به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، چگونه مي‌توان انتظار نکشيد روزي را که وعده‌ي الهي داده شد و بي‌صبري نکرد براي تحققش که هر آنچه رنگ و بويي از اين روز داشته باشد، شنيدني و ديدني است...  
وقتي کسي عزيز است، هر آنچه که به او ختم شود نيز عزيز و دوست داشتني است...
روز و شبي که از آن همپاي شب‌هاي قدر ياد شده و در احاديث متعدد بر فضليت ماه شعبان آمده است که با در ميان روزها و شب‌هاي ماه شعبان، شب نيمه اين ماه که مصادف با ولادت فخر زمين حضرت مهدي (عج) از شرافت ويژه‌اي برخوردار است...
شبي که بي‌شک به واسطه‌ي حضور موعود بشر درهاي آسمان باز خواهد شد.
 درهاي رحمت، رضوان ، معرفت، فضل، توبه و در جود و احسان گشوده خواهد بود و خداوند به عددي بي‌شمار مردم را از آتش جهنم آزاد خواهد کرد.
در سالروز چنين روزي که زمين ميزبان قدوم مبارکي بوده، قرار است مردم در روزي ديگر و فردايي براي همه‌ي اين روزها که کسي از آن با خبر نيست، بار ديگر قدم بر چشمان زمين بگذارد، تا زمين از قدومش معطر شود، پاکي و آزادي ميهمان هميشگي زمين شود و سهم همه از خورشيد برابر باشد...
بي‌شک آنان که عملشان در گرو قلبشان و قلبشان سراسر ارادات به حضرت موعود است، هر لحظه را جستجو مي‌کنند تا ارداتي به حساب اين روزها باشد و معرفتي به معرفتشان بيفزايند.
بي‌شک اين روزها، روزهاي شادي است و چه افضل تر که همگام با تمام شادي‌مان قدمي به سمت ظهور برداريم.../ف