به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، اين روزنامه در شماره امروز خود در اينترنت در تحليلي به قلم جيمز بليتز تحت عنوان "يک هفته طولاني: قمار ديپلماتيک پوتين" نوشت اندکي پس از ساعت 10 صبح روز دوشنبه جان کري وزير امور خارجه آمريکا به مشکلات زيادي که اين کشور با آنها مواجه بود اذعان کرد. پس از حمله اي شيميايي در حومه شرقي دمشق باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا تصميم گرفته بود حمله تنبيهي عليه سوريه را آغاز کند اما او در اقدامي شگفتي آور از کنگره خواسته بود مجوز اقدام نظامي را بدهد. تعداد فزاينده اي از نمايندگان کنگره آماده بودند که به درخواست رئيس جمهور راي منفي بدهند. اوباما با جسارت تصميم گرفته بود با کنگره مشورت کند. کري در يک کنفرانس مطبوعاتي در لندن گفت رئيس جمهور مي دانست که اين کار دشوار خواهد بود.

بيان کري به هيچ وجه سليس و روان نبود. او بعضي اوقات به شکلي عجيب مي گفت اقدام نظامي به شکل غيرقابل باوري کوچک خواهد بود. اما وقتي گزارشگري از شبکه سي بي اس آمريکا پرسيد آيا کاري وجود دارد که اسد با انجام دادن آن بتواند جلو حمله آمريکا را بگيرد ، کري پاسخ بسيار غيرمنتظره اي داد و گفت: بله وجود دارد. اسد مي تواند در هفته آينده کل سلاح هاي شيميايي خود را تحويل جامعه بين المللي بدهد. همه آن را تحويل دهد، بدون معطلي، و اجازه دهد به صورت کامل و کلي وضع سلاح هاي شيميايي مشخص شود. 

در کل آن هفته اين 50 کلمه بارها به عنوان لحظه اي که جلو يک جنگ ديگر آمريکا را گرفت ، کالبد شکافي شد. چهار ساعت پس از سخنان کري ، سرگئي لاوروف وزير امور خارجه روسيه پاسخ داد. وي اعلام کرد روسيه به بشار اسد رئيس جمهور سوريه پيشنهاد خواهد کرد سلاح هاي شيميايي خود را براي انهدام به جامعه بين المللي تحويل دهد.

پيشنهاد روسيه مثل برق تاثيرگذار بود. در پايان آن روز اوباما سرگرم بررسي ابتکار روسيه بود و حمله موشکي پيشنهادي خود را به حال تعليق درآورده بود و پذيرفته بود که با مسکو مذاکره کند. راي گيري در کنگره نيز به تاخير افتاد. پوتين ابتکار عمل را در برابر اوباما در دست گرفت و واشنگتن را مجبور کرد بر سر يک طرح غيرواقع بينانه براي نابودي سلاح هاي شيميايي سوريه به مذاکره بنشيند.

براي توضيح اين نکته بايد رويدادهاي ششم سپتامبر و مراحل پاياني نشست گروه 20 در سن پترزبورگ روسيه را بررسي کنيم. براي پوتين ، ميزبان اين نشست ، اين رويداد موفقيت آميز تلقي مي شد. او بسياري از رهبران گروه 20 را در صف مخالفان حمله نظامي درآورده بود. برداشت اوباما از اين نشست نيز اين حس فزاينده بود که کنگره جلو حمله را خواهد گرفت. 

زبان بدني روساي جمهوري آمريکا و روسيه به شکلي آشکار نوميد کننده بود. اما با پايان يافتن نشست آخر ، پوتين و اوباما در گوشه اي از سالن اصلي مدت کوتاهي به گفتگو نشستند. پوتين بر يک مسئله متمرکز شد: چرا روي يک طرح مشترک براي اينکه سلاح هاي شيميايي سوريه تحت کنترل بين المللي قرار بگيرد کار نشود؟

اين نخستين بار نبود که اين دو در باره اين مسئله مذاکره کرده بودند. مقامات آمريکا و روسيه مي گويند نخستين بار در نشست گروه 20 در مکزيک در سال 2012 اين فکر مطرح شد. کري و لاوروف نيز بارها در يک سال گذشته درباره آن گفتگو کرده اند. اما آمريکا هميشه با شک و بدبيني به آن مي نگريست.

رئيس جمهور روسيه در کنفرانس مطبوعاتي خودش در آن بعدازظهر هشدار داد اگر آمريکا به سوريه حمله کند مسکو به کمک دمشق خواهد رفت. اما وي سپس مکثي کرد و گفت : ما اتفاقي بر سر سناريوهايي به توافق رسيده ايم که براي حل مسالمت آميز اين بحران طراحي شده اند. ما توافق کرده ايم که سرگئي لاوروف و جان کري در آينده نزديک با هم در تماس باشند تا بيشتر درباره اين مسئله بسيار حساس مذاکره کنند.

مسلما او چنين برنامه اي را از قبل آماده کرده بود.