خدایا در این روز روزه مرا جزای خیر ده و مقبول درگاهت قرار ده که مورد پسند خودت و رسولت گردد و فروع آن را به واسطه آن (که ایمان و توجه به توست)محکوم گردان.


« اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکرِ والقَبولِ على ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکمَةً فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین .»

«خدایا در این روز روزه مرا جزای خیر ده و مقبول درگاهت قرار ده که مورد پسند خودت و رسولت گردد و فروع آن را به واسطه آن (که ایمان و توجه به توست)محکوم گردان به حق سید و مولای ما حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)و آل طاهرینش و ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است.

شرح دعا (1)« اللهمّ اجْعَلْ صیامی فیهِ بالشّکرِ والقَبولِ على ما تَرْضاهُ ویَرْضاهُ الرّسولُ»

«خدایا در این روز ،روزه مرا جزای خیر ده و مقبول درگاهت قرار ده که مورد پسند خودت و رسولت گردد.»

اخلاص ،شرط قبولی اعمال

همان طور که در دعای روزهای قبل در مورد شرایط روزه و روزه داری توضیح دادیم،امروز هم با توجه به این دعا می خواهیم بدانیم که روزه مقبول درگاه خداوند که خشنودی ذات اقدس پروردگار و رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله را در بر دارد ،کدام روزه می باشد؟و آیا منظور از روزه مقبول ،همان شرایط روزه ظاهری است که در رساله علمیه بیان گردیده و یا اینکه رعایت شرایط دیگری نیز برتی آن وجود دارد؟ که برای بیان این مطلب اولین نکته ای که به آن اشاره می نماییم مساله نیت و اخلاص در عمل است که قبولی اعمال انسان به آن دو بستگی دارد. به طوری که انسان قبل از شروع هر عملی به حتم هدفی را درذهن خود می پروراندکه هدف ،نیت شخص را مشخص گردانیده و او را به مقصود می رساند که اگر به این نکته توجه کنیم،در می یابیم که انسان از نیت و هدف خود می تواند به مقصود خود دست یابد. حال شاید در اینجا سوال پیش آید که چگونه می توان با نیت و هدف به مقصود دست یافت؟که در اینجا نیز برای دست یافتن به مقصود نیاز به یک عامل سرنوشت ساز دیگری به نام اخلاص داریم که اثر بسیار زیادی در قبولی اعمال دارد ،به طوری که اگر شخص نیت و هدف خود را خالص گردانیده و هدف خود را دنبال کند ،به یقین به مقصود می رسد. زیرا هنگامی که انسان تمام افکار خود را به یک نقطه مشخص معطوف گرداند و به دنبال رسیدن به یک مقصد باشد،بدون هیچ تردیدی به مقصود خود خواهد رسید. به طور مثال:اگر شخصی می خواهد روزه بگیرد و نیت و هدف او از روزه گرفتن،اطاعت از فرمان الهی و تقرب جستن به ذات اقدس او باشد ،باید در میان آن اخلاص نیز داشته باشد،تا با آن نیت و هدف به مقصود خود دست یابد.به طوری که شخصی که روزه می گیرد اگر نیت و هدفش فقط اطاعت فرمان الهی و قرب به ذات اقدس او بوده و اخلاص نیز داشته باشد،آنگاه است که حالت مراقبه به خود گرفته و مراقب اعمال خویش می گردد تا این که شیطان اعمال او را از قرب الی الله به سوی خود نکشاند،چنانچه هستند کسانی که روزه می گیرند و نیت آنها به زبان همان اطاعت الهی است و هدف نیز قرب به ذات اقدس او می باشد اما به خاطر نداشتن اخلاص ،در این امر شکست خورده و به دام ننگین شیطان می افتند ،به طوری که اگر کسی که روزه می گیرد،اخلاص نیز داشته باشد. هیچگاه به دام شیطان نمی افتند و شخص با گرفتن حالت مراقبه به خود همیشه سعی دارد تا کاری را انجام ندهد که او را از مقصودش دور گرداند . مثلا اگر غیبت و تهمت او را از مسیر اصلی اش دور می کند. هیچگاه دچار این اعمال نمی گردد،و اگر دروغ و فحاشی در نظر مقصودش (یعنی خداوند ) زشت باشد. هیچگاه به آن اعمال قبیح نزدیک نمی گردد،پس با توجه به توضیحات داده شده ،در می یابیم که اخلاص همراه با نیت و هدف است که انسان را به قرب الی الله و قبولی اعمال نزدیک می گرداند ،و نکته دوم که می توان به آن اشاره نمود ،رضایت خداوند و رسولش می باشد که اگر انسان مومن نکاتی را که در بالا به آن اشاره شد،رعایت نماید،بدون تردید رضایت خداوند و رسولش را جلب نموده و به درجات والای معنوی در دنیا و آخرت دست خواهد یافت. لذا در این روز از خداوند خواستاریم که به ما توفیق دهد تا بتوانیم به رضایت و خشنودی ذات اقدس او و رسولش دست یابیم.

شرح دعا (2)« مُحْکمَةً فُروعُهُ بالأصُولِ بحقّ سَیّدِنا محمّدٍ وآلهِ الطّاهِرین والحمدُ للهِ ربّ العالمین .»

«و فروع آن را به واسطه آن (که ایمان و توجه به توست)محکوم گردان به حق سید و مولای ما حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)و آل طاهرینش و ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است.»

دعای سرنوشت ساز

در این قسمت از دعا از خداوند خواستاریم که به واسطه اصول (که همان توحید،نبوت،معاد،امامت و عدل می باشد)که ما به آنها معتقدیم. فروع ما را که انجام واجبات و ترک محرمات می باشد،محکم گرداند . به طوری که به ما توفیق دهد تا بتوانیم واجباتی را که خداوند برما تکلیف نموده است،به نحو احسن و بدون هیچ نقصی(که همان داشتن اخلاص در اعمال می باشد)انجام دهیم و این دعا را در روزی از خداوند درخواست نموده ایم که آن آخرین روز از ماه ضیافت الله (یعنی مهمانی خدا)است و ما با گذراندن این روز از ضیافت الله خارج می گردیم . پس می بینیم که برای انسان لازم است که در چنین روزی که خداوند مزد بندگان خویش را تقسیم می نماید،چنین دعایی را نماید،چرا که با استجابت این دعا انسان مومن تا ابد از بند شیطان درون و برون خود خلاص گردیده و به سعادت ابدی ئست خواهد یافت.

نکته ها

1-قبولی اعمال انسان به نیت و اخلاص در عمل بستگی دارد.

2-اخلاص همراه با نیت و هدف است که انسان را به قرب الی الله و قبولی اعمال نزدیک می گرداند.


برچسب ها: دعا ، ماه رمضان ، روز سی ام
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار