فارن پاليسي گزارش داد:
چرايي حضور اوباما در اجلاس G-20 و نتيجه اجلاس
اكنون بيش از هر زمان ديگري صداي آغاز جنگ جديدي عليه بشريت شنيده مي شود و اين بار كشوري به نام "سوريه" از سوي غرب به حمله نظامي تهديد مي گردد.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در چند روز گذشته رهبران جهانی در سنت پترزبورگ روسیه جمع شدند، تا به بحث در مورد مالیات جهانی شرکت های چند ملیتی بپردازند و اثرات مضر "سیاست کاهش کمی" خزانه داري ایالات متحده را مورد تجديد قرار دهند!؟
بي شك اهميت اين اجلاس فراتر از محورهاي اقتصادي آن مي باشد چرا كه اعضاي اين گروه بخصوص آمريكا و روسيه، در مورد جنگ سوريه به دنبال اهداف خاص خود مي گشتند...اما در اين بين براي حضور اوباما مي توان دلايلي را با حدس و گمان نام برد:
1. اهميت دستور كار اين گروه
مسائلی مانند مالیات بین المللی، هماهنگی پولی و رشد جهانی از دستوركارهاي مهم اجلاس اين گروه بشمار مي آمد.
اكنون در خصوص "هماهنگی های پولی" کشورهای در حال توسعه مانند هند، اندونزی، برزیل، و آفریقای جنوبی و ارزهای غوطه ور اين كشورها، نگراني هاي زيادي وجود دارد،چرا كه پول و سرمايه آنها سراسيمه از بازارهای در حال ظهور خارج و به كشورهاي توسعه یافته منتقل مي گردد.
اگر بانک های مركزي كشورهاي توسعه یافتۀ برتر از جمله آمريكا،در مسير تسهيل سیاست پولی (كاهش نرخ، به تعویق انداختن کاهش تدریجی) اهتمام مي داشتند،اين فرايند به اين كشورها قطعا كمك مي كرد اما آنها چنين كاري انجام ندادند.
بانک های مرکزی كشورهاي قوي،تنها بر تعهدات داخلي خود تمركز داشتند. در ایالات متحده، با توجه به استقلال بانك خزانه داري، حتی باراک اوباما نيز در مورد کاهش تدریجی نمي توانست كاري بكند، حتی اگر او تمایل به انجام جنين كاري را داشت!
به نظر نمی رسد در اين اجلاس هماهنگی مالیات جهانی امیدوار کننده باشد. در ایالات متحده، سخن گفتن از اصلاحات مالیاتی پاسخ و شبهاتي در مورد آينده "درآمد" را در اذهان تداعي مي كند!
2. احترام به نهادهای چندجانبه
تا چند هفته پيش، این مورد نيز به نظر تا حدودي قابل پذيرش می رسید اما در زمینه استفاده از سلاح های شیمیایی از سوي دولت سوریه،و موضع يكجانبه دولت آمريكا كه یک رویکرد کاملا عملی بود، نه وظیفه شناسانه(در مورد جايگاه و منزلت سازمان ملل متحد) اين گمانه روي نيز از اهميت ساقط مي گردد. اگر روسیه با حق وتو خود،قطعنامه شورای امنیت را در مورد محکوم کردن سوریه وتو نمايد،پس چرا اينبار آمريكا به چنين نهادي و تصميم مشورتي آن احترام نمي گذارد!!
امريكا بارها ثابت كرده است كه براي رسيدن به منافع خود از هيچ تلاشي حتي ناديده گرفتن سازمان ملل براي رسيدن به اهداف خود فروگذار نمي كند و جنگ هايي را هم در اين مدت با خواست خود و مخالفت مجامع جهاني نيز به راه انداخته است.
3. همه چیز به سوریه ختم گشت
هر چند برگزاري اجلاس G-20 با دستور کار موضوعات اقتصادی رسانه اي شده است،اما قطعا اين اجلاس فرصتی برای هماهنگی با سایر رهبران خاور میانه و مسئله سوريه فراهم کرد.
اوباما مذاکرات دو جانبه با دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نداشت. فرانسه پيشتر همراهي خود با واشنگتن را اعلام كرده بود. کشور چین نيز هشدار داده بود که حمله علیه سوریه به اقتصاد جهانی آسیب خواهد رساند.
اوباما در حقيقت دست خالي اين اجلاس را ترك کرد و با مخالفت شديد پوتين مواجه شد.
روسيه صراحتا به حمايت كرملين از دمشق در صورت حمله آمريكا به متحد منطقه اش تاكيد کرد.
با اين تفاضيل ...پس چه چيزي باعث شد كه باراك اوباما در اين اجلاس حضور داشته باشد...؟! اوباما هر چند در افكار عمومي مردم آمريكا نتوانست آنها را به آغاز جنگ سوريه متقاعد نمايد،پس با اميد تشكيل ائتلاف رهبران جهاني وارد اين نشست شد.
در تازه ترين نظرسنجی پايگاه خبري "پيو"، افکار عمومی آمريكا به شدت در برابر حمله به سوریه موضع منفي گرفته اند.بر اين اساس 48 درصد مخالف و 29 درصد موافق و 23 درصد نيز با آغاز اين جنگ به نوعي موافق نوبده اند.
بيشترین مخالفت ها از سوي دموکرات ها و مستقل ها ديده مي شود و جمهوري خواهان همچنان موافق ترين طرف هاي آغاز جنگ در سوريه مي باشند.
رای مثبت و قریب الوقوع کنگره در صدور فرمان "استفاده از زور علیه سوریه" پیامدهای زیادی برای جایگاه ایالات متحده در جهان و ادامه كار اوباما رئيس جمهور مدعي "تغيير و صلح جهاني به بار خواهد آورد. اكنون جو بایدن، معاون رئیس جمهور و دیگر دستیاران وي در تلاش براي لابي با قانونگذاران براي متقاعد كردن آنها به آغاز جنگ مي باشند،اما با افكار عمومي مردم آمريكا چه خواهند كرد!!
تاريخ نشان داده است، بانكداران و لابي هاي طرفدار رژيم اسرائيل در آمريكا،در مقابل خواسته مردم آمريكا،افكار عمومي را ناديده گرفته اند و به هر قيمتي كه شده است جنگ هاي ناعادلانه را صرفا براي تامين منافع خود به راه انداخته اند.
اكنون بايست منتظر ماند ديد كه كدام ائتلاف بر ديگري غلبه خواهد كرد:جبهه مقاومت يا آمريكا .
