مرگ مغزی به وضعیت غیر قابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می‌شوداما در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد.


به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران بجنورد، مرگ مغزی به وضعیت غیر قابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می‌شود که در اثر تصادفات رانندگی،وارد آمدن ضربه شدید به سر،سقوط از ارتفاع،خونریزی‌های داخلی مغز،سکته مغزی و مسمومیت‌های شدید به وجودمی آید.

در چنین وضعیتی همهٔ نورون‌های مغز درنتیجهٔ هیپوکسی تخریب می‌شوند.برای تشخیص مرگ مغزی باید تمامی اعمال مغزی به صورت غیر قابل برگشت از بین رفته ‌باشند.

در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد،در صورتی که در مرگ مغزی بهبود بیمار غیرممکن و مرگ وی ظرف چند روز حتمی است.

کما یک نوع اختلال در کارکرد مغز بوده که در آن شخص،مشابه مرگ مغزی به دلیل کمبود خون و اکسیژن رسانی به مغز، دچار کاهش شدید سطح هوشیاری می‌شود و به هیچ یک از تحریکات پیرامونش پاسخ نمی‌دهد.

در حالت کما شخص ممکن است برای مدت طولانی زنده بماند و زندگی نباتی پیدا کند و حتی افرادی که به کما رفته‌اند،در صورت سالم بودن ساقه مغز، در اغلب موارد به تنفس غیرارادی خود ادامه داده و ضربان قلب منظمی نیز دارند.

هوشیاری بیماران در حالت کما بسته به میزان پاسخ آنها به محرک‌های گوناگون درجه‌بندی می‌شود.در جریان مرگ مغزی اعضای دیگر بدن مانند قلب، کلیه‌ها یا کبد تا مدتی زنده و قابل پیوند هستند و این ارگان‌ها درصورت اقدام بموقع می‌توانند در بدن شخص دیگری به وسیله پیوند اعضا استفاده شوند.

با این حال، تخریب اعضای بدن به فاصله کمی پس از مرگ مغزی شروع می‌شود و به همین علت است که فرآیند پیوند اعضا باید هرچه زودتر انجام شود./س

برچسب ها: تفاوت ، مرگ ، مغزی با کما
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.