به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، در زندگی روزمره با کودکانی مواجه می‌شویم که هرگز از حرکت باز نمی‌ایستند و بدون هدف و بی‌وقفه در حال دویدن، شیطنت و کنجکاوی افراطی هستند که این امر می‌تواند مشکلات بسیاری را برای کودکان و والدین آنان چه در منزل و چه در تعاملات اجتماعی و حتی مدرسه و ... به وجود آورد اما اینکه آیا این امر ناشی از جنب و جوش طبیعی و کودکانه در آنان است و یا یک اختلال، موضوعی است که در این گزارش مورد بررسی قرار می‌گیرد.  
 
ابراهیمی مقدم در این باره گفت:‌کمبود توجه به عنوان یک اختلال کودکی محسوب شده که در این اختلال فرد به علت عدم توجه و تمرکز نسبت به یک مسئله خاص دچار پرش افکار بوده و قادر به تمرکز نیست.  
 
وی ناتوانی در توجه به جزئیات، عدم توجه به هنگام فعالیت و بازی، ناتوانی در پیگیری دستورات و اتمام آنها، فراموشکاری، گم کردن وسایل و اجتناب از فعالیت‌هایی که ملزم به کوشش ذهنی است را از ویژگی‌های این اختلال دانست و افزود: اختلال کمبود توجه در پسران 4 برابر دختران است.  
 
ابراهیمی مقدم، ژنتیک، تاثیرات مغزی و رژیم‌های غذایی را در بروز این اختلال موثر دانست و افزود: وجود والدین بیش فعال احتمال بروز این اختلال را بیشتر خواهد کرد.  
 
وی بروز رفتارهای بیش‌فعالانه قبل از 7 سالگی و تداوم حداقل 6 ماه را از ویژگی‌های اختلال عدم توجه دانست و افزود: این امر نباید ناشی از اختلال عاطفی و یا عقب‌ماندگی ذهنی باشد.  
 
ابراهیمی مقدم با اشاره به سه نشانه بی‌توجهی، برانگیختگی ناگهانی و بیش فعالی در این اختلال اظهار داشت: عدم توجه و تمرکز در این کودکان سبب فعالیت بی کیفیت و اختلالات یادگیری در آنان و از سویی عدم تحمل نشستن به دلیل تحرک زیاد آنان در کلاس خواهد شد.  
 
وی  تصریح کرد: این اختلال دارای سه نوع است که در نوع اول عدم توجه  تمرکز در نوع دوم بیش‌فعالی و پرتحرکی سبب بروز مشکلاتی در کودک می‌شود و از سویی نوع سوم ترکیبی از 2 نوع اول است.  
 
ابراهیمی مقدم ادامه داد: این علائم را باید بزرگسالان مرتبط با کودک گزارش کنند و در شرایط مساوی گزارش آموزگاران بدلیل ارتباط آنان با کودک و شناخت بیشتر ویژگی‌‌ای کودک در اولویت است.  
 
وی گفت: بنابر تحقیقات انجام شده برخی کودکان در مراحل بعد سنی بهبود نسبی داشته‌اند که در بزرگسالی بی‌قراری و اعمال تکانه‌‌ای جایگزین پرتحرکی در این افراد خواهد شد.  
 
ابراهیمی مقدم ادامه داد: با توجه به عدم فعالیت بخش‌هایی از مغز در این افراد و عدم درک درست آنان از واقعیت ریتالین می‌تواند سبب فعالیت بخش های غیرفعال و ادراک بهتر آنان شود.  
 
وی در پایان با اشاره به تاثیر نامطلوب داروهای بیش فعالی نظیر کاهش وزن و اشتها، سردرد، توقف رشد بدن، راه رفتن در خواب و ... اظهار داشت: با انجام فعالیت‌های ورزشی و حذف سرب و مواد رنگی، شیرین و افزودنی‌ها می‌توان تا حدی انرژی مغز را مدیریت کرد.  
 
گفتنی است، هر چند که این اختلال با افزایش سن با بهبود نسبی همراه است اما باید دانست که توجه و مراجعه به یک روانشناس جهت جلوگیری از بروز مشکلات احتمالی ناشی از آن ضرورت می‌یابد./ز