به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از شبکه العالم ؛ " ابراهیم الامین" روزنامه نگار لبنانی با انتشار مطلبی در سایت " المنار " نوشت : رگاه آمريكا و اروپا درصدد ارتكاب جنايتي بر مي آيند، نخستين كار خنده دار آنان ، پرس وجو درباره واكنش قرباني است. در چند روز گذشته، آمريكايي ها و اروپايي فعاليت گسترده اي در راستاي ارزيابي واكنش ايران، سوريه و حزب الله در قبال هرگونه تجاوز به سوريه برآمده اند.
ساده لوحان از قرباني انتظار دارند كه برهنه شده، دست ها را به نشانه تسليم بالا ببرد و يك جمله را فرياد بزند: من آماده ام، مرا بكشيد!اما جلادان حتي از اين واكنش هم ناخرسندند، آن ها انتظار دارند مردم كشور قرباني با آنان همراه شوند، براي آن ها هورا بكشند و از اين كه اين فرصت فراهم شده تا آنان نيز در شمار قربانيان اين جلادان قرار بگيرند، تشكر و قدرداني كنند.
در چنين شرايطي، مسئولان مراجع تصميم گيري در كشورهاي غربي شروع به اظهار نظر كرده و دادسخن مي دهند كه افكار عمومي در سوريه و در جهان عرب و غرب، مخالف سكوت در قبال جنايتي است كه در سوريه روی داده است.در اين ميان هرگونه تلاش براي بررسي هاي دقيق، با بايكوت خبري رسانه ها مواجه مي شود. نبايد بدانيم كه همه نظرسنجي ها در آمريكا، انگليس و فرانسه نشانگر آن است كه اكثر مردم اين كشورها با تجاوز به سوريه مخالفند. نبايد بشنويم كه پارلمان هاي اكثر اين كشورها در باره گرفتار شدن در باتلاق جنگ به اجماع نرسيده اند و كارشناسان و مسئولان ارشد فرماندهي ارتش ها و سازمان هاي اطلاعاتي درباره خطر چنين جنگي هشدارها داده اند.
تنها چيزي كه آن ها مي خواهند بشنويم، صداي رهبران غربي است كه ناگهان به اين نتيجه رسيده اند كه جنايتكاري محكوم وجود دارد و بدون نياز به هرگونه مدرك و سند و بدون نياز به بررسي بايد مجازات شود و براي اين كار حتي نيازي به محاكمه نيست. به اين ترتيب، همان كسي كه حكم صادر كرده است، نوع مجازات را انتخاب مي كند و هر كس اعتراضي دارد يا مي تواند خود را به خواب بزند يا اين كه حداكثر محكوميتي در اين مجال بنويسد.در حال حاضر همه نشان هايي كه از مراكز تصميم گيري صادر شده است، قائل به نزديك بودن تحقق حمله احتمالي به سوريه است.
اما خبرهاي فاش شده از مراجع تصميم گيري و كساني كه بايد مسئوليت حمله را به عهده دارند، از وجود ترديد و دودلي در ميان آنان حكايت دارد كه شايد تلاشي براي وقت كشي به منظور هماهنگي هر چه بيشتر در جهت حمله باشد؛ اما شايد هم فرصتي باشد براي بازنگري در پيام هاي شتابزده فرستاده شده به مراجع ذيربط مبني بر اين كه هر كنشي واكنشي را در پي خواهد داشت.
آن ها مي خواهند بدانند كه واكنش چگونه خواهد بود؟ فوري، گسترده، يا محدود ؟ اما تاكنون پاسخي در اين مجال دريافت نكرده اند. يكي از سئوالات نگران كننده اي كه جناح هاي مختلف غربي پاسخي براي آن دريافت نكرده اند، سئوالي اساسي درباره واكنش حزب الله به هرگونه تجاوز برضد سوريه است. سئوال آن ها درباره امنيت اسرائيل از يك سو و امنيت نيروهاي بين المللي موجود در لبنان در درجه دوم و امنيت سياسي و نظامي كشورهاي غربي در درجه سوم است.
حزب الله در اين خصوص سكوت پيشه كرده است زيرا مجبور نيست در اين لحظه موضعي مشخص اتخاذ كند. آشکاراست كه هرگونه بيانيه اي كه از سوي حزب الله صادر شود، محكوميت هرگونه حمله به سوريه را شامل مي شود و مشتمل بر هشدار درباره پيامدهاي خطرناك اين تجاوز براي تمام منطقه خواهد بود و ممكن است در ميان سطور بيانيه، سخني درباره آمادگي اين حزب براي پشتيباني از سوريه در دفاع از خود بر ضد هرگونه تجاوز خارجي بيايد. به اين ترتيب هر كس مي خواهد منتظر تصميم حزب الله باشد، مي تواند منتظر باشد.
