.
به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ رمضان ماه روزه، ماه صبر، ماه جهاد، ماه متعادل شدن و متعادل ساختن، ماهي كه شب ها و روزهايش از هزار ماه بهتر است؛ ماهي براي پاك شدن از همه بدي ها، فرصتي براي استغفار و توبه، مجالي براي از قطره رهيدن و به دريا پيوستن.
رمضان را بايد ماه سوز و ساز، سوختن و ساختن، پويايي و شكوفايي ايمان، بالندگي و پايندگي، ماه از حضيض ذلت در آمدن و بر تارك افلاك نشستن، ماه وارستگي از اسارت هاي دروني و بيروني ناميد.
رمضان، ماه نو شدن، دوباره متولد شدن، از خود موجود فاصله گرفتن و به خود مطلوب رسيدن است.
رمضان، ماه تحول در احوال و رسيدن به احسن الحال، ماه رهايي از آشفتگي هاي روحي، فكري، اخلاقي، فرهنگي و ماه توبه و سبك شدن از بار گناهان و معاصي، ماه تقدير و برنامه ريزي، ماه قدرشناسي، ماه قدر خدا، پيامبر و قرآن را شناختن و دانستن است. رمضان، ماه ارزش خود شناختن و به منزلت شايسته رسيدن، ماه بر سر سفره كريمانه كريم كارساز نشستن و از كرم او بهره مند شدن است.
رمضان، ماه تمرين بندگي و تزكيه است، ماه صيقل و جلاي دل به ياد خدا، ماه توكل و تقوي، ماه دفع كدورت و كينه ها، ماه بهاري شدن و قرآني گشتن، ماه با ساقي ساختن و سقف فلك را شكافتن، ماه رهايي از منت ها و خودخواهي هاست.
رمضان ماه بيدار شدن از خواب غفلت، ماه خود را يافتن و خدا را ديدن است؛ رمضان ماه موحد شدن و به اهل صدق و صفا و وفا پيوستن، ماه جوشش، جنبش، درخشش و نوراني شدن، ماه شور و شعور و احساس، ماه رشد و تعالي است كه انسان مومن با بهره گيري از اين ماه پر بركت به خدا مي رسد و خدايي مي شود.
رمضان ماه با تمام عظمت هاي برگرفته از عظمت صاحبش يعني خداوند ذوالجلال و الاكرام است كه حتي خوابش عبادت است و نفس كشيدن در آن ذكر الهي به حساب مي آيد. رمضان، ماه گرسنگي، ماه تشنگي است تا بدانيم كه تشنگان و گرسنگان، فقرا و افراد بي بضاعت در چه سختي هايي بسر مي برند و همواره به يادشان باشيم.
اغلب نماد ملموس ماه مبارك رمضان تحمل تشنگي و گرسنگي هاست و بدترين نوع تشنگي و گرسنگي، تشنگي و گرسنگي روحي و رواني است؛ زيرا كه گرسنگي و تشنگي مادي تا حد زيادي قابل رفع است.
گرچه مرتفع ساختن نيازهاي مادي و فيزيولوژيك هم امروزه هزينه بر است اما پيامدهاي تشنگي و گرسنگي روحي بسي خطرناك تر از گرسنگي ها و تشنگي هاي مادي و جسمي است؛ زيرا كه با افسار گسيختگي هاي امروزين، مهار تشنگي ها و گرسنگي هاي جسمي قدري مشكل شده است و مهار و كنترل تشنگي و گرسنگي هاي روحي بسي مشكل تر است.
سخن گفتن از رمضان، تنها سخن گفتن از تشنه و گرسنه ماندن نيست بلكه سخن گفتن از چگونگي رهانيدن خود و ديگران از تشنگي و گرسنگي است.
در مدرسه رمضان، معلم شاگردان را به دوري از خوردن و آشاميدن و ترك گناهان و معاصي مكلف و به آنان گوشزد مي كند چنانچه در زمينه كنترل خويش از گناه موفق عمل كنند در ديگر زمينه هاي زندگي موفق خواهند شد و غول شهوت قادر به چيره شدن بر آنان نخواهد بود.
اينجاست كه فكر انسجام مي يابد و آماده به بار نشستن مي شود، اما نيازمند غذاست و غذاي فكر، ذكر است.
رمضان خود به نوعي ذكري عملي و مجاهده اي قدسي و نفسي براي نزديك شدن به خدا و غلبه دادن نيازهاي روحي بر نيازهاي جسمي و ايجاد ارتباطي منطقي و جاودانه ميان آسمان و زمين است.
همچنان كه پيامبر رحمت مي فرمايد: به امت من در رمضان پنج عطيه و تحفه داده شده كه به هيچ پيامبري پيش از من داده نشده است؛ هنگامي كه نخستين شب ماه مبارك رمضان فرا مي رسد خداوند به آنان نظر مي كند و هركس كه خدا او را مورد نظر و لطف و مرحمت خود قرار دهد، هرگز او را عذاب نخواهد كرد.
باشد كه همه در اين ماه پرفيض و بركت از لحظه لحظه هاي فرصت ناب با خدا بودن براي پاك شدن و تطهير خويش بهره برند و وجودشان را سرشار از ياد خدا و ذكر الهي كنند./س