اسلام تايمز:
بايست آمریکا، اینجا دمشق است!
در مورد عقب نشینی آمریکا در جنگ علیه سوریه و توافق لاوروف و جان کری در ژنو، تحلیل های زیادی ارائه شده است اما نکته ثابت در این اتفاقات آن بود که آمریکا نمی تواند به تنهایی تصمیمات بین المللی را اتخاذ کند و کشورهای دیگری همچون ايران و روسيه هستند که در عرصه بین المللی نقش آفرینی می کنند.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگارانبه نقل از اسلام تايمز، آمریکا با توافق ژنو به طور رسمی از جنگ علیه سوریه عقب نشینی کرد تا بعد از توازن سیاسی شورای امنیت بین الملل، توازن نظامی جدیدی شکل گیرد.
دمشق برای روسیه تنها به منزله یک نظام سیاسی نیست بلکه این دو باهم روابط استراتژیکی دارند که به دهه ها برمی گردد.
اقدامات غربی ها در آسیای میانه که سعی می کردند این کشورها را با ایجاد سپر موشکی آمریکایی احاطه کنند، حریم فضایی روسیه را تهدید کرد و باعث شد که روسیه از یکی از بارزترین و آخرین پایگاه استراتژیک در ساحل شرقی مديترانه، دفاع کند.
"حسن حسن" تحلیل گر سیاسی و کارشناس استراژیک در این رابطه می گوید: موضع گیری محکم روسیه و مقاومت مقامات، مردم و ارتش سوریه باعث شد با وجود اینکه برخی از کشورهای غربی سعی می کردند چنین القاء کنند که آمریکا تسلیم محور روسیه – ایران و سوریه شده است ، اما آمریکا به مذاکرات ژنو تن دهد. سوریه برای مقابله با اسرائیل نیازی به سلاح شیميایی ندارد و بیشترین چیزی که اسرائیل از آن می ترسد، قدرت موشکی سوریه است نه قدرت شیميایی آن.
"حسن حسن" در استدلال این بحث می گوید: مانورهایی که اسرائیل برگزار کرد تأييدي بر اين موضوع است که اين رژيم از موشک های حزب الله و سوریه و ایران می ترسید نه از سلاح شیميایی. بنابراین در صورت هرگونه تجاوز، سیل موشک ها است که می تواند سرزمین های اشغالی را هدف قرار دهد.
در اینجا روسیه نقش سیاسی و دیپلماسی فعالی را بازی کرد به طوری که گفت مسکو در هیچ یک از طرف جنگ مداخله نخواهد کرد یعنی یک طرف جنگ را سوریه و طرف دیگر را آمریکا و همراهانش قرار داد و برای خود این امکان را به وجود آورد که می تواند به عنوان میانجی و متفرق کردن درگیری وارد عمل شود.
اين كارشناس در ادامه می گوید: دخالت روسیه در قضیه سوریه یک استراتژی مبتکرانه بود، روسیه توانست در محور مقاومت "ایران و حزب الله و سوریه"، سرمایه گذاری کند و عوامل قدرتمند دیگری را به این محور ببخشد و در عین حال برای خود هم قدرت زیادی آورد و تاکید کرد که این تکامل دیپلماسی و سیاسی و نظامی همه ورق ها را جابجا کرد و همه محاسبات های منطقه و جهان را تغییر داد.
بنابراین روابط روسیه با کشورهای منطقه برمبناي روابط استراتژیک مبتنی بر اصول محکمی است که تا دهه ها ادامه پیدا کرده ولی روابط آمریکا بر اساس قرار دادها و طمع ورزی های نفتی است که مردم هيچگاه آن را نمی پذیرند و مدتهاست که پرچم آمریکا را زیر پاهای خود لگدمال مي کنند.
