به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ "يادداشت‌هاي زمين" از دو بخش با دو سبك نگارش متمايز تشكيل شده. بخش اول، حالت رساله دارد و بخش دوم، سبكي روايي، قهرمان ماجرا، همان "مرد زيرزمين"، كه از زبان اول شخص سخن مي‌گويد، مردي است بي‌نام و حدودا 40 ساله، تنها مي دانيم قبلا كارمند بوده و كارش را رها كرده و حالا با آنچه برايش به ارث رسيده، در زيرزمين خانه‌اي در حومه "سن پترزبورگ" روزگار مي‌گذراند. قسمت اول كتاب، به توصيف افكار او درباره جامعه و شخصيت‌اش مي‌پردازد. وي خود را آدمي بي‌ارزش توصيف كرده و سقوط و تباهي خويش را ناگزير مي‌داند. اگر چه راوي مدام مي‌گويد كه خيال انتشار يادداشت‌هايش را ندارد وي مخاطبين ناشناسي را خطاب قرار داده و سعي دارد به پرسش‌هاي آنها پاسخ گويد.

در بخش دوم، به لحظاتي از زندگي خود اشاره كرده كه معتقد است ناكامي شخصي، حرفه‌اي و عاطفي‌اش از آنجا است ناكامي زنگي شخصي، حرفه‌اي و عاطفي‌اش از آنجا سرچشمه مي‌گيرد. او از همكلاسي‌هاي سابق‌اش سخن مي‌گويد و اينكه حالا چطور تحقيرش مي‌كنند. او به لبه تيغ انتقادات را مدام به سوي خود برگردانده و بيشتر خود را حقير مي‌شمارد. از خودبيگانگي "مرد زيرزميني" و دور افتادنش از جامعه، نه تنها بر فيلسوف‌ها، بر ادبيات مدرن نيز تأثير بسيار گذاشته است. /ص

منبع: ماهنامه دنياي تصوير