باشگاه خبرنگاران- کلا اکران دو سه هفته ای هم از آن اتفاق های خاص سینمای ماست  که تا چند سال قبل به ندرت پیش می آمد و آن هم فقط برای فیلم های هنری و خاص پسند، اما این روزها به  یک رویه عمومی تبدیل شده و سرنوشت نهایی خیلی از فیلم هاست تا پیش از این قاعده اکران این بود  که هر  فیلی لااقل هفت هفته بی چون و چرا روی پرده بماند و شانس جذب مخاطب داشته باشد از آن بیش تر را با توجه به میزان فروش و رقیبان موجود و مناسبت های پیش رو و فاکتورهای دیگری از این دست حساب می کردند و اگر فیلمی واجد شرایط  بود می توانست  روزهای بیش  تری روی پرده بماند اما قدر مسلم این بود  که فیلمی را در کم تر از هفت هفته از پرده پایین نمی کشیدند و این مدن را جزو حداقل حقوق صاحبان  فیلم ها می دانست حالا  کار به جایی رسیده که از همان هفته اول شمارش معکوس برای پایان دادن به  نمایش بعضی از فیلم ها آغاز می شود  و با این وضع تکلیف فیلمی  که پانزده روز  روی پرده بوده و در مجموع ده هزار تماشاگر هم نداشته معلوم است.

 درباره اکران  نمی توان حکم کلی صادر کرد  چون قاعده مشخص و ثابتی وجود ندارد  که همه فیلم ها را در بر بگیرد مثلا اواسط  تیر  برف روی کاج ها ( پیمان معادی) با فروش نزدیک به 800 میلیون تومان با  گیشه وداع کرد در شرایطی که نه تنها امکان نمایش در سینماها حوزه هنری را نداشت، بلکه هم زمانی فصل امتحانات  مدارس و سپس انتخابات ریاست جمهوری را با اکران این فیلم در نظر بگیریم باید فروش هشتصد میلیون  تومانی را مطلوب بدانیم البته این فروش چندان هم عجیب نبود برف روی کاج ها فیلم برگزیده تماشاگران فجر  سی ام بود و به همین دلیل  جمال ساداتیان در پاسخ به پرسشی درباره فروش فیلمش، به نکته دقیقی  اشاره کرد:" بالاخره تماشاگران همان کسانی هستند  که فیلم را در جشنواره انتخاب کردند دیگر بعد از یک سال و نیم  که نظرشان  را تغییر نمی دهند" با پایان اکران این فیلم، سرنوشت یکی دیگر از آثار " مساله دار" و" ضد خانواده"  سینمای ایران روشن شد گزارش یک سطری ماجرا می تواند این باشد  که خانواده های زیادی به تماشای این فیلم آمدند و خوش بختانه هیچ یک هم  تلاشی نشدند!/ي2