بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادبیات پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
آیه ۸-۹سوره نمل
فَلَمَّا جَاءهَا نُودِيَ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۸﴾ يَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۹﴾
 چون موسی بدان آتش نزدیک شد ندا آمد که مقدمش گرامی باد آن کس که در این آتش است یا به گرد آن طواف می کند و پاک و منزه است آن خدای متعال که پروردگار جهان و جهانیان است ﴿۸﴾ آنگاه باز ندا آمد که ای موسی بدان که من همان خدای مقتدرو حکیمم (که با تو سخن می گویم) ﴿۹﴾

در این روایت، خداوند با پیامبر خطاب می کند که ای رسول ما، به یاد آر هنگام را که موسی با همسرخویش گفت: آتشی را از دور می بینم، آتشی که همه ذرات وجودم با آن انس و آشنایی دارد.

ای موسی، منم که با تو سخن میگویم، همان خدای مقتدر و حکیم. اکنون ای موسی، عصای خود را از کف بیفکن و چون موسی عصا را رها کرد دید که عصا به جنبش آمد چنانکه گویی چون مار به خود می پیچد.

موسی از بیم جان قدمی به عقب گذاشت و بدان عصا پشت کرد. خداوند فرمود: ای موسی، بازمگرد و مترس که اینجا آستانه حضور من است و هیچ گاه رسولان را در حضور من بیم و هراسی نیست.

تنها آن کس که باید بترسد که ظلم و تجاوزی کرده است و باز او نیز اگر پس از بدی به نیکی گراید ما آن خطای او را با کیمیای رحمت به نیکویی بدل کنیم.

همانا که من خدایی بسیار بخشنده و مهربانم و تو اگر پیش از این خطایی کرده ای چون به سوی ما باز گشته ای و نیکویی را دنبال کرده ای از چیزی بیم و هراس نداشته باش که من نه تنها آن گناه را بر تو بخشیدم بلکه می خواهم معجزات و کراماتی نیز به تو عطا کنم.



یکی آن است که دست در گریبان خویش کن و بیرون آور و ببین که دستت بی آنکه بیماری داشته باشد چون چراغی با نور سپید می درخشد و نیز 9 نشان و آیت دیگر تو را عطا خواهم کرد که تو با آن آیات به جانب فرعون روی و ایشان را به راه راست هدایت کنی؛ اما فرعون و اصحابش وقتی این آیات روشن را دیدند گفتند این جز سحر و جادوی آشکار نیست.

البته آنها می دانستند که این آیت الهی است و در دل به حقانیت موسی یقین داشتند اما به خاطر جاه طلبی و سلطه جویی با موسی و پیروانش خصومت آغاز کردند. خداوند در پایان می فرماید: پس تو ای موسی بنگر که عاقبت کار تبه کاران و مفسدان چه خواهد بود.

از این آیات چنین بر می آید که آنچه مهر و نشان گناه و فساد بر آدمی می زند این است که حق را زیر پای گذارد و علی رغم ایمانی که به آن حق دارد مطامع خود را بر حق مقدم دارد و این حقیقت معنی ظلم است وگرنه اگر کسی به جهالت با حقی مخالفت کند اما در دل آمادگی پذیرش حق را در صورت شناخت داشته باشد خداوند گناه او را می بخشاید چنانکه در قرآن مکرر آمده است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار