به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران: امام جعفر صادق (ع)، روز 25 شوال سال 148 هجری قمری در 65 سالگی به دستور منصور دوانیقی، خلیفه ستمگر عباسی مسموم، در شهر مدینه و قبرستان بقیع در کنار پدر، جد و امام حسن مجتبی (ع) دفن شدند.
مدت امامت امام جعفر صادق (ع) سی و چهار سال است.
از میان امامان معصوم (ع)، زمینه، فرصت و شرایط ایجاد انقلاب فرهنگی، تشریح فرهنگ غنی و پرمایه اسلام و گسترش دین اسلام تنها برای امام جعفر صادق (ع) مهیا شد.
ایشان از این فرصت برای معرفی اسلام و فقه از دیدگاه ائمه ی اهل بیت (ع) استفاده نمودند.
امام جعفر صادق (ع) با تربیت شاگردان بسیار و برجسته از جمله، هشام بن حکم، مومن طاق، محمد بن مسلم، رزارة بن اعین، حیات تازه ای به اسلام و مسلمانان بخشید و فرهنگ ناب شیعه را از متن اسلام محمدی و علوی به جهانیان عرضه کرد.
ایشان به عنوان رئیس مذهب جعفری حوزه علمیه اسلامی در سطح عمیق و وسیع تشکیل داده و علوم اسلامی را تدریس می نمود.
در این حوزه 4 هزار نفر به فراگیری علوم آل محمد (ص) می پرداختند و امام جعفر صادق (ع) در این زمان اسلام اصیل را از زیر حجاب تیره و تار اسلام بنی امیه و بنی عباس آشکار ساخت.
در زمان امام جعفر صادق (ع) علویان دو دسته بودند بنی حسن فرزندان امام حسن مجتبی (ع) و بنی حسین فرزندان امام حسین (ع)، ایشان در راس این دو گروه بود.
قیام زید بن علی بن حسین (ع) بر ضد دولت امویان یکی از مهم ترین رویدادهای زمان امام جعفر صادق (ع) است.
ایشان به دلیل شرایط نا مساعد آن زمان و گسترش دین اسلام نتوانستند از قیام زید بن علی بن حسین (ع) حمایت کنند.
شهادت زید بن علی بن حسین (ع) موجب رنجش بسیار ایشان شد و مردم را عامل این رویداد تلخ می دانستند.
امام جعفر صادق (ع) پس از شهادت زید بن علی بن حسین (ع) از مال خود به خانواده یاران و آسیب دیدگان قیام زید (ع) بخشیدند.
در این زمان جنبش بنی حسن (ع) شکست خورد و امام جعفر صادق (ع) به طور مخفیانه فعالیت خود را در گسترش اسلام و تاسیس مذهب و مکتب شیعه ادامه داد.
گفتنی است: با گسترش مکتب شیعه در جامعه کنونی و جهان امروز و رشد جمعیت شیعیان در جوامع جهانی، امام جعفر صادق (ع) با توجه به مشکلات زمان حیات خود به عنوان بنیانگذار مکتب و جهان شیعه نقش بسیار مهم و بسزایی را در این زمینه ایفا نمودند. در حقیقت شیعیان امروز مدیون زحمات این امام بزرگوار هستند./
گزارش از زهره کلهر