باشگاه خبرنگاران- "اخوان ثالث" در شعر "سبز" از تجربه عارفانه‌اي سخن مي گويد كه در ناخودآگاه شاعر رخ داده و اين تجربه به دنبال اتفاقي شگرف و افسانه‌گون نبوده و با تجربه عارفانه‌اش سخن گفته اين تجربه را "عطري سبز"، "پري باد برده" مخاطب قرار مي‌دهد.
اين تجربه وي را تا دياري غريب با خود برده و دراين تجربه همراهي نامعلوم و مبهم با خود داشته اين همراه الهامات شاعرانه اوست كه وي را خويش و بي‌خويش مي‌سازد اين نجربه عرفاني شاعر را مدهوش تارهايي پيش برده و در اين تجربه عارفانه شكر و شكايتي رازگون و تامل برانگيز رخ مي‌دهد.
سنگين بودن در دنيا و سبكبالي بخشودن را تجربه كرده و اين تجربه ويراني و از نو ساختن است در پايان شاعر حيراني خود را در اين سفر معنوي نمايش داده و شعر حكايت انساني وارسته است كه تجربه‌هاي ناب عرفاني را دريافته است.
در اين تجربه به لذتي بي‌پايان دست يافته شعر انسجام دورني خود را حفظ و شعر با حيراني آغاز و پايان مي‌پذيرد تمام شعر حكايت اين حيراني است.
سنگيني خاطره براي يك شاعر
"جنگل خاطره"، "قيصر امين‌پور" بيان‌كننده دل آزردگي شاعر در خاطره‌اي دور كه در آن سقف ترك خورده روزگار و احوال شاعر بوده كه دچار دگرگوني شده است خميدگي و در خود فرو رفتن شاعر نشانه خمود و بي‌حوصلگي در اين دل‌آزردگي و بيان كننده دل‌مردگي خويش در روبرويي با هجوم خاطرات است.
آيينه منعكس‌كننده درونيات شاعر پي به ترديد او برده و او را با چشم ترديد نگريسته است از طرفي بيان كننده سرگشتگي همه چيز در برابر شاعر است.
در اين دل‌آزردگي بغض و فرياد فر خورده ديده شده و شاعر خمودگي خويش را به فانوس مانند كرده و به خود پيچيدن نشانه عمق خميدگي شاعر است اضافه استعاري مانند سنگ مزار دل را به كار مي‌برد.
خاطره خنجره باران بيان كننده خاطره‌اي زخم خوده و ناراحت كننده براي شاعر است جنگلي از خاطره انبوهي اين خاطره و بر گرده بودن سنگيني آن را براي شاعر نشان مي‌دهد.
تنهايي "گل زدورس" نشانه يگانگي شاعر
"گل زودرس"، نيما يوشيج" حكايت خود شاعر است كه زودتر از زمان خود به ظهور مي‌رسد شاعر در ميان شاعران ديگر تنها و رودخانه سيل عظيمي از شاعران جوياي تجدد در شعر است.
لب گشادن شعر سرودن شاعر آن هم در زمانه‌اي كه خاطر كسي را نبايد پريشان كرد مشكين بودن گل زيبا غم و رنجي كه شاعر متحمل شده و از نهايت ان سفيدي و سياهي را تشخيص نمي‌دهد شعر گفتگوي شاعر كه ظهور خود را بي موقع نمي‌داند و كسانيكه دير به فكر نوگرايي در شعر مي‌افتد سرزنش مي‌كند.
به موقع‌شناسي خود تاكيد داشته طاس لاجورد آسمان آبي كه روزگار در آن سپري شده و كل شعر نمادين است در آن نماد به كار رفته "گل زودرس" اعتقاد به زود هنگام بودن ظهور شاعر است تنها بودن آن نشانه يگانگي وي در ميان شاعران ديگر شد./ي2
