به گزارش خبر نگار باشگاه خبر نگاران، عبدالملکی کارشناس ارشد روانشناسی عمومی گفت: نوموفوبيا اصطلاحي است که براي اولين بار در سال 2008 به وسيله پژوهشگران بريتانيايي استفاده شد که خلاصه شده‌اي از no-mobile-phone phobia است و اشاره به افرادي دارد که وقتي دسترسي آنها به تکنولوژي همراه مانند موبايل قطع مي‌شود، دچار تشويش و اضطراب زيادي مي‌شوند.این کارشناس با اشاره به اینکه اين افراد هرگز نمي‌توانند موبايل خود را خاموش کنند، مدام از تمام شدن باتري در هراسند، مرتب موبايل خود را براي ديدن پيامک‌ يا تماس‌هاي از دست رفته يا ايميل‌هاي جديد چک مي‌کنند، وی گفت: معتادین به تلفن همراه، همواره احساس می کنند که نیازمند ارتباط با دیگران هستند، لذا تنها تفاوت ميان اين نوع از اعتياد و اعتياد به الکل و يا مواد مخدر اين است که استفاده از تلفن همراه همه گير شده و غير قانوني نيست.
وی با بیان اینکه "رفتارهای اعتیادی" موضوعاتی چون"روابط جنسی"،"اینترنت"، "پرخوری " و "تلفن همراه" را در بر می‌گیرد، افزود: وجه مشترک تمامی رفتارهای اعتیادی، این است که وقتی فرد به این رفتارها مبتلا شد، نمی‌تواند از انجام آن دست بکشد و دچار "تکانه" یا " اضطرار" برای مبادرت به این رفتار می‌شود.وی افزود: انجام این رفتارها موانعی را در قبال عملکرد اجتماعی و شغلی فرد ایجاد می‌کند.عبدالملکی با بیان اینکه با گسترش استفاده از تلفن همراه اين وسيله ارتباطي به نوعي اسباب‌بازي و همدم لحظات تنهايي بسياري از مردم تبديل شده است، ادامه داد: دسترسی زودرس به دوستان، قابلیت مخفی نگاه داشتن مکالمات از خانواده، بهره‌مندی از سیستم پیام کوتاه برای مخفی‌کاری بیشتر از جمله مزایای دیگر استفاده از تلفن همراه برای جوانان و نوجوانان است.
وی افزود: بخشی از محبوبیت پیام‌های کوتاه برای نوجوانان و جوانان از آنجا ناشی می‌شود که آنها به تلفن همراه خود به‌عنوان بخشی از هویت خود می‌نگرند که وسیله شخصی و خصوصی است که به‌جوانان برای تحرک و برقراری ارتباط همزمان، احساس استقلال می دهد.
وی ادامه داد: بهتر است بازی های گوشی را پاک کرده و گوشی خود را به عنوان یک وسیله ارتباطی ساده پنداشته و در هیچ موردی به دنبال چک کردن پیامک ها یا تماس های رد شده در هنگام آماده شدن برای خواب نبوده و افراد باید سعی کنند تا عادت نگاه کردن هر ازگاهی به صفحه نمایش گوشی خود را ترک کنند./س