به گزارش باشگاه خبرنگاران کرمانشاه

اردشیر کشاورز گفت: از گذشته های نه چندان دور این ذهنیت در بین خانواده های کرد بوجود آمد که با فرزندان خود به زبان فارسی سخن بگویند چراکه به نظر می رسید افرادی که زبان مادری آن ها کردی و محلی است بعد ها و در اجتماع برای برقراری ارتباط با مشکلاتی مواجه می شوند و توان برقراری ارتباط با دیگران را آن طور که باید و شاید ندارند.

به گفته این محقق و نویسنده کرمانشاهی خانواده ها معتقد بودند که چون افراد در محیط های اجتماعی نظیر مدرسه با زبان رسمی فارسی صحبت می کنند افرادی که با گویش های مادری سخن می گفتند برای بیان مفاهیم خود با مشکلاتی مواجه می شدند و دچار لکنت زبان می شدند و در اصطلاح الکن می شدند.

وی افزود: به همین خاطر خانواده ها تلاش می کردند تا با فرزندان خود فارسی سخن بگویند تا آن ها در محیط اجتماع با مشکل مواجه نشوند.

کشاورز افزود: زبان کردی یکی از زبان های ایرانی است که همتای زبان های فارسی، گیلکی، بلوچی، ترکی، تاتی و ... است و تنها امتیاز زبان فارسی به این زبان ها این است که زبان فارسی زبان معیار و رسمی ایرانیان است و بیشترین آثار مکتوب نظم و نثر به زبان فارسی نگاشته شده اند.

به گفته کشاورز امروزه با بوجود آمدن رسانه ها و وسایل ارتباط جمعی این نگرانی تا حدود زیادی رفع شده است و افراد خواه نا خواه به زبان فارسی مسلط خواهند شد و در این بین خطر نابودی زبان های دیگر به شدت احساس می شود.

این پژوهشگر کرمانشاهی افزود: به جرئت می توان گفت زبان و گویشی که متکلم نداشته باشد و در گویش های محاوره و مکتوب به آن پرداخته نشود منقرض خواهد شد و چه بسا زبان ها و گویش هایی در گذشته وجود داشته اند و در گذر زمان گرفتار بی مهری شده اند و به فراموشی سپرده شده اند.

کشاورز در پایان گفت: چند زبانه بودن امتیاز بزرگی است چراکه تسلط بر زبان های مختلف محلی و بین المللی دنیای فراخ تری را پیش روی فرد قرار می دهد./س