به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ،در تحليلي به قلم آن مولرين نوشت : سرکوب هاي خشونت بار معترضان در مصر ادامه دارد. به نظر مي رسد کمک نظامي آمريکا که وزارت دفاع اين کشور ( پنتاگون ) در اختيار مصر قرار مي دهد ، ظاهرا موجب نفوذ زياد واشنگتن نشده است.در حالي که دولت باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا در حال بررسي قطع يک ميليارد و ششصد ميليون دلاري است که عمدتا به صورت بودجه هاي نظامي هر سال در اختيار مصر قرار مي دهد ، بايد پرسيد پنتاگون واقعا از اين رابطه چه سودي مي برد ؟
نخست بايد گفت دسترسي هايي به صورت تماس هاي تلفني تقريبا روزانه بين چاک هيگل وزير دفاع آمريکا و ژنرال عبد الفتاح اليسي همتاي مصري وي وجود دارد.
رابرت اسپرينگ بورگ استاد امور امنيت ملي در دانشگاه علوم دريايي در مونتري کاليفرنيا گفت : مصري ها به تماس هاي تلفني پاسخ مي دهند. مصري ها با ما صحبت مي کنند. مصري ها ضرورتا آنچه ما مي خواهيم انجام نمي دهند ولي هيگل هر روز با ژنرال السيسي صحبت مي کند و کسي ديگر نمي تواند اين کار را انجام دهد. اين تماس ها موجب مي شود ارتش آمريکا نسبت به هر بازيگر ديگري در جهان غرب اطلاعات بيشتري درباره آنچه در مصر روي مي دهد داشته باشد. اما چه فايده اي دارد که بتوان با ژنرال سيسي تلفني صحبت کرد ولي آنطور که به نظر مي رسد ارتش مصر گوش شنوا نداشته باشد و به توسل به زور عليه غير نظاميان ادامه دهد؟
اسپرينگ بورگ افزود : پنتاگون در عوض کمک نظامي آمريکا ممکن است نتواند مصر را متقاعد کند به شيوه اي که واشنگتن مي خواهد عمل کند. با اين وجود مزاياي مهم ديگري براي منافع ملي آمريکا وجود دارد. موقعيت راهبردي مصر به اين معناست که اين کشور به منزله نقطه حرکت به هر نقطه ديگري در شمال آفريقاست. موضوع ديگر اينکه مصر ، امکان دسترسي سريع آمريکا را به خليج فارس از طريق کانال سوئز فراهم مي کند.
اسپرينگ بورگ افزود : اگر ارتش آمريکا از رفتاري ترجيحي برخوردار نمي شد مجبور بود پشت سکوهاي نفتي در صفي طولاني بايستد تا نوبتش شود و از هفته ها قبل اطلاع دهد که مي خواهد کشتي هاي خود را از کانال سوئز عبور دهد.اکنون کشتي هاي نيروي دريايي آمريکا مي توانند به جلوي صف بيايند و در نتيجه ، آمريکا در صورت ضرورت مي تواند به هر تهديدي به سرعت واکنش نشان دهد. مهم تر از همه ، ارتش آمريکا از حق پرواز جت هاي جنگنده و هواپيماهاي ترابري خود از فراز حريم هوايي مصر برخوردار است که اهميت فراواني دارد. استفاده نکردن از اين امکان ، مشکلي بزرگ براي آمريکا خواهد بود بويژه زماني که مسئله واکنش نشان دادن به بحران هاي احتمالي در خليج فارس يا شمال آفريقا در ميان باشد.
اگر مقامات مصري بخواهند اين حق را از آمريکا دريغ کنند ، واشنگتن احتمالا به خواست آنها بي احترامي نخواهد کرد و مسئله مهم تر اينکه ، نقض حريم هوايي کشوري داراي حق حاکميت ، اقدامي جنگي است.