به گزارش ويژه‌نامه دفاع مقدس باشگاه خبرنگاران ، این پادگان در فاصله 7 کیلومتری شمال شهر اندیمشک و 160 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد.

قبل از انقلاب یکی از بزرگترین پادگان‌های ارتش بود که در اختیار یکی از تیپ‌های لشکر 92 زرهی ارتش قرار داشت.

اما بعد از انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی در شهریورماه 1359 و در نتیجه افزایش تعداد یگان‌های نظامی سپاه، با توجه به موقعیت مناسب آن مورد توجه مسئولین نظامی قرار گرفت.

 اولین‌بار بصورت جدّی قبل از عملیات فتح‌المبین به عنوان عقبة نیروها مورد توجه قرار گرفت و به ترتیب تیپ‌های 7ولی عصر(عج)، تیپ14 امام حسین(ع)، تیپ تازه تأسیس محمد رسول الله(ص) و چند روز بعد تیپ های17 قم و 8 نجف اشرف در آن مستقر شدند.

اولین اعزام در اسفندماه1360 به دنبال حمله ارتش عراق به چزّابه از دوکوهه صورت گرفت.

اين مكان محل استقرار سرداران شهيدي از جمله : حاج احمد متوسلیان، حاج ابراهیم همت، رضا چراغی، عباس کریمی، رضا دستواره، مهدی زین‌الدین، حاج حسین خرازی، حاج احمد کاظمی، غلامرضا صالحي، محمود شهبازي، محسن وزوايي، عليرضا نوري، سعيد مهتدي، سعيد سليماني و بسياري از رزمندگان اسلام بوده است.  همچنين ساختمان گردان‌های مالک، مقداد، سلمان و... در اين منطقه قرار گرفته بود.

 اگر چه پادگان دوکوهه به نوعی با نام لشکر 27 محمد رسول الله(ص) گره خورده، اما اين پادگان به عنوان یکی از پادگان‌های مهم دوران دفاع مقدس و  محل آموزش، سازماندهی و اعزام نیروها بوده است.

دوكوهه با توجه به ظرفیت‌های مهمی که در خود داشته است نماد پادگان‌های دوران دفاع مقدس است .

در واقع نماد انتظار مقدسی است که نیروهای جهادگر امام زمان(عج) باید داشته باشند و در یک کلام نماد پادگان آرمانی است که سید شهیدان اهل قلم سیدمرتضی آوینی خطاب به آن گفت: دوکوهه! آیا دوست داری که پادگان یاران مهدی(عج) نیز باشی؟ پس منتظر باش.

انتهاي پيام/