به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگارانبه نقل از پايگاه تحليلي اوراسيا ريويو ؛ امیرحسین موسویان، دیپلمات و مذاکره‌کنندهٔ ارشد هسته‌ای سابق ایران در گزراشی در این پایگاه خبری _ تحلیلی نوشت : تصمیم اوباما ، رییس جمهور آمریکا برای اقدام نظامی علیه سوریه با ارائه طرحی از سوی روسیه که در راستای کنترل تسلیحات شیمیایی در جهان است ، تا حدودی زیادی لغو شده است .
این طرح خطر تشدید درگیری ها در سوریه و گسترش ناآرامی ها در منطقه را به شکل قابل توجهی کاهش داد و بدیهی است که نمی توان نقش " جمهوری اسلامی ایران " را در این وضعیت نادیده گرفت . در واقع بدون حضور و تاثیر ایران ارائه و اجرای چنین طرحی امکان پذیر نبود .
سرگئی لاوروف ، وزیر خارجه روسیه در کنفرانس خبری مشترکی که اخیرا با " ولید معلم " همتای سوری خود داشت اظهار داشت : در توافقی که با ایران بر سر طرح کنترل تسلیحات شیمیایی سوریه از سوی مقامات و سازمان های بین المللی انجام گرفت این موضوع با آمریکا مطرح گردید و با استقبال اوباما نیز مواجه شد . بر اساس این طرح تمامی تسلیحات شیمیایی دمشق بطور کلی نابود شده و این کشور بطور رسمی عضو کنواسیون بین المللی تسلیحات شیمیایی می شود .
در بخش دیگری از طرح روسیه و ایران از سازمان های بین المللی خواسته شده که بطور جدی و رسمی موضوع دسترسی و استفاده تروریستها و شورشیان از تسلحات شیمیایی در شهرهای سوریه و علیه مردم این کشور را بررسی کنند .
ولید معلم بلافاصله استقبال سوریه از این پیشنهاد را مطرح کرد و ساعاتی پس از آن سازمان ملل ابراز امیدواری کرد که این طرح بتواند راه حل نظامی را در مورد سوریه بطور کامل حذف نماید . این استراتژی همچنین موجب خروج اوباما از مخمصه ای شد که خود در منطقه ایجاد کرده و بار دیگر ضعف شدید سیاست خارجی کاخ سفید را به جهان اثبات نمود .
این در حالی است که در چنین شرایطی اوباما باز هم اعلام کرد که گزینه نظامی درباره سوریه کاملا لغو نشده و ممکن است دوباره به اولویت اول واشنگتن در خاورمیانه تبدیل شود . در اینجا به 12 نکته ای که آمریکا در لزوم اجرای هرچه سریعتر طرح روسیه و ایران در قبال دمشق باید به آن توجه داشته باشد ، اشاره شده است :
اول ، مدارک و شواهد محکمی دال بر اینکه شورشیان و تروریستها از سلاح شیمیایی در سوریه و علیه مردم این کشور استفاده کرده اند ، وجود دارد . در دسامبر سال 2012 ، ایران بطور رسمی به آمریکا اعلام کرد که برخی کشورها در حال ارسال تسلیحات شیمیایی برای تروریستها و مخالفان در سوریه هستند اما واشنگتن با رد اطلاعات اعلام شده از سوی ایران ، توجهی به آن نکرد .
دوم ، حمله نظامی ارتش آمریکا به سوریه به راحتی خاورمیانه و حتی آمریکا درگیر جنگی درازمدت و غیرقابل پیش بینی خواهد کرد . پس از تجربه تجاوز نظامی به عراق و افغانستان توسط آمریکا در دهه های پیشین ، واشنگتن نخواهد توانست باتلاق دیگری برای خود در سوریه ایجاد کند .
سوم ، با توجه به فتنه های قومی و مذهبی که در منطقه گسترش یافته ، یک اقدام نظامی در سوریه می تواند منجر به تقویت آنان در کل منطقه شود . تقویت و افزایش فعالیت های گروهک های تروریستی در سوریه آسیب به اقلیت های مسیحی و یهودی این کشور را نیز تشدید خواهد کرد . تصاویر و فیلم های فراوانی از جنایات وحشتناک این گروهک ها در سوریه و علیه مردم و نیروهای ارتش ازجمله بریدن سر و دیگر اعضای بدن آنان در شبکه اجتماعی و اینترنت منتشر شده است .
چهارم ، تصمیم و اقدام آمریکا در حمایت از شورشیان افراطی و تروریستهای خارجی در سوریه با ادعای همیشگی این کشور برای " مبارزه با تروریسم " در تناقض است . این در حالی است که مبارزه درازمدت ایران با افراطیون القاعده در عراق و افغانستان هرگز نبازمند تجاوز نظامی یا اشغال کشور دیگری نبوده است .
