رييس اداره مرتع منابع طبيعي غرب مازندران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران ساری با اشاره به اينكه 303 سامانه چرا در 197 هزار هكتار مرتع غرب مازندران وجود دارد،گفت : تعيين فصل چرا با توجه به ويژگي‌هاي بوم‌شناختي هر منطقه است و رعايت آن موجب حفظ پايداري مراتع مي‌شود.

وریج کاظمی چراي زودهنگام را باعث از بين رفتن گياه در مرحله گل‌دهي بیان كرد و افزود : چراي ديرهنگام يعني بعد از آخر شهريور نيز موجب از بين رفتن تمام بخش‌هاي گياه و تشكيل نشدن گياه خاك مي‌شود.

وی تصریح کرد : اگر بعد از اتمام فصل چرا، دام در مرتع بماند گياهان مرتعي تا حد زيادي نابود مي‌شوند و فرايند طبيعي پوسيدن گياه و بازگشت آن به خاك انجام نمي‌شود كه نتيجه آن كاهش مواد آلي و ضعيف شدن خاك است.

رييس اداره مرتع اداره كل منابع طبيعي و آبخيزداري استان مازندران ـ نوشهر با اشاره به نقش مواد آلي در افزايش تخلخل خاك، گفت: اين امر نفوذپذيري خاك را بالا مي‌برد و خطر سيل كه در بسياري از موارد از مناطق بالادست شروع مي‌شود كاهش مي‌يابد.

وریج کاظمی ظرفيت چراي مراتع غرب مازندران را 360 هزار واحد دامي برشمرد و افزود : توقع ما از دامداران اين است كه با گماردن قرق بان از ورود دامداران مهاجر و غير مجاز جلوگيري كنند.

وی تصریح کرد : برخي از گياهان مراتع براي دام‌ها مطلوبيت بيشتري دارند كه به آنان گياهان خوش‌خوراك مي‌گويند.

مهم‌ترين گونه‌هاي خوش‌خوراك غرب مازندران شامل علفِ باغ، مَرْغ (بيدْگياه)، فِسْتُوكا (علفِ بَرّه)، علفِ پَشْمَكي، شَبْدَر، يونجه، جو صحرايي است.

از 197 هزار و 152 هكتار مرتع موجود در غرب مازندران 21 درصد مرتع درجه يك و 59 درصد درجه دو و 20 درصد درجه سه محسوب مي‌شود كه از ارتفاع دو هزار و 200 متر تا ارتفاع بيش از سه هزار و 500 متر پراكنده است./س