانع از تغییر در سیاست های خصمانه غرب علیه ایران شوند. رژیم صهیونیستی با مظلوم نمایی تلاش می کرد حمایت های بین المللی را به نفع خود و علیه ایران به دست آورد، اما گروه دیپلماتيک جدید ایران با درک درست این نکته سعی کرد که برگ برنده را از اسرائیل بگیرد.
سازمان های عربی منطقه نیز به شدت از بهبود روابط ایران و آمریکا می ترسند. در سال های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی کشورهای منطقه و بویژه کشورهای عرب حوزه خلیج فارس سعی کردند با واگذاری استقلال سیاسی خود به آمریکا حاشیه امنیتی برای خود به دست آورده و مواضع مخالفتی علیه ایران بگیرند. اما اعتماد این کشورها به آمریکا باعث شد که تاثیر موضع گیریهای آنان بر واشنگتن کم رنگ شود و حتی در برخی موارد متاثر از سیاست های امریکایی در منطقه شدند، برای مثال می توان به جنگ عراق اشاره کرد که علی رغم نارضایتی اما مجبور شدند با آمریکا همراه شوند.
گروه اعتدال: روسیه و چین از جمله کشورهایی هستند که در مذاکرات احتمالی ایران و آمریکا موضع معتدلی در پیش گیرند.
جريان حامی: کشورهای اتحادیه اروپا و جنوب شرق آسیا از کشورهایی هستند که بزرگترین منافع را از عادی سازی روابط ایران و آمریکا به دست می آورند. از این رو تلاش می کنند این رابطه از سر گرفته شود تا بتوانند فعالیت های بزرگ خود را در بازارهای اقتصادی ایران انجام دهند تا اقتصاد بحرانی خود را بهبود بخشند.
از مواضع مطرح شده می توان نتیجه گرفت که:
اکثر جریان ها و گروه های موجود در عرصه بین المللی بر تحقق منافع ملت ایران تاکید مي کنند. ایران از اهمیت خاصی در عرصه بین المللی و منطقه ای برخوردار است. ایران در سالهای بعد از انقلاب ثابت کرد که تنها راه تعامل با مردم بزرگ ایران گفتگو است و نه زبان زور. مذاکرات احتمالی ایران و آمریکا باعث می شود آمریکا فرصتی پیدا کند تا روابط مناسبی با ملت ایران ایجاد کند و اشتباهات قبلی خود را جبران کند. این مذاکرات باعث می شود که آمریکا استقلال خود را در تصمیم گیری ها ثابت کند زیرا هر مانع تراشی در این مسیر نشان می دهد که تل آویو تصمیم گیرنده نهايي است نه آمریکا. طرف ایرانی باید از شتاب و عجله در این مسیر پرهیز کند زیرا چنین روابطی با توجه به موانع بزرگی که دارد به زمان بسیاری هم نیاز دارد. برای دوری از نرسیدن به نتیجه ای در مذاکرات باید گفتگو ها در سطح پایین شروع شود.
