به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، امروزه با گسترش دانش و تخصصی شدن علم علی الخصوص روانشناسی با اصطلاحات و بیماریهایی مواجه می شویم که حتی نامش را هم نشنیده ایم چه بسا در مورد آن اطلاعاتی داشته باشیم یکی از این اختلالات که امروزه در روانشناسی مورد بحث فراوان است آسپر گر است که در این گزارش مورد بررسی قرار می گیرد.
ابراهیمی مقدم در این باره گفت: آسپرگر را می توان نوعی اختلال مشابه اوسیم توصیف نمود که با رفتار های غیر عادی، عجیب و غریب و نا متعارف همراه بوده اما به اندازه اوتیسم یک معلولیت یا ناتوانی محسوب نمی شود.
وی فقدان همدردی با دیگران، رفتارهای غیر کلامی نظیر خیره شدن چشمی، علائق و یا رفتارهای تکراری، مشغولیت شدید در مسائل خاص و حرکات بدنی نا متعارف را از ویژگی کودکان آسپر گر دانست و افزود: البته وجود برخی ویژگیها در این افراد بیانگر هوش طبیعی و حتی بالاتر از طبیعی در آنان است.
ابراهیمی مقدم با اشاره به عدم بروز احساسات ضعف در برقراری ارتباط آنان با کودکان نسبت به بزرگسالان افزود: اکثر این کودکان نسبت به بزرگسالان خود با مشکل مواجه بوده و ممکن است در درک مفاهیم طنز آمیز و شوخی مشکل داشته و آن را جدی تصور کنند.
وی بر قراری ارتباط به روشهای ماشین دار و اجتناب از تماس چشمی به هنگام صحبت و استفاده از تن و لحن یکنواخت صدا در پاسخگویی به سؤالات را از ویژگی هایی دیگر آسپر گر دانست و اظهار داشت: علی رغم توانایی این افراد در برقراری ارتباطات اجتماعی تعامل آنها با دیگران بیشتر به موضوعات مورد علاقه آنان محدود می شود.
وی ادامه داد: کودکان آسپر گر را به دلیل علاقه مندی فراوان آنان به برخی موضوعات دائرة المعارف متحرک در موضوع مورد علاقه شان می نامند و علاوه بر آن همین علاقه مندی به برخی موضوعات و یا اشکالاتی چون شش ضلعی و هشت ضلعی یکی از وجوه تمایزآنان با کودکان اتیسم است.
ابراهیمی مقدم با اشاره به عدم تکلم در اتیسم یکی دیگر از وجوه افتراق آسپر گر از اتیسم را عدم وجود تاخیر مشخص در شروع تکلم ورشد زبانی نسبت به اتیسم دانست و افزود: این افراد با دیگران به خوبی ارتباط بر قرار کرده ولی توان کلامی آنان غیر آهنگین و یکنواخت بوده و کمتر از ضمیر من و بیشتر از نام خود استفاده می نمایند.
وی با اشاره به اینکه علت اصلی بروز این اختلال ناشناخته است عوامل ژنتیکی و مغزی را در بروز آن مؤثر دانست و افزود: در درمان این اختلال می توان از روشهایی چون دارو درمانی و تقویت مهارت اجتماعی و آموزش خانواده بهره جست.
ابراهیمی مقدم در پایان خاطر نشان کرد: اغلب کودکانی که سندرم آسپرگر در مورد آنها تشخیص داده می شود را پروفوسور های کوچک می نامند که این هم به دلیل وجود برخی مشاهیر و نوابغ است.
که به این بیماری مبتلا بوده اند ونیز به دلیل دانش فوق العاده و مهارت کلامی مافوق متوسط آنان در موضوعات مورد علاقه شان است .
گفتنی است هر چند آسپر گر در روانشناسی به عنوان یک اختلال تلقی می شود اما یادمان باشد که بسیاری از نوابغ بنام از جمله نیوتن ، انیشتین، شکسپیر، سقراط ، بیل گیتس و بتهون و . . .  علی رغم وجود این بیماری توانسته اند نه تنها در جامعه خود بلکه در جهانی به عنوان یک الگوی تأثیر گذار باشند. /ز