به گزارش
خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران، لوک ناکاجا در همايشي به مناسبت روز جهاني مقابله با بيابانزايي به تشريح اهداف کنوانسيون در سال 2013 پرداخت و اظهار داشت: خشکسالي بيش از هر فاجعهاي ديگر به زندگي ما خسارت وارد ميکند. از سال 1979 تا کنون بيش از 1.6 ميليارد نفر از مردم قرباني اين پديده شدهاند. براي بيش از سه دهه، جامعه بينالمللي براي کاهش اثرات دراز مدت خشکسالي تلاش کرده است.اما غالبا از روشهاي مسکن براي رويارويي با اين پديده استفاده ميشود و در اغلب موارد پاسخ با تاخير ارائه ميشود.
وي ادامه داد: خشکسالي هيچگاه به صورت تصادفي رخ نميدهد از اينرو چرا آن را به عنوان بلاياي ناگهاني ياد ميکنند؟ چرا فقدان يک غزم ملي براي سرمايه گذاري در سامانههاي پيش آمادگي، پاسخ و مديريت خشکسالي همچنان باقي است در حالي که از هند تا کنبا، از ايالات متحده تا استراليا ثابت شده است که کاهش اثرات خشکسالي و سازگاري با آن گزينهاي کاربردي و ارزان است.
دبير کل اجرايي کنوانسيون مقابله با بيابانزايي ملل متحد تصريح کرد: کم تاثير پذيرترين جوامع جوامعي نيستند که منتظر بروز حوادث باشند بلکه جوامعي هستند که راه را براي کنار آمدن با خشکي و امنيت آب ترسيم مينمايند. به طور مثال پس از آن که ما بعضي از فعاليتها را در منطقه ساحل در آفريقا برنامهريزي نموديم. جوامع متاثر د رنيجر و بورکينا فاسو به حرکت درآمده و در زمينه اگروفورستري سرمايه گذاري نمودند که حاصل آن حفاظت بيش از 5 ميليون هکتار از اراضي از سال 1975 ميباشد.
در نيمه اخير اين دوره روستائيان تاهوا در منطقه نيجر شاهد افزايش چشمگير سطح آبهاي زير زميني به ميزان 14 متر بودهاند و بدين ترتيب کمتر در معرض آسيب خشکساليهاي اخير در منطقه ميباشند.
ناکاجا تاکيد کرد: انتظار ميرود خشکساليها در آينده به دليل وقوع تغييرات اقليمي، سختتر، فراوانتر و در منطقه گستردهتري رخ دهد که اين موضوع تاثيرات دراز مدتي را بر دسترسي به آب در بسياري از مناطق جهان خواهد داشت.
وي افزود: به طور کلي بيش از يک ميليارد نفر در جهان با محدوديت شديد آب مواجه هستند. اگر فعاليتهاي اضطراري و فوري در اين زمينه صورت نگيرد تا سال 2030 نيمي از جمعيت جهان از اين پديده آسيب خواهند ديد.
ناکاجا اضافه کرد: امروز ما بايد از ابتکارات نوآورانه جوامع محلي قدرداني نمائيم اين ابتکارات داراي قابليت تعميم بوده و ميتوانند به تقويت سازگاري جمعيتهاي آسيبپذير و آسيبديده بيانجامد. آنچه را که ما هم اکنون نياز داريم، سياستهايي براي جذب سرمايهگذاري به منظور تعميم اين موفيتها است.
وي گفت: سرمايه گذراي امروز ما در سازگاري خشکسالي بخشي از هزينههاي آسايش فردايمان خواهد بود، و منافع آن از ارزش بيشتري برخوردار است. تبديل شدن به يک جامعه انعطافپذير و سازگار با خشکسالي به تنها ممکن و مقرون به صرفه است بلکه بايد اولين و تنها گزينه ما باشد.
ناکاجا بيان داشت: خشکساليها احساسات انساني را از همه ما دور ميسازد اما آنها سرنوشت ما نيستند بنابراين اجازه دهيد به پيمان سياسي ک در ماه مارس در ژنو با حضور مقامات عاليرتبه کشورها در خصوص سياست ملي خشکسالي برگزار شد. زندگي دوبارهاي بدهيم و سياستهاي ملي مديريت خشکسالي را راه اندازي نماييم. سياستهاي که ما را در مقابل خشکسالي فعال و ما را براي اندازه گيري و مديريت خطرات خشکسالي کمک نمايد. سياستهايي که آگاهي عمومي و آمادگي ما را بهبود بخشد. سياستهايي که سازگاري با خشکسالي و مديريت بهينه منابع طبيعي را در قلب برنامههاي توسعه ملي ما قرار دهد.
وي خاطر نشان کرد: اجازه دهيد امروز اين هدف جمعي ما در برگزاري روز جهاني مقابله با بيابانزايي باشد. اجازه ندهيد که آينده ما به خاطر سستي و بيتدبيري خشک شود.
انتهاي پيام/