به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگارانبه نقل از فارن پاليسي، اعتراضات مردمی در کشورهای عرب از دیدگاه کرملین از آن جهت که موجب ایجاد ناآرامی در خاورمیانه میشود ، مطلوب نبوده است اما آن را بخشی ناگزیری از این منطقه دانسته و بیش از دو سال با این موضوع کنار آمده است . مسکو قادر نبود مانع مداخله نظامی ناتو در لیبی شود تا از آشوب طولانی مدت و تقویت نیروهای تروریستی در این کشور جلوگیری کند .
در موضوع سوریه حمایت " پوتین " از " بشار اسد " موجب شد تعدادی از کشورهای عربی منطقه که هم پیمان روسیه بودند بدستور واشنگتن از موضع خود عقب نشینی و خواستار سقوط دولت سوریه باشند . به همین دلیل روابط آنها با مسکو نیز دچار اختلال و در برخی موارد بطور کامل قطع گردید .
روسیه در بیش از دو سال که نیروهای شورشی و تروریستهای خارجی وحشتناک ترین جنایات را علیه ملت و دولت سوریه انجام دادند ، موضع نظامی اتخاذ نکرد و همواره سعی کرده با نقشی میانجی گرانه پایان بخش این کشتار و خشونت در سوریه باشد . با این حال آمریکا ، اسرائیل و تعدادی از دوستان عربی و غربی آنان از جمله قطر ، عربستان ، فرانسه و ترکیه با تقویت تروریستها این درگیری ها را تشدید کردند .
در ادامه این گزارش آمده است : اما اکنون " ولادیمیر پوتین " رییس جمهور روسیه و " سرگئی لاوروف " وزیر امور خارجه این کشور می توانند پس از دو سال و نیم آخر هفته خوبی را جشن بگیرند . اتهاماتی که هم پیمانان عربی و غربی آمریکا علیه مسکو مطرح می کردند در حال حاضر تبدیل به تعریف و تمجید از روند سیاستگذاری ها و اقدامات موثر این کشور در تحولات خاورمیانه و جهان شده است .
یکی از دلایل این موفقیت را می توان پذیرش ارائه تسلیحات شیمیایی سوریه به سازمان ملل از سوی " بشار اسد " دانست . وی با درایت توانست مانع حمله نظامی آمریکا به سوریه شود و مانع تشدید کشتار و رنج مردم این کشور شود . با این حال تصمیم گیری و استراتژی های دقیق و حساب شده مسکو را نیز نمی توان نادیده گرفت .
پوتین توانست با اعمال استراتژی صحیح در برخورد با اقدامات خودسرانه آمریکا ، اوباما را متقاعد کند که حمله نظامی به سوریه نه تنها آمریکا را به منافع مورد نظر خود نمی رساند بلکه با تشدید درگیری ها در منطقه بسیاری از منافع کشورهای غربی و نیز روسیه را به خطر می اندازد . رییس جمهور روسیه همچنین اوباما را از مخمصه ای که خود برای خود ایجاد کرده بود نجات داد . رییس جمهور آمریکا بیش از دو هفته صحبت از جنگی علیه سوریه میکرد که هم مردم آمریکا و هم کنگره این کشور مخالفت شدید و علنی با آن داشتند . پوتین با ارائه طرح خود وی را از این شرایط دشوار نجات داد .
" فئودور لوکیانف " سردبیر نشریه روسی " روسیه در امور جهان " (Russia in Global Affairs ) در گزارشی در این نشریه می نویسد : دنیا با رییس جمهوری در آمریکا مواجه است که همواره سخنان قوی و تهدیدآمیزی به زبان می آورد اما چهره اش می گوید : " به من بگویید چه کنم ؟! " . موفقیت طرح روسیه بیش از آنکه پیروزی مسکو باشد ، شکست سیاست ها و همهمه های کشورهای غربی است .
سوریه تنها موردی نیست که روسیه در آن توانسته با اتخاذ سیاست مناسب و عملکرد هوشمندانه دردسرهایی را اوباما ایجاد کرده ، حل و فصل کند . در مصر ، هنگامی که دولت موقت با حمایت ارتش واشنگتن را متهم به طرفداری از " اخوان المسلمین " کرده بود ، پوتین با رایزنی های دیپلماتیک نقشی متعادل کننده در روابط قاهره و واشنگتن ایفا نمود .
نویسنده در ادامه تاکید کرد : در برخی ازتظاهرات ها و اعتراضات مردم در شهرهای مصر تصاویری از پوتین با لباس نظامی وجود داشت که بر روی آن نوشته شده بود : " خداحافظ آمریکا "
در لبنان نیز کرملین با تقویت روابط دو جانبه میان انجمن های اردوتکس روسی و لبنانی ، برقراری روابطی حسنه و دوستانه در میان آنان را ایجاد نمود بگونه ای که جامعه ارتودکس لبنان درباره هین جامعه در روسیه می گوید : روابط ما فراتر از ارتباطات معمولی دو کشور است . این روابط در سطح دولتی نیز تسری داشته و این دو کشوررا به دوستانی صمیمی تبدیل کرده است .
با این وجود نقش روسیه در تحولات و درگیری های دو سال گذشته در سوریه بیش از هر مورد دیگری موجب نمایش قدرت و توانمندی استراتژیک و دیپلماتیک " مسکو " شده است . ابتکار عمل کرملین برای پیشنهاد طرح " حذف تسلیحت شیمیایی دولت سوریه " به اوباما در حقیقت یک سناریوی برد _ برد برای دمشق و واشنگتن محسوب میشود : این طرح از یک سو اوباما را از گرداب اقدام نظامی در سوریه و ایجاد جنگی بزرگ در جهان که مخالفان داخلی و خارجی فراوانی داشت ، نجات داد و از سوی دیگر با لغو خطر اقدام نظامی در خاک سوریه ، مسیر مسکو برای مبارزه با تسلیحات شیمیایی در جهان را هموارتر نمود .
" دیمیتری جولانبرگ" کارشناس سیاسی در مرکز تحقیقات نظامی روسیه در این باره اظهار داشت : اینطرح علاوه بر اینکه یک پیروزی بزرگ برای پوتین محسوب می شود ، به نوعی نیز برای اوباما نیز موفقیت به شمار می آید . بسیاری از ملت ها و دولت ها خواستار پایان درگیری ها و بحران در سوریه هستند اما نه با روشی که اوباما تصمیم اجرای آن را داشت بلکه میانجی گری حقیقی و مسالمت آمیز بدون کشتار و خشونت علیه شهروندان و غیرنظامیان سوری .
بسیاری از کارشناسان معتقدند سود این طرح موفقیت آمیز برای روسیه نه تنها محافظت از هم پیمان خود " بشار اسد " در سوریه است بلکه موجب پیدایش ممنوعیتی ضمنی برای اقدامات یکجانبه احتمالی از سوی کشوری علیه سایر کشورها شده است . اقدام روسیه در وتو کردن تصمیم آمریکا برای حمله به سوریه در شورای امنیت همچنین موجب شد مشروعیتی که آمریکا برای حمله نظامی بدون مجوزاین شورا در سازمان ملل ایجاد کرده بود ، لغو شود . همانگونه که چنین تجاوزات غیرقانونی ای در سال 1990 از سوی آمریکا وناتو علیه کوزوو و بوسنی و اخیرا نیز علیه لیبی اجرا گردید .
