صهیونیسم به عنوان یک مکتب، ایدئولوژی، دین یا هر اسم و ایسم دیگری که
باشد، بدون تردید یکی از جنجال برانگیزترین اموری است که تاریخ بشر به خود
دیده است. هم دوستان، هواداران و پیروانش را به خود مشغول کرده، هم دامنگیر
افراد و جماعت های دیگر شده است.
عده ای ریشه های آن را در تاریخ های دور و دراز می جویند و پاره ای آن را
امری مستحدث و نوپیدا بر می شمارند. برخی آن را ضرورتی تاریخی قلمداد می
کنند و بعضی آن را جعل ناموزون و غدۀ سرطانی به شمار می آورند.
خود آن نیز از یک سو چنگال تعلق به خاک، زمین و جغرافیا دوخته است و از
سویی ادعا می کند که به سوی هفت آسمان بال گشوده و امت برگزیدۀ خداوند و
دربردارندۀ روح ممتاز اوست.
از یک سو برای عده ای از سرگردان های تاریخ و جماعت های پراکنده، منادی
صلح، صفا و بازگشت به روزهای خوش گذشته است و از سوی دیگر برای دستۀ دیگری
از انسان ها، حامل پیام مرگ، نابودی، آوارگی، سرگردانی، خانه به دوشی و
ویلانی است.
