وی یادآور شد: فدراسیون با حمایت‎هایی که از آن تیم می‎کرد به ما گفتند قرارداد ببندید و پول‎تان را فدراسیون می‎دهد. آساک بعد از آن سال دیگر تیم‎داری نکرد و فدراسیون هم پول ما را نداد.

ترابی ادامه داد: سال 90 با صنعت مس کرمان قرارداد بستم که در طول فصل پولی ندادند و گفتند باید 50 درصد کم کنید که قبول کردیم و در ادامه اعلام کردند چون فصل بعد هم از مس جدا شده‎اید باید 20 درصد دیگر هم از قراردادها کم شود.

این رکابزن لرستانی با اشاره به این‎که در مجموع 70 درصد تخفیف دادیم، افزود: گفتند باید قراردادی را امضا کنید که پول‎تان را گرفته‎اید تا حق و حقوق‎تان را بدهیم و ما هم این کار را انجام دادیم و در آن برگه قید شده بود حق شکایت نداریم. با عوض شدن مدیرعامل صنعت مس، مدیر جدید می‎گفت، قراردادهای قبلی ربطی به من ندارد و پول نمی‎دهیم، انگار می‎خواهند صدقه بدهند.

وی با بیان این‎که فصل گذشته با پیکان قرارداد بستم، اضافه کرد: این تیم هم فقط 30 درصد از مبلغ قرارداد را پرداخت کرده و با این‎که یک سال گذشته اما هنوز تسویه نکرده‎اند. مشکلات تیم‎های دوچرخه‎سواری به حدی زیاد است که الان دانشگاه آزاد و پیکان تیم‎داری نمی‎کنند.

ترابی با اشاره به سقف قرارداد در لیگ، گفت: فکر کنم سال گذشته بهترین رکابزن کشور، 30 میلیون تومان قرارداد بست که نمی‎دانم تسویه کرده یا نه! با این‎که برخی ورزشکاران میلیاردی پول می‎گیرند، تیم‎ها قراردادهای 10 میلیونی ما را نمی‎دهند.

وی در ادامه با بیان این‎که بیشتر تیم‎ها در حال حاضر فقط دوچرخه‎سواران بومی جذب می‎کنند، به پتانسیل بالای رکابزنان لرستانی اشاره کرد و ادامه داد: واقعاً در استان رکابزنان خوبی داریم که همیشه در مسابقات کشوری مقام کسب می‎کنند و لرستان از قطب‎های دوچرخه سواری کشور به‎حساب می‎آید اما چون اسپانسر نداریم نمی‎توانیم در لیگ شرکت کنیم.

این رکابزن لرستانی در پایان اظهار کرد: دوچرخه‎سواری ورزشی هزینه‎بر بوده و الان حداقل دوچرخه‎ای که به درد مسابقه بخورد قیمتش 3 میلیون تومان است. در لرستان کارخانه‎های زیادی وجود دارد که در بحث ورزش هزینه نمی‎کنند و بخش خصوصی هم در این خصوص کاری نمی‎کند که همین نداشتن اسپانسر سبب شده، ورزشکاران این استان تلف شوند./ج1