به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از القدس، 15 هموطن اردنی لباس نظامی خود را که در آورده بودند، فورا به تن کردند و در مقابل دیوان پادشاهی جمع شده تا بگویند که بدون هیچ دلیل خاصی آنان را مجبور به بازنشستگی کردند و اینک از پادشاه می خواهند تا دوباره آنان را به کارشان برگرداند.
اگر این بازنشستگی ها بر اساس عدالت بود هیچ کسی احساس ظلم نمی کرد و با خوشحالی زندگی خود را به دور از وظیفه اصلی شان ادامه می دادند. اما کسی که بازنشسته می شود می داند که دو روز بعد خبری از حقوق بازنشستگی نیست و هموطن اردنی در پی افزایش قیمت ها و مالیات و دروغ ها و حیله ها ، به حکومت خودش اطمینانی ندارد.
خزانه دولت به دلیل وجود دزدان و فاسدان و کسانی که از پرداخت مالیات فرار می کنند و با سرنوشت شرکت های عمومی بازی می کنند و مانع فعالیت سرمایه گذاران میشوند، خالی شده است. در این بین تنها مردم فقیر هستند که باید کسری بودجه دولت را تحمل کنند و صبور باشند.
این همان معادله رایج در زبان اردنی است که می گوید: نیازمند به بی نیاز می دهد و انسان گرسنه لقمه نان خود را می بخشد، زیرا کسی که از هیچ رفاهی برخوردار نیست نیازی همه به آب و غذا و موبال ندارد.این از شاخصترین معیارهای حکومت به شیوه اردنی است. به موضوع اصلی خود بر می گردیم. اینکه می بینیم هموطنان بازنشسته با لباس نظامی مقابل کاخ پادشاهی نشسته اند و اعتراض می کنند، موضوع بسیار مهم و حساسی است که از همه تصمیم گیرندگان می خواهم به آن توجه کنند.
این لباس حمایت از دولت و نظام و مردم اردن و خواسته های آنان است، همیشه این گونه بوده است، حال زمانی فرار رسیده است که فرزندان باوفا و مخلص اردن آن را می پوشند و از تصمیمات دولت شکایت می کنند، پس باید در کنار آنان باشیم و دوباره فکر کنیم و همه باید از مقامات بالا بخواهیم که به خواسته های مردم عادی گوش فرا دهند. از مشکلات اردن این است که بخش های اعتدالی که توسط دولت تغذیه می شوند و فربه شده اند، خواسته های مردم را به گوش پادشاه اردن نمی رسانند و با مردم هم احساس نیستند و هیچ تظاهرات و اجتماعات خاصی را مقابل کاخ پادشاهی نمی بینیم تا اگر خواسته مردم به حق است مقامات مسئول احساس مسئولیت کنند.
اگر مردم به وزراء و مسئولان در موسسه دیوان سالاری و بروکراسی احترام بگذارند هرگز در مقام اعتراض نمی توانند به کاخ پادشاهی برسند از این رو اکثریت معترضان و کسبه های کوچک تصاویر پادشاه را در دست گرفته و خواهان دخالت و رعایت انصاف در حق مردم می شوند. پس از آنکه حکومت درهای خود را به سوی مردم بست و راه حل سخت شد، مردم مقابل کاخ پادشاهی تجمع می کنند، زیرا آن تنها پناهگاه آنان است. اردن نیازمند یا اعتراضگر یا به دنبال انصاف شکایت خود را پیش کاخ پادشاه می برد، زیرا بیشتر کارمندان حتی در رده های پایین حکومتی وظایف خود را انجام نمی دهند و این تظاهرات تعبیر دقیقی از آرزو و خواسته های مردم است.
وضع هم الان اینگونه است اما دامه غفلت یا خود را به غفلت زدن و سیاسیت ناسپاسی منجر به بروز شرایطی می شود که مورد پسند اردنی ها نیست. می توان به خواسته های مردم و هویت های فرعی و گرایشات قبیله ای و منطقه ای گوش فرا داد.
آنچه اخیرا در میان چشم پوشی مشکوک از سوی دولت و دستگاهایش در قبال حوادث اتفاق افتاده است به دورترین ادارات و زمینه های نگرانی سرایت می کند. اختلاف کوچکی بین دانشجویان دانشگاهی بعد از یک افطار رمضان به همه ناحیه منتقل شد و به جنگ وحشتناکی تبدیل شد، به طوری که صدها نفر از طرفدارن هر یک از جوانان مقابل همدیگر در خیابان صف آرایی کردند و نیروهای ژاندارمری برای آرام کردن اوضاع وارد ماجرا شدند. دولت اردن باید موسسات خود را حفظ و صیانت کند و در مقابل برخی از چهره هایش که به بهانه حمایت، آن را بدنام می کنند و حرام زادگانی که تلاش های بسیاری برای ازبین بردن اعتماد مردم به دولت انجام می دهند.
با پیچیده تر شدن اوضاع اقتصادی در اردن و بروز نشانه های ناامنی و نگران کننده و نیروهای امنیتی ای که تماشاکنان می ایستند و نظاره گر درگیری ها هستند؛ دست یابی به راه حل بسیار سخت و دشوار می شود و این اوضاع اردن را به شرایط سختی پیش می برد که نه مردم آن را می خواهند و نه حکومت. در چنین شرایط بحران اقتصادی حداقل چیزی که از دولت انتظار می رود این است که به خواسته ها و شکایات مردم گوش دهد و درهای کاخ را برای اعتراضات انان باز نگه دارد.