به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران سالمندان به دلایل تضعیف توانایی شان در دفاع از کارکردها و فرصت های اجتماعی خود مستعد تبعیض فراوانی از طرف جامعه می باشند. انها به علت از دست دادن توانایی فیزیکی شان و گاهی از دست دادن توانایی محاسباتی و ذهنی خود از طرف اطرافیان طرد شده و به عنوان موجوداتی بدون استفاده و سربار نگریسته می شوند.

سالمندان به دلیل ضعف توانایی های جسمی و ذهنی و منفی جامعه نسبت به آنها دیگر قادر به حفظ روابط اجتماعی خود نبوده و انها را از دست می دهند.

این اتفاق سبب سردر گمی، انزوا تنهایی و اختلالات عصبی، روانی در آنها می شود که گاهی به خودکشی می انجامد.

 از دیگر مشکلات سالمندان پدیده سالمندآزاری است.

سوء استفاده مالی بیشتر از سوی آشنایان نزدیک و اقوام و اعضای خانواده سالمندان صورت می گیرد. سالمندان در دوره ای هستند که پس از سالها کار، صاحب خانه و پس انداز هستند و اطرافیان با این دیدگاه که سالمند دیگر به دلیل کهولت سن نیازی به این دارایی ها ندارند و به مخارج بیمارستان و بیماری ها و مشکلاتی که به علت رفتن سن برای او ایجاد شده و هر روز با مشکلات جسمی و روحی بیشتر و در نتیجه هزینه های درمانی و بهداشتی بیشتری مواجه هست توجهی نمی کنند و خودخواهانه با این قضیه برخورد می کنند.

تنها زمانی که سالمند مخارج خود و یا اطرافیانش را تامین می کند مورد توجه اعضا خانواده است که به این ترتیب به علت سو استفاده مالی از سوی نزدیکان و اطرافیان خود توانایی مالی سالمند تحلیل می رود و سپس پس از تمام شدن دارایی های سالمندان، آنها را در خانه سالمندان رها می کنند که این رفتارها نشان دهنده حرکت جامعه به سمت سطحی شدن دیدگاه مردم و منفعت پرست شدن و مادی شدن جامعه است.

غفلت نیز شامل بی توجهی و بدرفتاری اعضای خانواده نسبت به سالمندان است که باید توجه داشت سالمندان به دلیل سن بالای خود حساس تر و شکننده تر از سایر گروه های سنی هستند و شرایط روحی آنها توجه بیشتری می طلبد.
باید افراد جامعه این را در نظر بگیرند که کهولت سن برای هر انسانی خواسته یا ناخواسته پیش خواهد آمد و رفتاری که اکنون با سالمندان خانواده خود داریم نسل بعدی این رفتار را از ما می آموزند و همانگونه با ما رفتار خواهند کرد آنگاه چه بسا برای عذرخواهی و درک حال سالمندان خانواده مان دیر باشد./