به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران ، نتایج به دست آمده ارتباط قابل توجهی را بین مرگ زودرس و تشخیص حالات روانی در بیماران مبتلا به صرع نشان می‌دهد و احتمال اینکه این افراد در طول زندگی خود، تشخیص بیماری روانی را دریافت کرده باشند نیز 4 برابر بیشتر از سایر افراد جامعه عنوان شده؛ این آمارها بیش از میزان قابل انتظار گزارش شده است.

به‌منظور انجام این پژوهش محققان دانشگاه آکسفورد و موسسه کارولینسکا، 69 هزار و 955 فرد سوئدی مبتلا به صرع و 660 هزار و 869 شخص سالم را به مدت 41 سال (1954 تا 2009) مورد مطالعه قرار دادند. محققان طی این مدت نیز وضعیت سلامتی خواهر و برادرهای سالم این بیماران را از نظر وجود عوامل خطر ژنتیکی و تربیت خانوادگی بررسی کردند.

طی این 41 سال، شش هزار و 155 بیمار صرعی (9 درصد) و چهار هزار و 892 فرد سالم (کمتر از یک درصد) فوت کردند.

مهمترین علت مرگ در بیماران صرعی بیشتر به علت عوامل خارجی نظیر تصادف و خودکشی (16 درصد) عنوان شده است. علاوه براین، سه چهارم این مرگ‌ها نیز در بین افرادی رخ داد که تشخیص بیماری روانی برایشان انجام شده بود.

افراد مبتلا به صرعی که مواد مخدر مصرف می‌کنند 22 برابر بیش از سایر افراد جامعه که نه صرع داشته و نه معتاد بودند، در خطر مرگ ناشی از عوامل خارجی نظیر قرار داشته‌اند.

دکتر "سینا فاضل" محقق ارشد تحقیقات بالینی موسسه "Wellcome Trust " دانشگاه آکسفورد و نویسنده اصلی این پژوهش در رابطه با نتایج به دست آمده چنین می‌گوید: "این وسیع‌ترین مطالعه‌ای است که در زمینه رابطه با وقوع بیماری و حالات روانی در بیماری صرع و نقش آن در رخداد مرگ زودرس انجام گرفته است. اینکه سه چهارم خودکشی و وقوع تصادف منجر به مرگ در بیماران صرعی با تشخیص بیماری روانی در یک راستا قرار گرفته است، ما را بر آن می‌دارد تا این دسته از بیماران را جز گروه پر خطر قرار داده تا راهبردهای پیشگیرانه و درمان‌های قدرتمندی را برایشان تدارک ببینیم چراکه می‌توان با تحت نظر قرار دادن و درمان مشکلات روانی در بیماران صرعی، گام بلندی را در کاهش خطر مرگ زودرس در این بیماران برداشت."

نتیجه دیگری که طی این پژوهش به دست آمد نشان می‌دهد مرگ‌های غیر تصادفی مانند مسمومیت دارویی یا غرق شدگی در افراد صرعی، پنج برابر بیش از سایر افراد جامعه گزارش شده است.

در حالی که محققان رابطه بین صرع و مرگ زودرس را پیدا کرده‌اند، اما تاکید کرده‌اند که این امر موید هیچ رابطه علت و معلولی نیست.

این پژوهش در مجله "The Lacnet" منتشر شده است.