به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، در سال 1383 به همت تنی چند از جوانان کندلوس طرحی برای زندگی بهتر و اجتماعی‌تر که مسائل وابسته به زندگی را بتواند فرو بکاهد در قالب جشن «فردین‌ماه‌شو» ارائه شد.

این جشن در سیر چند ساله خود از آنچه اهداف متعالی آن بوده دور مانده است و به مسائلی مبتلا شد که شرح آن در گذشته به قلم آمده است.

اکنون اگر بخواهیم سنت همیاری و مشارکت اجتماعی را با چراغ یگانگی، روشن و روشن تر نگاه داریم باید به تمرین یک زندگی اجتماعی‌تر و خردمندانه با تکیه بر درخت زندگی بپردازیم، نیک پیداست که قدردانی و مهربانی دو بال یگانگی در یک جامعه‌اند، بنابراین برای پاسداری زندگی باید قدردانی و مهربانی را قبل از مرگ به صحنه زندگی آورد.

زندگی که خود صحنه زیبای هنرمندی ماست و هرکسی نغمه خود می‌خواند و از صحنه بیرون می‌رود، اما صحنه زندگی پیوسته پا برجاست و خرم آن نغمه است که مردم بسپارندش به یاد!

اهداف:

هدف اصلی این طرح ایجاد جامعه آباد و سعید در منطقه کندلوس است، اما از اهداف فرعی می‌توان به پاسداری از اصالت زندگی، حیات و ایجاد روحیه نشاط، قدرشناسی زندگی و قدرشناسی قبل از مرگ(بسط فرهنگ سپاس)، بسط فرهنگ مهربانی برای تلطیف کردن فضایل اجتماعی(تقویت فرهنگ مهربانی)، ایجاد یگانگی برای حل مسائل و مشکلات مربوط به عرصه زندگی من جمله بیماری(تقویت فرهنگ همیاری)، تقویت فرهنگ بومی و بهداشت محیط زیست فرهنگی دهکده، توسعه فرهنگ سنتی، بومی و اصیل در جهت کمک به توسعه روستایی پایدار و توسعه گردشگری، توجه به جمعیت فعال و ساکنین بومی دهکده از منظر بهداشت روحی و صنعت گردشگری اشاره کرد.

راهکار:

دهکده شادمانی که بعضاً دهکده مهربانی از آن نام برده می‌شود طرحی است برای زندگی هرچه بهتر و توسعه یک جامعه زندگی‌پسند که براساس مهربانی، قدردانی و یگانگی بنا می‌شود.

این طرح در چهار فصل پایه‌ریزی شده است که اجرای آن می‌تواند گام به گام قابل قبض و بسط طبیعت‌گونه(تابستان و زمستان) باشد.

برگزاری چنین طرحی در تشویق زندگی(خردسال‌ترین تا کهنسال‌ترین) و تقویت سنت احترام به پیران دهکده و تشویق نام‌آوران کندلوس در عرصه‌های مختلف ورزشی، علمی و هنری و نهایتاً تقویت روحیه جمعی‌تر برای حل مسائل مربوط به زندگی برای ایجاد یک جامعه پویا ضروری به نظر می‌رسد.

معرفی جشن‌های چهار فصل سال:

1 . جشن آفتاب (تابستانه):

تابستان فصل آفتاب است. نام‌گذاری جشن تابستان به جشن آفتاب به شعری برمی‌گردد که یاد‌آور ریشه و سرچشمه آفرینش انسان‌ها است و کرم آفتاب را که برشاخ و خشک‌تر می‌تابد را به ما به زبان هنر و اندرز یادآوری می‌کند.

2 . جشن خزان (برگ‌ریزان):

جشن‌های فصلی مطابق با قبض و بسط طبیعت، قابلیت انقباض و انبساط را دارد پس در بعضی از فصول باید «حداقل لازم» را (نه حداکثرغیرممکن) مورد التفات و توجه جدی قرار دهیم، به عبارت دیگر نباید انتظار داشت جشنی با همان سبک و سیاق جشن تابستان انجام شود.

این جشن با طبل و سرنا از مرکز دهکده به سمت دهکده المپیک (ورزشگاه کندلوس) شکل می‌گیرد و محتوای آن می‌تواند شب شعر و برنامه موسیقی باشد و در حاشیه فعالیت هنری کودکان به نمایش درآید.

این جشن و جشن برفین بیشتر به صورت داخل سالن اجرا خواهند شد.

جشن خزان می‌تواند بنا بر شرایط همزمانی با جشن تیرماه 13 شو و جشن قربان، به صورت مشترک و یک جا اجرا شود و پذیرایی این مراسم می‌تواند شبیه پذیرایی شب 13 باشد.