پنجم ، این سخن که در صورت سقوط دولت کنونی سوریه قدرت ایران در منطقهو در میان کشورهای اسلامی افول خواهد کرد کاملا اشتباه است . نگاهی به موقعیت واشنگتن و تهران در خاورمیانه بخوبی اثبات کننده این موضوع است : بدنبال مداخله و حمله آمریکا در عراق و افغانستان طی یک دهه گذشته موضع کاخ سفید به تدریج کاهش و موقعیت " جمهوری اسلامی" تقویت شده است .
ششم ، اقدام نظامی آمریکا علیه دولت سوریه واشنگتن را بیش از پیش در انزوای بین المللی قرار داده و هرگونه امید برای راه حل های دیپلماتیک و مسالمت آمیز را از بین خواهد برد . هیچ گونه تمایل داخلی یا بین المللی برای آغاز ماجراجویی تازه ای از سوی کاخ سفید در جهان وجود ندارد . ناتو ، کشورهای عضو گروه " جی 20 " ، کشورهای اروپایی ، چین ، روسیه و بیش از 60 درصد شهروندان آمریکایی مخالف اقدام یک جانبه واشنگتن علیه دمشق هستند .
هفتم ، در اقدام نظامی آمریکا علیه سوریه بیش از هر چیز دیگری کشتار شهروندان و غیرنظامیان رخ خواهد داد . حتی اگر ادعای کاخ سفید مبنی بر " مداخله بشردوستانه در سوریه " را نیز بپذیریم حمله نظامی موجب تشدیدقتل عام و مرگ سوری ها خواهد بود .
هشتم ، مداخله نظامی در سوریه باعث تشدید تنش ها میان تهران و واشنگتن می شود . نیروهای وابسته به القاعده در منطقه با سوء استفاده از چنین تنش هایی تلاش میکنند با حمله به مواضع و منافع آمریکا در خاورمیانه سوءظن کاخ سفید علیه تهران را تحریک کرده تا در نهایت خواست آنان که همانا آغاز جنگ و درگیری میان ایران و آمریکاست محقق شود .
نهم ، حمله نظامی آمریکا به سومین کشور پرجمعیت مسلمان جهان تلاش های ظاهری واشنگتن برای ترمیم چهره ایالات متحده در میان مسلمانان را بطور کلی نابود خواهد کرد . این اقدام به احتمال فراوان منجر به تقویت موضع " محور مقاومت " _ ایران و حزب الله _ در کنار سوریه خواهد شد .
دهم ، هرگونه اقدام نظامی یکجانبه از سوی آمریکا علیه سوریه موجب تحریک روابط نه چندان حسنه میان واشنگتن و مسکو خواهد شد . همچنین در چنین شرایطی روابط دوجانبه میان تهران ومسکو بیش از پیش تقویت و افزایش خواهد داشت .
یازدهم ، رهبر جمهوری اسلامی ایران اجازه ورود " حسن روحانی" رییس جمهور جدید ایران به مذاکرات مستقیم با آمریکا را صادر کرده است . این زمان را می توان بهترین فرصت برای اصلاح روابط واشنگتن با تهران دانست . در صورت اقدام نظامی کاخ سفید علیه دولت " بشار اسد "، که یکی از هم پیمانان اصلی تهران به شمار می آید می توان این فرصت را کاملا از بین ببرد .
مورد آخر اینکه در حال حاضر دولت کنونی در ایران با شعار اعتدال می تواند فرصت مغتنمی برای کاخ سفید باشد با مشکل برنامه هسته ای ایران را در محیطی دوستانه و مسالمت آمیز حل نمایند . هرگونه تنش در منطقه بخصوص از سوی واشنگتن فرصت سوزی بارز اوباما در احیای روابط با تهران به شمار می آید .
در انتهای این مقاله آمده است : هم ایران و هم آمریکا خواستار پاکسازی کشورهای دنیا از تسلیحات شیمیایی هستند . بعلاوه اینکه جمهوری اسلامی خود یکی از قربانیان اصلی اسفاده صدام از سلاح های کشتار جمعی در سالهای 1980-1988 در جنگ تحمیلی عراق علیه این کشور می باشد . بنابراین می تواند شریک و هم پیمان مناسبی برای مبارزه جهانی علیه گسترش سلاح های اتمی در دنیا و نیز کنترل فعالیت های شیمیایی سوریه تحت سازمان های بین المللی باشد .
جمهوری اسلامی ایران سازمان ملل و شورای امنیت را تنها مرجع تصمیم گیری درباره استفاده کشورها از سلاح کشتارجمعی و نحوه پاسخ دهی به آن می داند . بنابراین اوباما چنانچه خواستار بهبود روابط آمریکا با تهران باشد نباید بار دیگر سخن از " خط قرمز " خود بزند .
