به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، در حالی دو روز پیش اعضای تیم ملی کشتی فرنگی به بهانه پرداخت نشدن مطالباتشان و تبعیض میان آنها و آزادکاران اردوی تیم  ملی را تعطیل کردند که مسابقات جهانی رشته فرنگی  روز 29 شهریور با  مسابقه وزن 55 کیلو گرم در بوداپست مجارستان برگزار می شود و فرنگی کاران بامداد فردا راهی این مسابقات خواهند شد.

این که ملی پوشان فرنگی کار حقی دارند قابل قبول و پذیرش  اما این که با قهر آن هم در آستانه مسابقات مهمی چون جهانی بخواهند اردو را تعطیل کنند واقعاً جای تعجب دارد.

در گذشته کشتی گیران برای رسیدن دو بنده تیم ملی با همه وجود تلاش می کردند وپوشیدن این پیراهن را بزرگترین افتخار خود می دانستند اما متاسفأنه در حال حاضر شرایط به گونه ای شده که عرق ملی فراموش شده و خیلی راحت با مطرح کردن مسائل مالی اردوی تیم ملی تعطیل می شود مثل این که ورزشکاران این رشته یادشان رفته در کشتی پهلوانی حرف اول و آخر  را می زند نه پول و امثالهم؟...

اگر تاریخ را ورق بزنیم متوجه خواهیم شد که همواره قهرمانان بزرگ ما  با کمترین امکانات در میادین بزرگ افتخار آفرینی می کردند و نه تنها هیچگاه صدایشان هم در نمی آمد بلکه به دنبال جوایز هم نبودند و به اهتزار در آمدن پرچم مقدس ایران را وظیفه خود می دانستند اما در حال حاضر کشتی گیری که تاره به دوبنده تیم ملی رسیده وهنوز مدالی را کسب نکرده آنقدر توقع دارد که گویی بارها و بارها روی سکوی قهرمانی رفته و واقعاً اگر این طور باشد کشتی گیری چون حمید سوریان که اسطوره کشتی در جهان است باید؟!...

نقش مربیان و سرپرست تیم ملی کجاست؟

پس از تعطیلی اردو تیم ملی کشتی فرنگی وقتی با تعدادی از ملی پوشان صحبت کردیم که چرا این موضوع رخ داد آنها اظهار داشتند: به دلیل تبعیض میان کشتی آزاد وفرنگی واز آنجا که  اعتقاد داشتیم باید قبل از مسابقات جهانی به حق و حقوق خود برسیم تصمیم گرفتیم اردوی را تعطیل کنیم تا شاید هدفمان محقق شود.

وقتی از آنها سوال کردیم که آیا مربیان به شما اجازه این کار را دادند در جوابی عجیب گفتند:ما با هماهنگی کادر فنی و سرپرست تیم اردو را ترک کردیم که این جواب واقعاً جای تأسف و تعجب دارد؟

آیا زمانی که یک چنین اتفاقاتی در سطح اول کشتی ایران رخ می دهد بزرگتر تیم به جای آرام کردن فضا و ایجاد آرامش باید خودش بدتر تشنج ایجاد کند وذهن کشتی گیر جوانی  را که می خواهد تا چند روز آینده در مسابقات جهانی شرکت کند به سمت  وسویی غیر مسائل فنی روانه سازد؟

درست است که کشتی گیران ملی پوش حق دارند و خواسته ی آنها نیز به جا  و صحیح است اما نقش مربیان تیم ملی و سرپرست تیم کجاست این که یک ملی پوش در آستانه مسابقات جهانی بگوید تا پول نگیرم کشتی نمی گیرم را چه کسی به او آموخته، البته شاید مربیان سنگ خود را به سینه می زدند؟ اما وقتی بزرگتر تیم به این قاعله دامن بزند دیگر چه توقعی از کشتی گیر می توان داشت؟

البته برخی از پیشکسوتان و کارشناسان اعتقاد دارند که این سناریو  کادر فنی تیم ملی فرنگی برای این است که اگر در مسابقات جهانی نتیجه نگرفتند دلیلی برای توجیه کارشان داشته باشند که باید عرض کنیم مردم علاقه مند به کشتی خیلی باهوشند و به طور حتم در صورت عدم نتیجه گیری در مسابقات جهانی با مطرح کردن یک چنین مسائلی قانع نخواهند شد.در هر صورت امیدورایم کشتی ایران همچون المپیک در مسابقات جهانی خوش بدرخشد و در آینده نیز شاهد این بدعت عجیب و غیر معقولی که در میان کشتی گیران رواج پیدا کرده نباشیم.