چهارمحالی ها و بختیاری ها در کنار تمامی ایرانیان آزاده، بار دیگر بصیرت مردمانی سخت کوش و انقلابی را در دیار غیورمردان و شیرزنان این مرز و بوم، به نمایش گذاشتند، صندوق های اخذ رأی تمامی نقاط استان چهارمحال و بختیاری بار دیگر سبز و سفید و سرخ، رنگ انقلاب گرفت و غیورمردان و شیرزنان این استان برای فریاد زدن باورهای انقلابی شان، با افتخار یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و چهارمین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا شرکت کردند.
صدا، صدای فرو ریختن تنوره های دیو است، صدای خردشدن استخوان های استبداد در باور پوسیده اربابان خیالی شرق و غرب است، کم کم یخ ها آب شدند و قطره ها به هم پیوستند، هر قطره دیگری را در آغوش کشید، رگه های آب راه افتاد، جوی های کوچک به جریان در آمد، باریکه های آب همدیگر را پیدا کردند، روان شدند، سرعت گرفتند و به راه افتادند.
این باور پاک، اعتقاد یک ایرانی است، قطره هایی که در آخر سیلی شدند تا خاک را بار دگر از لوث پلیدی ها پاک سازند.
نگاه ها با هم برخورد کرد، لب ها به خنده باز شد و بار دیگر تداوم حرکتی، تکرار حماسه و خلق حماسه سیاسی را رقم زد، مردمانی سرشار از یقین و عشق، دیگر بار، آزادگی خود را با سرانگشت هایشان مهر تأیید و تأکید زدند.
اگر چه گرم سرد بود اما، چهارمحالی ها و بختیاری ها آمدند تا ثابت کنند، انقلاب دچار فراموشی و سال خوردگی نمی شود.
حضور مردم با بصیرت و ولایت مدار استان چهارمحال و بختیاری در پای صندوق های اخذ رأی، نشان از پیوند ناگسستنی مردم سرزمین ایثار و حماسه با انقلاب، امام امت، رهبری معظم و آرمان های اسلامی داشت.
آن سو خواب دیو آشفته شده است، روباه پیر از سایه خودش می هراسد، گرگ صهیونیسم آخرین استخوان های اربابش را لیس می زند، آن سوتر ترس بر اردوگاه شب مستولی شده است، این سو اما خورشید، شعاع مهربان نورش را به صورت مردمانی می پاشد که امروز به وعده گاه آمدند.
مگر می شد به وعده گاه نیایند؟
این ها بر سر عهد خود راسخ و استوارند و هیچ تردیدی و تزویری اندک سستی در اراده استوارشان رقم نخواهد زد، ایران، سرزمین سربداران است، موطن مردمان آزاده ای که هرگز زیر یوغ طاغوت ها نرفتند، این جا زادگاه میرزا کوچک خان جنگلی است، اسطوره ای از تبار سبز جنگل، هنوز صدای سم اسب رئیس علی دلواری بیدارگر غیرت جاوید مردان جنوب در گوش دشتستان است.
هنوز صدای حضرت آیت ا... العظمی سید ابوالقاسم نجفی دهکردی در فضا می پیچد، هنوز خون سردار اسعد بختیاری در رگ های بختیاری ها موج می زند، هنوز فریاد میراز جهانگیر خان قشقایی در ذهن مردم است، هنوز اشعار دهقان سامانی و عمان سامانی شاعر عاشورایی بر زبان مردم جاری است، هنوز فارسی زبانان دنیا مدیون میرزا حبیب دستان بنی، پدر دستور زبان فارسی هستند است، هنوز نوای اشعار پژمان بختیاری و آواز بهمن علاءالدین در گوش مردم است و هنوز سیاست بازان بی دین شرق و غرب از سایه مدرس ها می ترسند و این جا، چهارمحال و بختیاری است، سرزمین شهیدان جاویدان، مفاخر علمی و پهلوانان جهانی، دیار بیش از دو هزار و ۴۰۰ شهید مظلوم، دیار سرداران شهید حسین خرازی دهکردی، سید کمال فاضل دهکردی، محمد علی شاهمرادی، سهراب نوروزی، رضا رحمانی، و دیگر شهدای بزرگوار.
اینجا ایران است، فلات غیرت آریایی، قلب تپنده مکتب شیعه و نبض توفنده بیداری اسلامی.
مگر می شد مردم نیایند؟
هنوز دردانه های شهیدان مصطفی احمدی روشن، داریوش رضایی نژاد، مسعود علیمحمدی، حسن تهرانی مقدم و مجید شهریاری، پرواز پدران شان را باور ندارند، هنوز تابوت شهیدان بر موج دست ها، توفان انقلاب را تا ابدیت خروشان می سازد و هنوز پهپادهای کفر و نفاق زمین گیر جاذبه ایمانند.
مگر می شد مردم نیایند؟
تکرار حماسه سیاسی حضور در پای مکعب های سفید اعتماد و اقتدار دچار فراموشی نمی شود و جاوید زاد بوم ایثار، بار دیگر غرق در شور انقلاب و شعور بیداری اسلامی شد، بصیرت مردم ما به خواب زمستانی نخواهد رفت و مهر شرف بر پیشانی غیورمردان و شیرزنانش زد و خواهد زد.
پایمردی و ایثار مردمان دلیر و سربلندمان، عطر یاد امام خمینی (ره) و بیعت با ولایت را بار دیگر از موج های آبی خزر تا نیلگون همیشه فارس در یاد و باور نستوه ایرانیان پراکنده کرد، این بار، دیگر شیپورهای شایعه ساز به چه تزویری پناه خواهد برد؟ تا موج موج، صفوف اراده و ایثار مردم را به اندازه درک حقیرشان تقلیل دهند؟
مردم استان چهارمحال و بختیاری بار دیگر حماسه ای پرشورتر از ۱۲ اسفند پارسال رقم زدند، آن جا که بار دیگر میلیون ها انگشت اشاره جوهری را در چشمان خیره بدخواهان حسود فرو کردند./س