به گزارش خبرنگار پارلماني باشگاه خبرنگاران، دوران رياست‌جمهوري ابوالحسن بني‌صدر، که به دليل عدم کفايت سياسي وي پايان يافت ورق تازه‌اي براي نظام جمهوري اسلامي ايران رقم زد؛ به دنبال آن "علي رجايي" دومين رئيس دولت نظام جمهوري اسلامي در تاريخ  دوم مرداد ماه ۱۳۶۰ رياست کشور را بر عهده گرفت.

" شهيد رجايي" در روز دوشنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۶۰ وارد دفتر ریاست جمهوری شد، اين درحالي است که شهيد رجايي کمتر از یک‌ماه در دفتر ریاست جمهوری ماند و در روز یکشنبه ۸ شهریورماه سال ۱۳۶۰، همراه با نخست‌وزیرش "محمدجواد باهنر" ترور شد.  
   
با به شهادت رسيدن شهيد رجايي شورای موقت ریاست جمهوری بار دیگر دفتر را به عهده گرفت و تا روز جمعه ۱۷ مهرماه سال ۱۳۶۰ که "حضرت آيت‌الله خامنه‌ای" برای ریاست جمهوری انتخاب شد، دفتر را به دست داشت. 

 

محمدعلی رجایی در ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین متولد شد. پدرش عبدالصمد نام داشت و از کسبه و بازرگانان قدیم قزوین و تهران بود. وي تحصیلات ابتدایی را در قزوین به پايان رساند و در سن ۱۳ سالگی به تهران رفت و از روی خودساختگی، که در شخصیت والاي وي بود به کار و فروشندگی (که در آن دوران بسیار مرسوم بود)، در جنوب شهر مشغول به کار شد.  
 
رجايي در ۱۷ سالگی به آموزشگاه گروهبانی نیروی‌هوایی رفت و هم‌زمان با تحصیل با احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف شاه مخلوع ايران (همچون فداییان اسلام) آشنا شد، در جلسات "آيت‌الله سید محمود طالقانی" شرکت می‌کرد و از طرفداران طالقانی بود و ضمن حضور در ارتش، مخفیانه با فداییان اسلام فعالیت می‌کرد. 
 
رجايي پس از ماجراهایی از ارتش بیرون آمد و یک سال در شهرستان بیجار به معلمی پرداخت و سپس در سال ۱۳۳۵ برای ادامه تحصیل به دانش‌سرای عالی رفت و در ۱۳۳۸ از آنجا فارغ‌التحصیل شد؛ وي همچنين با انجمن‌های اسلامی دانشجویان نيز همکاری داشت.
 

شهيد رجايي در سال ۱۳۳۸ پس از اتمام تحصیل در دوره کارشناسی ارشد آمار به قزوین بازگشت و با عضویت در نهضت آزادی ایران به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و در جریان فعالیت‌های سیاسی و پخش اعلامیه دستگیر شد و ۵۰ روز را در زندان گذراند.؛ وي پس ‍ آزادى از زندان با "شهيد باهنر" به سازماندهى مجدد هيئت‌های موتلفه اسلامی پرداخت.

رجايي همگام با فعاليت‌هاى سياسى به خدمات فرهنگى از جمله تدريس در مدارس "كمال و رفاه"، همكارى با بنياد رفاه و تعاون اسلامى با همكارى شهيد "آيت الله دكتر بهشتى" و "شهيد دكتر باهنر" و "آيت‌الله هاشمى رفسنجانى" نیز مشغول بود.  
 
در سال ۱۳۵۳ رژیم ديکتاتوري سابق، وی را دستگیر و چهار سال در زندان با شدیدترین شکنجه‌های ساواک گذراند؛ قراردادن او در قفس طوطی و کشیدن ناخن‌های پا تنها بخش کوچکی از زندگی رجایی به‌عنوان با سابقه‌ترین زندانی سیاسی زمان خود است.   
 
رجايى در سال 1357 با اوج‌گيرى انقلاب اسلامى همراه ديگر زندانيان سياسى آزاد شد و بلافاصله وارد مبارزات سياسى و فرهنگى شد و به اتفاق عده‌اى از همكارانش براى بسيج و سازماندهى مبارزات مخفى معلمان مسلمان تلاش كرد و موفق به ايجاد انجمن اسلامى معلمان شد.  
 

