به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ ولنتاين خونين من در سال 2009 با كارگرداني پاتريك لوسير و نويسندگي تاد فارمر، زين اسميت و با حضور بازيگراني چون ينسن اکلز، جيمي کينگ، کر اسميت، بتسي رو  در 101 دقيقه ساخته شد.

تام به زادگاهش بر مي گردد، بازگشت او مصادف است با دهمين سالگرد کشتار شب ولنتاين که منجر به قتل 22 نفر شد، اما جاي خوشامدگويي او را به عنوان مظنون معرفي مي کنند.

همراهي فيلم گونه وحشت و سه بعدي گاهي به نتيجه خوبي منجر شده. اين تکنيک به فيلمساز امکان مي دهد ترس را به مخاطب نزديک تر کند؛ چاقوها، بدن هاي زخم برداشته و دست هايي که از پرده بيرون مي زنند تا مستقيما به تماشاگر حمله کنند.

هرچند بازسازي اين فيلم اسلشر دهه 1980 شايد نوآوري خاصي نداشته باشد، اما قصه يک معدنچي که با کلنگ درپي انتقام گيري است، کمي ترس و کمي خنده دربر دارد. شايد نشود و به نام هنر را بر اين کار گذاشت، اما بي ترديد سرگرمي مفرحي است.

اگر تاريخچه فيلم هاي سه بعدي را مرور کنيم، احتمالا اين تکنيک بهترين دوست و در عين حال بدترين دشمن فيلم هاي وحشت آور بوده است. بعضي ها را بالا برده و بعضي را با سر به زمين زده است.

نخستين فيلمي که با درجه سني R و به شيوه سه بعدي  Real D نمايش عمومي گسترده داشته است.

جايي از فيلم اعلاميه اي روي ديوار به چشم مي خورد که نشان مي دهد روز ولنتاين شنبه چهاردهم فوريه بوده. معني اش اين است که روز قبلش جمعه سيزدهم بوده! (ارجاعي به يکي از مشهورترين فيلم هاي وحشت که دنباله هاي متعددي هم داشته است)./ص