وقت افطار صدای ربنایی که روحمان را نوازش می دهد و انگار نویدمان می دهد که ای بندگان خدا که 17 ساعت گرسنگی و تشنگی را تحمل کردید، تقوا پیشه کردید، دروغ نگفتیدو... حال به سمت نعمت های خدا بیایید.

به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران ارومیه اما افطار کردن به صورت دسته جمعی و در کنار خانواده و فامیل رسمی است که از سال های دور وجود داشته ولی در روزهایی که ما زندگی می کنیم، این رسم بسیار معنوی و زیبا به گونه های دیگر تجربه می شود. انگار آن همه سادگی، صمیمیت، صفا و معنویت از میان سفره های پر از معنویت سفره ها در حال پر کشیدن است. صفا صمیمیتی که با یک کاسه آش و سبزی و پنیر و خرما مهمان سفره های افطاریمان می شد، با غذاهای رنگارنگ و سفره های پر زرق و برق از یادها رفته و جایش مهمانی های رسمی در رستوران ها نشسته است.

یکی از فضایل و اهداف روزه داری درک گرسنگی و به یاد گرسنگان بودن است اما آنچه در این سفره ها نشانی از آن نمی توان یافت پیدا کرد همان یاد کردن از گرسنگان و مستمندان است که حتی نمی توانند پیش غذای این مهمانی ها را هم در سفره های خود داشته باشند.

رسول گرامی اسلام در خطبه غراء شعبانیه درباره یکی از سنت‌های زیبا در ماه رمضان سخن گفته و بر عمل به آن حتی به اندازه یک خرما یا جرعه شربت آبی سفارش جدی می‌کنند.

رسول خدا(ص) در خطبه شعبانیه درباره زنده نگه داشتن افطاری دادن چنین می‌فرمایند: "بدانید که خداوند به عزت خود قسم یاد کرده است که نمازگزاران و سجده کننده‌گان را عذاب نکند.

ای مردم! هر کسی از شما روزه‌دار مؤمنی را افطار دهد، چنان است که گویا بنده‌ای را آزاد کرده، و خداوند از لغزش‌های گذشته‌اش می‌گذرد.

یکی عرض کرد! ای رسول خدا، همه ما قدرت افطاری دادن و سیرکردن شکم افراد را نداریم.

پیامبر خدا فرمود: با پاره‌ی خرما و مقداری آب، آتش را از خود دور کنید.

حجت‌الاسلام "محمدرضا عبدی" مدير حوزه علميه تكاب در گفت و گو با خبرنگارباشگاه خبرنگاران ارومیهع در رابطه با افزایش تجملات در سفره های افطاری می گوید: آشنا نبودن مردم با فرهنگ اهل بيت(ع) موجب شده كه اسراف و تبذير در افطاری‌ها و ميهمانی‌های ماه مبارك رمضان جای معنويات را بگيرند.

وی ادامه می دهد: ائمه معصومين(ع) تأكيد بسياری بر اطعام در اين ماه دارند، ولی سفره‌های افطاری تبديل به اسراف، تجمل‌گرايی و ظاهرپرستی شده ‌است.

عبدی تصریح می کند: در نگاه دين مبين اسلام با فرهنگ كسی است كه با فرهنگ اهل بيت(ع) آشنا باشد و آشنايی نبودن به اين مورد موجبات بسياری از مشكلات در جامعه شده‌‌است.

وی می گوید: متأسفانه علاوه بر اين موارد، مشاهده می‌شود كه جای افراد بی‌بضاعت و نيازمند در اين سفره‌ها خالی است.

وی اين امر را آسيب فرهنگی می داند و ادامه می دهد: در سال‌های اخير مدگرايی و تجمل‌گرايی حتی به ارزش‌های دينی نيز رسوخ كرده‌است كه بايد اين آسيب فرهنگی با همت مسئولان مربوط و روحانيون اصلاح شود.

جواد درگاهی شهروند ارومیه ای از این فرهنگ به وجود آمده گلایه دراد و می گوید: تا 20 سال پیش وقتی وارد ماه رمضان می شدیم انگار در یک حال و هوای دیگری ندگی می کردیم و همه اعضای فامیل و همسایه ها جمع می شدند و می خواستند گرهی از کار یکدیگر باز کنند.

او ادامه می دهد: اما حالا ماه رمضان که می شود فقط در افطاری هایی که در رستوران ها و هتل ها برگزار می شود همدیگر را می بینیم و جایی برای صحبت و با خبر شدن از احوالات همدیگر نیست.

نگین زارع که یکی دیگر از شهروندان ارومیه ای است می گوید: من 21 سال دارم و سنم قد نمی دهد که از سفره های افطاری که پدر و مادرم در آن ها افطار می کردند صحبت کنم ولی حالا هم که این همه تجملات و اسراف را در مهمانی های افطاری می بینم، ناراحت می شوم.

وی تصریح می کند: کاش سفره های ساده ای برای افطاری تدارک دیده شود و بقیه پولی که خانواده ها می خواستند برای افطاری هزینه کنند،برای نیازمندان کنار گذاشته شود.

حجت‌الاسلام‌ "رضا ميرزايی"، استاد حوزه علميه امام خمينی(ره) اروميه نیز درگفت و گو با خبرنگارباشگاه خبرنگاران ارومیه می گوید: روحانيون و مبلغان وظيفه دارند تا در منابر به مردم تذكر دهند كه از اسراف و تبذير جلوگيری كنند.

وی ادامه می دهد: اين ماه، ماه تزكيه، تخليص از گناهان و دوری از رذايل اخلاقی است و از اسراف و تجمل‌گرايی نيز بايد به‌عنوان يكی از رذيله‌های اخلاقی پرهيز شود.

ميرزايی تاکید می کند: باید با الگوبرداری از فرهنگ اهل بيت(ع) و فرمايشات مقام معظم رهبری در مسير تقوا و دوری از مصرف‌گرايی قرار گيريم.

وی خاطر نشان می کند:توصيه ائمه معصومين(ع) به اين امر در ماه رمضان موجب تقويت حس نوع‌دوستی در جامعه می‌شود، اما در بيشتر موارد جای افراد فقير و نيازمند بر سر اين سفره‌ها خالی است.

اين مدرس حوزه با اشاره به افطاری دادن در اين ماه اظهار می کند: افطاری و اطعام در اين ماه از جايگاه ويژه‌ای برخوردار است و حسنه و پاداش الهی دارد، اما اين خوان و نعمت الهی بايد از اسراف مبرا و پاك باشد.

وی مهم‌ترين آسيب اين اطعام كردن‌ها را چشم‌و‌ هم‌چشمی دانسته و می گوید: همه ساله بر اين تشريفات افزوده می‌شود و برخی از مردم نيز به ناچار در اين مسير قرار گرفته و از اخلاق قرآنی دور می‌شوند.

حجت‌الاسلام‌ ميرزايی با اشاره به اهميت اطعام نيازمندان و دستگيری فقرا خاطرنشان می کند: توصيه ائمه معصومين(ع) به اين امر در ماه رمضان موجب تقويت حس نوع‌دوستی در جامعه می‌شود، اما در بيشتر موارد جای افراد فقير و نيازمند بر سر اين سفره‌ها خالی است./س

برچسب ها: افطار ، گرسنگی ، ارومیه
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.