*اعضای کابينه دولت شهید رجایی                                                                            
 
وزارت آموزش و پرورش: محمد‌جواد باهنر،157 راي موافق  
 
وزارت ارشاد اسلامی: عباس دوزدوزانی،169 راي موافق
 
وزارت اقتصاد و دارایی:حسین نمازی، 150 راي موافق
 
وزارت امور خارجه: میر حسین موسوی، 126 راي موافق
 
وزارت بارگانی: حسین کاظم‌پور اردبیلی، 114 راي موافق
 
وزارت بهداری: هادی منافی، 169 راي موافق
 
وزارت پست و تلگراف و تلفن: محمد قندی، 169 راي موافق              
 
وزارت دادگستری: سید محمد اصغری،134 راي موافق
                                           
وزارت دادگستری: ابراهیم احدی،129 راي موافق  
 
وزارت دفاع: جواد فکوری،169 راي موافق    
 
وزارت صنایع و معادن: محمدرضا نعمت‌زاده، 169 راي موافق            
 
وزارت فرهنگ و آموزش عالی: حسن عارفی،169 راي موافق
 
وزارت کار و امور اجتماعی: محمد میر محمد صادقی، 156 راي موافق
 
وزارت کشاورزی: محمد سلامتی، 169 راي موافق      
 
وزارت کشور: محمدرضا مهدوی کنی، 169 راي موافق
 
وزارت مسکن و شهرسازی: محمدشهاب گنابادی، 169 راي موافق
 
مشاور در امور اجرایی: بهزاد نبوی، 169 راي موافق
 
مشاور و سرپرست سازمان بهزیستی: محمد علی فیاض‌بخش، 169 راي موافق
        
مشاور و سرپرست سازمان برنامه و بودجه: موسی حبیب اللهی، 162 راي موافق
 
وزارت نفت: جواد تندگویان، 155 راي موافق
 
وزارت نیرو: حسن عباسپور، 169 راي موافق
 
وزارت راه و ترابری: موسی کلانتری، 169 راي موافق
 
مشاور و سرپرست شرکت ملی فولاد: محمد احمد زاده، 169 راي موافق


همانطور که در بالا گفته شد؛ در روز هشت شهريور سال 1360 در يك اقدام تروريستي بي سابقه جلسه شوراي امنيت كشور با حضور رئيس جمهور و نخست وزير منفجر شد و شهيد رجايي و شهيد باهنر به همراه دفتريان و وحيد دستجردي در اين انفجار تروريستي به شهادت رسيدند.

ضبط صوت بزرگ " مسعود كشميري" كه مخصوص ضبط جلسات است، درست نزديك رجايي و باهنر قرار مي‌گيرد و كشميري به معمول هر جلسه چاي مي‌ريزد و براي حاضرين مي‌آورد و پس از گفتگوي كوتاهي با خسرو تهراني از جلسه خارج مي‌شود. او پيش از خروج از جلسه كيف بزرگي را كه هميشه همراه دارد با پا به نزديكي رجايي هدايت مي‌كند.

كشميري از ساختمان نخست وزيري خارج مي‌شود و در ميدان پاستور نزد كساني مي‌رود كه منتظر اويند تا دبير شوراي امنيت را به يك نقطه امن انتقال دهند. همزمان صداي انفجار شديدي منطقه را مي‌لرزاند. مطابق نظر كارشناسان بمب از نوع خاص " تخريبي-آتشزا " بوده كه از حدود 2 پوند تي- ان- تي و مقداري منيزيم تشكيل و در يك كيف دستي جاسازي شده بوده.

انفجار نخست وزيري را كه طي آن بسياري از چهره‌هاي شاخص نظام و انقلاب به شهادت رسيدند، به عهده نگرفتند.
 
* مسعود كشميري كيست؟

مسعود كشميري متولد 1329 از كرمانشاه است، وي داراي مدرك ليسانس علوم اداري و مديريت بازرگاني از دانشگاه تهران بود كه از تاريخ 23/5/51 تا اواخر سال 53 با قراردادهاي 6 ماهه به عنوان كارآموز در وزارت كار و امور اجتماعي شاغل بوده است.
 
وي مدتي نيز در ضد اطلاعات مركزي نيروي هوايي و مركز مستشاري امريكاييها با عنوان نماينده نخست وزير دولت موقت و زير نظر كميته اداره دوم ارتش مستقر بود. در اين مدت، از جمله اقدامات وي مي‌توان به مداخله و جلوگيري از به جريان افتادن و محاكمه عاملان كشتار 17 شهريور اشاره كرد كه با توجه به ريشه امريكايي جمعه خونين و تظاهر منافقين در آن تاريخ به اعمال ضد امريكايي، محل تأمل فراوان است.




ادامه دارد....