این جشن با توجه به کم‌ شدن جمعیت فعال و ساکن در روستا می‌تواند به تقویت روحیه و ایجاد نشاط معنوی در ساکنین بومی و پیران دهکده کمک کند و شبیه یک صله‌رحم و دید و بازدید با خانوارهای ساکن در دهکده تلقی شود.

3. جشن برفین (سپیدان):

این جشن در یک زمان مناسب در نیمه زمستان برگزار می‌شود. این جشن شبیه جشن‌خزان در سالن ورزشی با شعر و موسیقی انجام می‌پذیرد.

همچنین مسابقه ساخت مجسمه و سازه‌های برفی و برف‌بازی کودکان در یک زمین مناسب و نزدیک سالن ورزشی می‌تواند به زیبایی و نشاط جشن دوچندان بیفزاید.

پذیرایی در این جشن می‌تواند یک غذای مختصر زمستانه(لوبیا) باشد.

این جشن با توجه به جمعیت بسیار کم ساکن در فصل زمستان می‌تواند تکاپو و نشاط کوچ کرده از فصل تابستان و بهار را به دهکده برگرداند همچنین می‌تواند به عنوان یک دید و بازدید با اقوام  و خانوارهای ساکن و پیران دهکده نیز مورد عنایت و توجه قرار گیرد.

4. جشن اونما (استقبال بهار):

زمان این جشن در عصر چهارشنبه سوری بهتر به نظر می‌رسد که با تجمع در مرکز دهکده و طبل وسرنا، توزیع وسائل برای شب چهارشنبه سوری (در صورت امکان و به میزانی که ممکن است) انجام می‌گیرد.

از ویژه‌برنامه‌ها این جشن تعیین برنامه‌ای برای خانه‌تکانی منازل پیر زنان و پیرمردان دهکده و تسهیل شرایط استحمام و اصلاح برای استقبال همگانی برای فصل بهار و عید بزرگ نوروز، توزیع و کاشت گل و درخت دوستی برای ایجاد تقویت فضای سبز و زیباسازی دهکده را می‌توان نام برد.

این جشن بیشتر حضور نسل جوان را طلب می‌کند.

* ساختار دهکده شادمانی:

1 . با نگاهی به مجموعه قوانین، شوراهای اسلامی روستاها به عنوان بالاترین نهاد موجود در دهکده تلقی می‌شوند که در این راستا شوراهای اسلامی روستا مسئولیت و وظایف فرهنگی ویژه‌ای را برعهده دارند. پس شورای اسلامی دهکده از منظر مسئولیت‌های فرهنگی، ضروری است که در ساختار دهکده شادمانی حضور داشته است.

2 . از طوائف مختلف نفراتی در این ساختار حضور داشته باشند.

3 . گروه برگزارکننده باید برای مدت معین (مثلا دو سال) مسئولیت اجرائی داشته باشند.

4 . این ساختار می‌تواند در هر جشن کمیته‌های متعدد اجرائی را برای برگزاری هر چه بهتر جشن تعیین کند.

5 . منابع مالی آن کمک‌های شورای اسلامی، مردمی و خیرین است و در قبال دریافت وجه قبض صادر می‌شود.

حرف پایانی:

در پایان انتظار می‌رود با برگزاری چنین مراسمی که در آن از نام‌آوران قدردانی می‌شود و پیران قدرشناسی می‌شوند، مهربانی و میزبانی روان‌تر و بهتر در مسیر رود به هم بپیوندند و در طی مسیر خیزآب‌هایی از انرژی و اندیشه و اخلاق برآید تا عمر معضلات نهفته و بارز در عرصه حیات در دهکده به سرآید تا به آن جا که چشم پیران راهدان ما بر در نماند! بیمار و درمانده‌ای نگران در دردسر نباشد و از طرف دیگر جوان فرهیخته و هنرمند دیار کندلوس را برای تعالی و تکامل دهکده برای رسیدن به جامعه‌ای آباد و سعید به تامل و تفکر هر چه بیشتر وا دارد. همچنین روشن است ضلعی از اضلاع در توسعه روستایی، توسعه فرهنگی است، از دریچه توسعه فرهنگی که در آن ترمیم کاستی‌ها و حل مسائل پیش‌آمده در راه زندگی مد نظر باشد، می‌توان به توسعه به مفهوم افزایش سطح رفاه و کاهش مشکلات زندگی برای ایجاد یک دهکده زیباتر با مردمانی با مشکلات کمتر کمک کرد و در نهایت بستری فراهم شود برای «توسعه پایدار روستایی» که ما از آن به عنوان «جامعه آباد و سعید» نام برده شد.