اینجا روستای دالاهو است که با جریان رودخانه پرآب الوند در جنوب آن سرسبزتر از روستاهای اطراف به نظر می رسد. با این حال طبیعت بخشی از جاذبه های این روستا است که در نگاه اول شما را جذب خواهد کرد. در دو طرف بستر رودخانه الوند تفرجگاههایی به وجود آمده که در آنها می توانید انواع گیاهان دارویی، مرتعی و گلهای وحشی رنگارنگ را ببینید و البته سری هم به زیستگاه پرندگان و جانوران آبزی بزنید. جنگلهای انبوه و گسترده گردو، انار و انجیر کوهی اطراف روستا هم جایی است که حتما باید سری به آن بزنید.
اگر اهل کوهنوردی هم باشید، می توانید گشت و گذاری در ارتفاعات صخرهای دالاهو داشته باشید که بلندترین قله آن 2250 متر ارتفاع دارد. سراسر این ارتفاعات را جنگلهای انبوه و مراتع سرسبز پوشانده و البته این ارتفاعات در اکثر مواقع سال پوشیده از برف است.
کمی که در روستا گشت و گذار کنید، می بینید که پیشینه تاریخی این روستا کم از جاذبه های طبیعی اش ندارد. وجود آثاری مثل زیارتگاه مسجد عبدالله بن عمر، بابا یادگار، مقبره ابودجانه، مقبره باباشیخ، مقبره شیخ بایزی و همچنین مقبره بابافقی شاهدانی هستند که قدمت و سابقه تاریخی این روستا را به شما نشان می دهند.
بد نیست بدانید که عمر خیلی از بناهای آرامگاهی این روستا به دوره صفویه می رسد که به دستور شاه عباس ساخته شده اند و البته خیلی از آنها در دوره قاجاریه مرمت شدهاند.
چیزی که تماشای آن را نباید از دست بدهید، بافت مسکونی روستا است که به شکلی متراکم بر کوه پایه ها بنا شده است. سقف خانهها مسطح است و با تیرهای چوبی و کاهگل پوشیده شدهاند ایوان وجه اشتراک تمام این خانه هاست که با سنگ، آجر، گچ، چوب، خشت و گل ساخته شده اند.
در 4 کیلومتری روستای شالان آبشار پیران و ویرانههای قصر یزدگرد قرار دارد که قدمت آن به دوران ساسانی میرسد. این ویرانه را باید در یکی از بلندترین ارتفاعات روستا ببینید که اطراف آن را حصاری با برجهای نیم دایرهای شکل پوشانده است که در فاصله 6 تا 16 متری هم ساخته شده اند.
اما جاذبه های تاریخی روستا به همین جا ختم نمی شود. در 9 کیلومتری روستا بنای سنگی مستطیل شکلی قرار دارد که به طاقگرا معروف است. این بنای سنگی فضای ایوان مانندی است که دیوارهای داخلی آن از لاشههای سنگ و ملاط گچ ساخته شده و دیوارهای داخلی اش با اشکال هندسی پوشانده شده است.
اگر در گوشه و کنار روستا مردمی را دیدید که مشغول بازی با گرز هستند، تعجب نکنید. بازی گرزان یکی از بازی های معروف و رایج این منطقه است که مردم در اوقات فراغت شان به آن می پردازند. این بازی 8 نفر بازیکن دارد که در مربعی که بر روی زمین ترسیم شده جا میگیرند.
در وسط این مربع چالهای قرار دارد که چهار گرز در آن گذاشته شده. چهار نفر از بازیکنان در خط دفاع از گرزها حفاظت میکنند و چهار نفر که در خارج از مربع هستند برای تصرف گرزها به افراد داخل مربع حمله ور می شوند/س.