یک جوان ایرانی اولین دریافت کننده جایزه «میراث رائول والنبرگ»
«سیاوش درختی» فعال حقوق بشر ایرانی الاصل مقیم کشور سوئد، به دلیل سال ها مبارزه با اسلام هراسی و یهودی ستیزی، اولین دریافت کننده جایزه میراث رائول والنبرگ شد.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، سیاوش درختی فعال حقوق بشر ایرانی الاصل
مقیم کشور سوئد به سبب سال ها مبارزه علیه اسلام هراسی، یهودی ستیزی و
بیگانه ستیزی، اولین برنده جایزه میراث رائول والنبرگ شد. رائول والنبرگ یک دیپلمات سوئدی و از اعضای یکی از پر نفوذترین خاندان های وقت سوئد به نام «خاندان والنبرگ» بود.
وی در خلال جنگ جهانی دوم، جان نزدیک به 100هزار یهودی مجارستانی را از مرگ حتمی در اردوگاه‌های مرگ دست‌جمعی آلمان نازی نجات داد، و در زمان آزادی «بوداپست» توسط نیروهای شوروی به گمان جاسوسی برای آلمان ها، علی‌رغم داشتن مصونیت دیپلماتیک، دستگیر شد، و در زندان های اتحاد جماهیر شوروی جان سپرد. در سال 2013 «شورای اروپا» به منظور زنده نگه داشتن یاد وی جایزه ای با عنوان میراث رائول والنبرگ را در نظر گرفت.
سیاوش درختی جوان ایرانی 22 ساله ساکن شهر «مالمو» از اینکه اولین دریافت کننده جایزه میراث رائول والنبرگ است ابراز شعف و شادمانی کرد و افزود: به عنوان یک مسلمان وظیفه خود دانستم تا علیه تنفر و احساسات ضد اسلامی در کشور سوئد به پا خیزم.
وی افزود: مسلمانان در کشور سوئد مظلوم واقع شده اند و در سال های اخیر اقدامات ضد اسلامی علیه آنان رشد چشمگیری داشته است. بدون در نظر گرفتن نژاد، مذهب و رنگ پوست، کشور سوئد متعلق به تمامی ساکنان آن است.
سیاوش درختی علاوه بر مبارزه علیه اسلام ستیزی، علیه یهودی ستیزی نیزی اقداماتی به انجام رسانیده است. وی برای آشنا سازی و نزدیک تر تمودن پیروان دین اسلام و یهودیت در سال 2010 به همراه دانشجویان مسلمان دانشگاه خود از اردوگاه « آشویتس» بازدید کرد. وی همچنین سازمانی با عنوان «جوانان مسلمان علیه یهودی ستیزی» را در شهر مالمو تـاسیس نمود، و در سال 2012 جایزه ای به دلیل فعالیت هایش علیه یهودی ستیزی دریافت کرد.
درختی در ادامه افزود: من تا آخرین لحظه عمر خود را وقف مبارزه با اسلام هراسی و یهودی ستیزی کرده ام، و در این مسیر رائول والنبرگ و « زلاتان ابراهیموویچ» بازیکنان مسلمان تیم فوتبال ملی سوئد را الگو و سرمشق خود قرار داده ام.
وی تصریح کرد: رائول والنبرگ نشان داد که یک فرد به تنهایی هم می تواند تغییراتی در سرنوشت یک جامعه ایجاد کند، و ابراهیموویچ نیز همانند من مهاجر و پدرش مسلمان است. او نیز مثل من در حومه شهر زندگی می کرد و روزهای بسیار سختی را در مدرسه سپری کرده است. وی با پشت سر گذاشتن سختی ها به موفقیت های بسیاری دست یافت و به یک بازیکن فوتبال بزرگ تبدیل شد.
