به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران ارومیه به نقل از پژوهشکده آرتمیا و آبزیان، دکتر علی احسانی مجری این طرح با بیان این مطلب، افزود: با توجه به لزوم مصرف مداوم ماهی جهت سلامتی هر فرد و وجود اسیدهای چرب غیر اشباع در ماهی که موجب کنترل و در مان بیماری های قلبی عروقی، بهبود سیستم عصبی و بسیاری از اثرات مثبت دیگر برای انسان می باشد و از طرفی به واسطه این اسیدهای چرب، گوشت ماهی در مقایسه با گوشت قرمز دارای زمان ماندگاری کمتری می باشد که لزوم اجرای این طرح را بیش از پیش روشن می سازد. لذا امروزه استفاده از آنتی اکسیدان ها به ویژه آنتی اکسیدان های طبیعی جهت حفظ کیفیت و افزایش زمان ماندگاری ماهی باید مورد توجه قرار گیرد.

عضو هیأت علمی دانشگاه ارومیه در همین راستا از افزایش زمان ماندگاری بالای ماهی قزل آلا به عنوان نتایج طرح سخن به میان آورد و افزود: زمان طبیعی ماندگاری ماهی قزل آلا در دمای یخچال 3 تا 5 روز می باشد که با اجرای این طرح عملاً این زمان تا حداقل 15 روز افزایش یافت.

دکتر احسانی به نحوه و شیوه اجرای طرح پرداخت و تصریح کرد: لیکوپن یک رنگدانه کاراتنوئیدی می باشد که به صورت طبیعی در سبزیجات و میوه ها یافت می شود و در حدود 93% کاراتنوئید های موجود در گوجه فرنگی را لیکوپن تشکیل می دهد. لیکوپن به عنوان قوی‌ترین آنتی اکسیدان شناخته می شود به طوریکه قدرت آنتی اکسیدانی آن 2 برابر بتا-کاروتن و 10 برابر آلفا-توکوفرول استات برآورد شده است.

وی ادامه داد: اين رنگدانه همچنین داراي اثرات فيزيولوژيكي مهم و مفيدي در بدن انسان مي‌باشد و خطر ابتلا به سرطان را كاهش مي‌دهد در این طرح تأثیر آنتی اکسیدانی لیکوپن به دو صورت افزوده شده به غذای ماهی و دیگری به صورت غوطه ور کردن گوشت ماهی در محلول لیکوپن، بر کیفیت ماهی قزل آلای رنگین کمان در طول 15 روز نگهداری در یخچال مورد بررسی قرار گرفت؛ در روش نخست، ماهیان با غذای حاوی لیکوپن به مدت 8 هفته تغذیه شدند و سپس صید شده و در یخچال نگهداری شدند. در روش دوم گروهی دیگر از ماهیان در محلول های حاوی لیکوپن به مدت ده دقیقه غوطه‌ور و در شرایط یکسان با ماهیان روش اول در یخچال نگهداری شدند. نتایج این پژوهش بیانگر کارایی بالای لیکوپن در کاهش روند فساد و تندشدگی و حفظ کیفیت چربی به ویژه اسیدهای چرب غیر اشباع در طول دوره نگهداری در یخچال بود. با در نظر گرفتن ظهور علائم فساد نظیر طعم و بوی نامطبوع، لیکوپن به صورت غوطه وری، به ویژه در سطوح بالاتر از نقطه نظر شاخص های کیفیت فیله (شیمیایی و حسی) دارای کارایی بهتر بود و توانست تاثیر بیشتری در حفظ کیفیت فیله و به تأخیر انداختن فساد بعد از صید داشته باشد.

رییس پژوهشکده آرتمیا و آبزیان و مجری طرح در پایان یادآور شد: لیکوپن مورد نظر از تفاله گوجه فرنگی که به عنوان ضایعات کارخانجات مربوطه دور ریز می شود نیز به راحتی قابل استحصال است. این امر ضمن استفاده بهینه از ضایعات کشاورزی حاوی لیکوپن به ویژه تفاله گوجه فرنگی موجب پایین آمدن هزینه های فرآیند تجاری‌سازی در این زمینه نیز می باشد./س