اختلاف ها و حواشی مدیریتی به علاوه مشکلات ریشه ای و قدیمی که تیم پرهوادار پایتخت را شکسته است اخیراً دامنه این حواشی آن قدر زیاد شده که شاید لیگ برتر سیزدهم برای سرخپوشان با ادامه همین حواشی به نحسی بگراید.

این روزها شاید حلقه مفقوده تیم پرسپولیس ثبات مدیریت باشد دردی که البته فقط مختص این تیم نیست درست مثل یک کلاس درس، اگر در میانه راه یک دبیر کلاس را ترک کند و جایگزینش بیاید همه درسهای قبلی باید از ذهن دانش آموزان پاک شود و ریسک جواب دادن سبک جدید آموزشی تجربه شود.

مدیر تیم پرسپولیس هم صرف نظر از موفق یا ناموفق بودنش باید در این تیم بماند تا حداقل فرصتی برای عملی کردن برنامه هایش داشته باشد.

افتتاح رستوران و هواپیمای شخصی و دانشگاه و حتی مذاکره با باشگاه های صاحب نام دغدغه امروز هواداران دلسوز باشگاه پرسپولیس نیست.

این يارهای دوازدهمی که در گرما و سرما در کوران حاشیه و مشکلات سایه حمایتی خود را از محبوبشان دریغ نکردند از تیم خودشان آرامش می خواهند و البته نتیجه بعد از فصل ضعیف گذشته با بالا آمدن علی دایی طرفداران تیم پرسپولیس تا حد زیادی به آینده این تیم خوش بین شدند دریغ از اینکه اتفاقات و حاشیه های جدی در انتظار این تیم بود.

بازی های پیچیده ای که زمان را برای این تیم در مهمترین فصل که همان نقل و انتقالات است، از دست داد.

برکناری ناگهانی رویانیان و سپس ابقای نه چندان محکمش پایه های لق پرسپولیس در آستانه شروع فصل سیزدهم لیگ برتر است.

تمام این حواشی به فرصت سوزی تبدیل شده که اکثر توان و تمرکز مسئولان پرسپولیس را روی بحث های مدیریتی معطوف کرده است کشمکش هایی که بدون شک روی عملکرد بازیکنان و سرمربی هم اثر می گذارد.

پیشرفت یک تیم در سایه ثبات مدیریت و کادر اجرایی تیم میسر خواهد بود این مهره چینی ها تنها سرمایه محبوب میلیون ها هوادار را به هدر می دهد.

اساساً تیم های بزرگ حاشیه های بزرگتری نیز دارند در تیم پرسپولیس که روال همین بوده است هرگاه که سرخپوشان پایتخت به سمت آرامش پیش رفتند، موجی از حواشی دوباره این آرامش را بر هم زده است و این بار حاشیه مدیریتی به اوج خود رسیده است در گذشته هم آمار به ما نشان می دهد که مدیران زیادی در این تیم رفت و آمد داشته اند، مدیرانی که شاید هر یک اگر زمان بیشتری برای مدیریت در این تیم پیدا می کردند عملکرد و کارنامه به مراتب درخشان تر می داشتند. نگاهی به مدیران تیم پرسپولیس در طول سالهای متوالی خالی از لطف نیست. مدیرانی که هر یک نقطه ضعف ها و البته نقاط قوتی نیز داشتند.

نگاهی به مدیران تیم پرسپولیس

در باشگاه پرسپولیس مدیران زیادی فعالیت داشته اند. پس از فعالیت علی عبده و سه دوره قهرمانی در مسابقات لیگ منطقه ای لیگ اول و سوم عباس انصاری فرد که از خرداد 1369 مدیریت این تیم را بر عهده گرفت و تا پایان سال 1372 در این باشگاه حضور داشت.

قهرمانی در مسابقات فوتبال باشگاه های تهران- قهرمانی در مسابقات فوتبال جام در جام آسیا و قهرمانی در جام حذفی سال 1371 و نایب قهرمانی در مسابقات فوتبال باشگاه های تهران و نائب قهرمانی در مسابقات فوتبال جام در جم باشگاه های آسیا از جمله افتخارات در این مدت بود.

امیر عابدینی پس از انصاری فرد بر صندلی مدیریت سرخپوشان نشست. قهرمانی پرسپولیس در مسابقات فوتبال لیگ پنجم آزادگان- قهرمانی در لیگ ششم و هشتم و نهم و قهرمانی در جام حذفی سال 1378 از جمله افتخارات دوران مدیریت وی بوده است.

اکبر غمخوار در سال 1381 به مدیریت این تیم منصوب شد و تا سال 1383 مدیریتش ادامه پیدا کرد و کسب عنوان پنجم در لیگ سوم حرفه ای از جمله افتخارات دوران مدیریت وی بوده است.

حجت اله خطیب بعد از غمخوار روی صندلی مدیریت سرخپوشان نشست. کسب عنوان چهارمی در چهارمین دوره از لیگ از جمله افتخارات دوران مدیریت وی بود.

سپس محمد حسن انصاری فرد مدیریت سرخپوشان را بر عهده گرفت و صعود پرسپولیس به فینال جام حذفی از جمله موفقیت های وی بود. تیم پرسپولیس در زمان مدیرت وی در لیگ ششم، به رتبه سوم دست پیدا کرد.

پس از وی حبیب کاشانی مدیر تیم پرسپولیس شد. در دوران مدیریت وی پرسپولیس در لیگ هفتم قهرمان شد و در جام حذفی سال 1389 نیز در جام حذفی به عنوان قهرمان دست پیدا کرد.

دوره دوم مدیریت عباس انصاری دوباره شروع شد و پس از وی داریوش مصطفوی مدیریت سرخپوشان را بر عهده گرفت و سپس کاشانی دوباره به تیم بازگشت.