به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ داود كیانیان یكی از پیشكسوتان مطرح تئاتر است. او بیش از چهار دهه است كه در صحنه تئاتر كشور و به ویژه تئاتر كودك حضور مستمر و جدی دارد. كیانیان تقریبا در تئاتر همه كار كرده است. هم نمایشامه نوشته و كارگردانی كرده و هم تعداد زیادی آثار پژوهشی ارزشمند تالیف كرده است. او همچنین مسوولیت های فراوانی از جمله مدیریت مركز تولید تئاتر كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان را عهده دار بوده و داوری بسیاری از جشنواره های تئاتر را در كارنامه اش دارد.
كیانیان درباره مهمترین ویژگی تئاتر كودك می گوید: « مهمترین ویژگی این است كه مخاطب آن كودك است و طبیعتا باید روانشناسی و قدرت تمركز سه گروه سنی كودك، نوجوان و خردسال كه با هم متفاوت است را در نظر گرفت. خردسال یك ربع تا نیم ساعت، كودك نیم تا یك ساعت و نوجوان یك تا یك و نیم ساعت می تواند تمركز كند. ویژگی دیگر گنجینه واژه هاست. به این معنا كه تعداد واژه ها برای كودكان محدود است. وقتی برای آنها نمایشنامه می نویسیم، باید مربی و كارگردان متوجه محدودیت واژگان باشند.»
وی همچنین استقبال از نمایش های كودك و نوجوان با كیفیت را خوب می داند و می گوید: «كودكان و نوجوانان ما به دلیل كمیت زیادی كه دارند، همیشه حتی از كارهای متوسط هم استقبال كرده اند، اما گاهی وجود این استقبال ها باعث شده برخی اجرای نمایش ها رشد كیفی لازم را نداشته باشد و همین موجب كم شدن كار خوب شده است.»
داود كیانیان در نمایشنامه عروسكی "كشتی حیوانات" از منظری دیگر جمع كردن حیوانات توسط حضرت نوح در كشتی را روایت می كند. در این كشتی ، مشكل اساسی رسیدن به خشكی و نجات یافتن نیست! بلكه جمع شدن زباله های است كه حیوانات تولید كرده اند و انباشته شدن آن ها دردسر ساز شده است. حیوانات كه در این قصه به زبان آمده اند سعی می كنند مشكل را با كمك پیامبرشان حل كنند.
در كشتی حیوانات كیانیان روباه ها به مرغ و خروس دانه می دهند، گرگ ها به بزها و گوسفندها علف تعارف می كنند، شیرها به آهوها نوشیدنی می دهند و خلاص در كشتی خبری از قانون بقا و جنگل نیست و حیوانات مسالمت آمیز در كنار یكدیگرزندگی می كنند.
البته در كنار هم زندگی كردن حیوانات مشكلاتی را هم در پی داشته، خرس ها مشكل مسكن دارند و از كمبود فضا می نالند! خرها از مساله كمبود غذا و جیره بندی شكایت می كنند و مگس ها هم مشكلات بهداشتی كشتی را مطرح می كنند! كیانیان با نگاهی طنز، سعی می كند تا لحظات خوشی را برای مخاطب كودكش بسازد. البته نگاه كیانیان تنها به مخاطب كودك معطوف نبوده و در بعضی از صحنه های نمایشنامه اش به نظر می رسد كه نیم نگاهی هم به مخاطب بزرگسال داشته و با طرح موضوعاتی آنها را هم درگیركشتی عجیب و غریب حیوانات می كند. /ص