باشگاه خبرنگاران- "سر موریس مایکل کین" بازیگر برتانیایی در 14 مارس 1933 در لندن به دنیا آمد.

وی دو بار جایزه اسکار را از آن خود کرده است.

از فیلم های معروف وی می توان به "آغاز بتمن" و "شوالیه تاریکی بر می خیزد" اشاره کرد.

"مایکل کین" با روزنامه فرانکفورتر آلگماینه گفتگویی را انجام داده است که ترجمه آن را می خوانید:

· آقای کین شما امسال 80 ساله شدید و همچنان برنامه پرکاری دارید.

من هم اکنون برای بازی در فیلم سینمایی "الیزا جورج" به بلغارستان آمدم. هفته آینده به کانادا می روم تا در فیلم علمی تخیلی "میان ستاره ای" با "کریستوفر نولان" همکاری کنم. در ماه دسامبر هم جلوی دوربین "کالین فرث" برای "سرویس مخفی" خواهم رفت.

· "شان کانری"، "راجر مور" و "پیتر اوتول" بازیگران هم دوره شما دیگر کار نمی کنند. چطور شما هنوز پرکارید؟

می دانم که "شان کانری" و "راجر مور" مریض بودند و "پیتر اوتول" هم دیگر ننمی خواهد بازی کند. 18 یا 20 ماهی می شود که از فیلمبرداری "عشق آخر آقای مورگان" می گذرد. بعد از آن فیلمنامه پشت فیلمنامه که نمی توانستم آن ها را قبول نکنم.

· بازیگری برای شما به چه معناست؟

من همواره تلاش می کنم تا هربار بهتر از دفعه قبل ظاهر شوم، من با سایر بازیگران رقابت نمی کنم و تنها بر خودم سخت می گیرم.

· آیا بازیگری برای شما زندگی دومی در کنار زندگی واقعی است؟ یا جدا کردن بازیگری از زندگیتان کار سختی است؟

بازیگری زندگی دومی برای من است. من نقش هایم را به خانه نمی برم. به همسر عنوان مثال "دانیل دی لوییس" مجبور بود ماه ها وی را در خانه "آبراهام لینکلن" صدا بزند. درصورتیکه من زمانیکه کار تمام می شود نقشم را از خودم دور میکنم و به خانه می روم.

· شما از لندن تا هالیوود شهرت دارید. حتی ملکه انگلیس لقب "سر" را به شما اعطا کرد. چه چیزی در زندگی برایتان اهمیت دارد؟

مهمترین چیز برای من خانواده است. البته بسیار خوشحالم که در سینما کار می کنم. 9 سال تجربه کار در تئاتر دارم و زمانیکه به سینما آمدم دیگر به تئاتر برنگشتم.

· بازیگری در تئاتر چه کمکی به بازی شما در سینما کرد؟

9 سال بازیگری در تئاتر بهترین تمرین برای ورود به سینما بود. بازیگر باید جلوی دوربین کاملا آرام باشد و این را از تئاتر آموختم.

· چطور وارد سینما شدید؟

بازی در فیلم "زولو" در سال 1964 که در آن نقش یک افسر انگلیسی را ایفا می کردم، مرا به دنیای سینما رساند. در تئاتر انگلستان به بازیگری که لهجه طبقه کارگری را داشت، نقش نمی دادند من هم این لهجه را داشتم. روی کارگردان "زولو" به من گفت: می توانی نقش یک افسر انگلیسی را با لهجه اصیل ایفا کنی؟ من هم جواب دادم: هر لهجه ای را که بخواهید بازی می کنم. اینطور شد که آن نقش به من داده شد. "اندفیلد" کارگردان "زولو" امریکایی بود و فکر نمی کنم یک کارگردان انگلیسی این نقش را به من می داد و این آغاز حرفه بازیگری من بود.

· الگویی در عرصه بازیگری داشتید؟

بازیگر محبوب من "همفری بوگارت" است. در فیلم "مردی که می خواست سلطان باشد" با "جان هوستون" همکاری می کردم و "جان" هم با "کلارک گابل" و "همفری بوگارت" برای بازی در این فیلم به توافق رسیده بود. اما هر دو آن ها درگذشتند. نقش "کلارک گابل" به "شان کانری" رسید و من هم نقش "همفری بوگارت" را بازی کردم.

· در فیلم "مردی که می خواست سلطان باشد" شکیرا همسر شما هم بازی کرد.

بله. آن ها به یک ملکه عرب نیاز داشتند و دختری که قرار بود در این نقش بازی کند، کنار گذاشته شد. ما نمی توانستیم در مراکش کار را ادامه دهیم. همسر من هندو است و در نقش ملکه عرب به خوبی بازی کرد. این فیلم، فیلم محبوب من و "شان کانری" هم است.

· شما و "شان کانری" سال ها است که یکدیگر را می شناسید؛ آیا هنوز با هم ملاقات دارید؟

"شان" الان در باهاماس زندگی می کند. سال هاست که وی مریض است. من روز تولدش را تبریک گفتم. همینطور "راجر مور". هرازگاهی که به جنوب فرانسه می روم "راجر مور" را می بینم.

· شما بازی در فیلم "فرنسی" اثر "آلفرد هیچکاک" را رد کردید.

درست است. "هیچکاک" از من خواست تا نقش یک سادیسمی قاتل زنان را ایفا کنم. من با او دوست بودم و قبول نکردم. او هم بعد از آن با من صحبت نکرد.

· از دست شما عصبانی بود؟

خیلی زیاد. از اینکه یک نهر پیشنهادش را رد کند مریض شده بود. اما من از ایفای نقش قاتل زنان متنفر بودم.

· چطور با "هیچکاک" آشنا شدید؟

زمانی که در سال 1966 برای بازی در فیلم "گامبیت" به هالیوود رفتم، رخت کن نبود بلکه اتاقک هایی بود. اتاقک من هم کنار"هیچکاک" بود. ما اغلب ناهار را با هم می خوردیم. هر دو از جنوب لندن بودیم. من "هیچکاک" را دوست داشتم. او خنده دار بود و همیشه داستان هایی برایم تعریف می کرد. اما پس از بازی نکردن در فیلمش با من صحبت نکرد.

· شما 6 بار نامزد اسکار بودید و دو بار موفق به دریافت آن شدید. (برای بازی در فیلم "حنا و خواهرانش") در اصل باید نقش شما را "جک نیکسلون" بازی می کرد.

من این را نمی دانستم. حتما "وودی آلن" می خواسته "جک نیکلسون" آن نقش را بازی کند و "جک" هم آن را نپذیرفته. "جک نیکلسون" بازیگر فوق العاده ای است. ما با هم دوست هستیم و من طرفدار بازی "جک" هستم.

· کار با "وودی آلن" چطور است؟

بسیار راحت. او بازیگر است پس سختی های کار را می داند. "وودی آلن" مثالی عالی برای کارگردانی است. اما بزرگترین استعدادی که "آلن" دارد بازی در نقش های متفاوت است.

· آیا فیلمی است که شما در آن بازی نکردید، اما دوست داشتید در آن حضور داشته باشید؟

من با "اورسن ولز" دوست بودم. ما همیشه می خواستیم در یک فیلم با هم همکاری کنیم. در یک فیلمی هم چنین پیشنهادی شد که متاسفانه شرایط فراهم نشد. این بهترین فیلمی بود که من از دست دادم.

· به چه چیزی در زندگي حرفه اي خود افتخار می کنید؟

فکر می کنم به تفاوت نقش هایی که ایفا کرده ام. زمانی که جوان بودم خبرنگاری از من پرسید: آیا شما بازیگر بزرگی هستید؟ من جواب دادم: نه، من یک بازمانده هنر هستم و اضافه کردم زمانی که 75 ساله شدم من همچنان خواهم بود.

· راز ماندگاری "مایکل کین" به عنوان هنرمند چیست؟

اینکه دقیقا آنچه را که می خواهد همان را انجام دهد و در راهش به حرف های دیگران دقت نکند. دیگران چه می گویند اهمیتی ندارد./ی2