حتی اغلب حامیان امریکا قبول دارند که سیاست خارجی امریکا گذشته ی پرفرازونشیبی داشته است.

امروز قهرمان امریکایی که در زندان به سر میبرد، جرمش این است که کورسوی نوری بر زوایای تاریک سیاست های خارجی امریکا انداخته است.

سه سال پیش، بردلی مانینگ، سرباز امریکایی که 25 سال دارد، 250هزار نامه ی دیپلماتیک محرمانه امریکا و 500هزار گزارش ارتش را افشا کرد. تابحال چنین افشاسازی گسترده ای از نامه ها و گزارشات در تاریخ امریکا اتفاق نیافتاده است. تابحال مجازات مانینگ بسیار سخت بوده است. طبق گفته ی خوآن مندز، گزارش نویس ویژه شکنجه ها، رفتار بسیار حیوانی و ظالمانه ای با مانینگ شده است. او را ماه ها از ملاقات و ارتباط با زندانیان دیگر محروم کردند. لباس هایش را از تنش درآورده، هیچ گونه حریم خصوصی برای وی قائل نیستند و مجبورش کردند در روشنایی بخوابد. در سال 2011، فیلیپ کراولی، سخنگوی وزارت خارجه امریکا، وقتی از طرز شکنجه ی مانینگ انتقاد کرد و آن را "مضحک، احمقانه و بی نتیجه" خواند، مجبور به استعفا شد.

اکنون محاکمه نظامی مانینگ آغاز شده و او متهم به جرم سنگینی است؛ با این حال، دادستان پرونده اش قول داده که برای وی حکم اعدام صادر نمیکند و تنها 20 سال حبس برایش تعیین خواهد کرد. به نوشته ی فلوید آبرامز و یوچای بنکلر، دو تن از کارشناسان مشهور متمم اول قانون اساسی امریکاف "دادگاه کیفری در صورت موفقیت از این به بعد رسمی را پیش خواهد گرفت: افشاکنندگان اسناد امنیت ملی به اعدام و یا حبس ابد محکوم خواهند شد".

بخشی از محاکمه مانینگ تحت لایحه جاسوسی که به جنگ جهانی اول بازمیگردد،انجام میشود. او در کل به 22 جرم متهم شده است: به 10 تای آنها اعتراف کرده که شامل ارتباط عمدی با فردی غیرقانونی است. اما بزرگترین اتهام مانینگ "کمک به دشمن" است؛ به بیانی دیگر، او تعمدا به القاعده کمک کرده است.

تعجبی ندارد که صاحبان قدرت در امریکا میخواهند از مانینگ عبرتی بسازند برای دیگران. در یکی از ویدئوهایی که مانینگ فاش کرده بود، یک هلیکوپتر آپاچی منطقه ای در عراق را بمباران کرد که باعث کشته شدن غیرنظامیان عراقی و خبرنگار رویترز شد.  مانینگ درحالیکه از "بی ارزش دانستن جان انسان ها" توسط خلبانانی که قربانیان را "عوضی های سقط شده" خطاب میکردند، میگفت: "وحشتناک ترین بعد این ویدئو برای من، لذت خونخوارانه ی سربازان امریکایی بود". به بیان مانینگ، "حقیقت عینی" جنگ عراق و افغانستان همین است.

مانینگ حقیقتا خدمت بزرگی به امریکاییان و مردم دنیا کرد. سیاست خارجه امریکا بر پنهانکاری بنا شده است؛ نه تنها بخاطر ترس از دشمنان، بلکه بدین سبب که حقایق، بی شک مردم امریکا را نیز وحشت زده خواهد کرد.

سیاست خارجی امریکا همواره به دنبال راه هایی مخرب برای از بین بردن آسایش جوامع بوده است. برای مثال، امریکا میگوید که "ما همیشه با اسلام گرایان افراطی در حال جنگ هستیم". در دهه 1980، تسلیحات امریکا از طریق سرویس های مخفی پاکستان به مجاهدین افغان داده شد؛ به هر حال آنان "مبارزان آزادی خواه" (!) بودند. سپس جنگ بی پایان افغانستان شروع شد و امریکا از طرف حکومت فاسد و غیردموکراتیک(!) افغانستان با اسلام گرایان افراطی جنگید. فرسنگ ها دورتر، امریکا فعالانه به همراه همپیمان اسلام گرای افراطی اش (!) ،عربستان سعودی، از جهادیون سوریه پشتیبانی میکند. در فجایع عراق نیز موجی دیگر از اسلام گرایان مبارز به کار گرفته شدند. 

در پس اقدامات پنهان کارانه سیاست خارجی امریکا هیچ گونه نیت وطن دوستانه ای دیده نمیشود. شماری از مردان و زنان جوان به عنوان سرباز به میدان های جنگ فرستاده میشوند تا سرانجام کشته و یا مجروح شوند. متعاقبا، مردم غیرنظامی امریکا با خطر "انتقام" مواجه میشوند؛ انتقام واژه ایست که سازمان سیا برای عواقب ناخواسته ی مداخله های خارجی امریکا انتخاب کرده است. 

با بازگشت به دهه 1950 میبینیم که امریکا با سرنگونی مصدق، نخست وزیر وقت ایران که کاملا دموکراتیک انتخاب شده بود، خشم ضدامریکایی مردم را شعله ور کرد که سرانجام به انقلاب اسلامی ایران منجر شد. به همین خاطر است که میگوییم مانینگ خدمت بزرگی به ما کرده است. او باعث شد که مردم سراسر جهان حقایق پنهان قدرت امریکا را با دقت بررسی کرده و به عواقب شوم تصمیماتی که در خفا گرفته میشود، بیاندیشند. مانینگ ما را بر آن داشت که در فکر جهانی آزاد و متعادل باشیم؛ جهانی که در آن کسانی که خود را تمام جهان میپندارند سرجای خود نشسته و فکر قدرت نمایی را از سر خود بیرون کنند.

برپا نهادن چنین دنیایی دور از ذهن نیست. ما توان ساخت این دنیا را داریم و باید آن را بسازیم. پیام ما به بردلی مانینگ این است: سرنوشتت هرچه که باشد، ما هیچگاه از یاد نمیبریم که تو، بعنوان یک سرباز، نقش خود را در ساخت دنیای جدید ایفا کردی.

آخرين اخبار جهان را اينجا بخوانيد.