به گزارش
گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران، معصوم نجفيان در سومين نشست مديران مجتمع هاي توليدي دخانيات با بيان اين كه افزايش توليد و ميزان فروش شركت حاكي از تغيير ذائقه مصرف كنندگان محصولات دخاني از سيگارهاي خارجي به سمت سيگار هاي توليد داخل است ،از افزايش توليد شركت در خرداد ماه امسال خبر داد.
وي ادامه داد: با برنامه هايي كه براي فروردين، ارديبهشت و خرداد ماه امسال تعيين شده بود، كل توليد سيگار در مجتمع هاي دخانيات ايران در فروردين امسال ۶۶ درصد نسبت به فروردين ماه پارسال افزايش يافت.
نجفيان رشد توليد در ارديبهشت ماه امسال نسبت به زمان مشابه سال گذشته را ۱۱۰ درصد و در خردادماه امسال نسبت به زمان مشابه سال قبل را ۵۸ درصد اعلام كرد و گفت: فروش سيگار داخلي در سه ماهه نخست امسال نسبت به سال گذشته نيز داراي رشد مثبتي بوده كه تمام اين اقدامات در راستاي تامين ظرفيت خالي بازار مصرف، مبارزه با قاچاق و هم چنين صادرات محصولات دخاني است.
براساس آمار ارايه شده، سالانه پنج هزار و ۶۰۰ ميليارد نخ سيگار در دنيا مصرف ميشود كه تجارتي معادل ۳۳۰ ميليارد دلار در سال را به خود اختصاص ميدهد. اگر فروش نفت كشور سالانه ۷۰ ميليارد دلار درآمد داشته باشد تجارت جهاني سيگار معادل با درآمد پنج سال فروش نفت كشور خواهد شد.
وي در ادامه با بيان اين كه حدود ۱۰۰ ميليون نفر در جهان به كسب و كار در صنعت دخانيات مشغول هستند، تصريح كرد: نبود صنعت دخانيات و توليد آن در ايران نافي مصرف آن نخواهد شد ، اين درحالي است كه از ميزان بيش از ۶۳ ميليارد نخ در سال رقمي زيادي در اختيار توليدات داخلي نيست كه بايد براي تامين بخش خالي اين بازار برنامه ريزي كرد كه اين اقدام در نيمه اول سال ۹۲ در حال تحقق است.
وي در خصوص مصرف سيگار و هزينه هاي درماني آن و تناقض بين افزايش توليد و سلامت گفت : مبارزه با قاچاق و آلودگي اقتصادي و افزايش سلامت جامعه دو ابزار دارد. ابتدا ارتقاي كمي در مقابل قاچاق سيگار و دوم ارتقاي كيفي محصولات است.
نجفيان گفت:در حال حاضر دو تا ۳ برابر هزينه هاي مصرف سيگار در كشور،صرف درمان بيماري هاي ناشي از مصرف سيگار مي شود. در آمريكا اين رقم يك برابر است كه اين به كيفيت محصول برمي گردد زيرا در آمريكا قاچاق سيگار مانند ايران و در اين حجم بالا وجود ندارد.
مدير عامل شركت دخانيات ايران تصريح كرد: قاچاق يعني آلودگي اقتصادي و سلامتي ،زيرا كنترلي بر روي قاچاق سيگار نمي شود. وقتي يك سوم سيگار مصرفي در ايران قاچاق باشد، اين اتفاق مي افتد. چگونه است درآمريكا كه مصرف سيگار وجود دارد هزينه هايي كه صرف درمان سيگاري ها مي شود يك برابر است، اما در ايران چند برابر است.
وي افزود: اگر محصولات قانوني ارتقاي كمي و كيفي داده شود، هم هزينه هاي صرف دردهاي ناشي از مصرف سيگار پايين مي آيد و هم از ميزان قاچاق كاسته مي شود. آنگاه مي توان در يك برنامه هدفمند در راستاي كاهش مصرف گامهاي اساسي برداشت .
وي در خصوص قاچاق كالاي دخاني نيز گفت : كشور چين با مساحت بيش از ۹ ميليون كيلومتر مربع و ۱۷ كشور همسايه يك درصد قاچاق سيگار دارد. اما در ايران كه ۶/۱ ميليون كيلومتر مربع و ۷ كشور همسايه دارد؛ معادل توليد داخلي و مشاركتي قاچاق سيگار انجام مي شود. اين روندي است كه افزايش عوارض و تعرفه هاي گمركي واردات موجب آن شده است.
مديرعامل دخانيات در پايان با بيان اين كه توليد نكردن و روي آوري به واردات سيگار و يا قاچاق آن به داخل كشورابزار مناسبي براي رسيدن به كاهش مصرف نيست و فقط اشتغال بيش از ۷۰ هزار نفر در صنعت دخانيات را از بين خواهد برد تاكيد كرد : آرزوي قلبي تمام مديران شركت دخانيات توليد در راستاي صادرات است اما بايد با توجه به وظايف تعريف شده براي اين صنعت نياز داخل نيز تامين شود.
انتهای پیام/