به گزارش خبرنگار
حوزه رادیو و تلویزیون باشگاه خبرنگاران، برنامه سینمایی هفت شب گذشته با حضور "جابر قاسمعلی" (نویسنده) و "رضا درستکار" (منتقد) به نقد و بررسی فیلم سینمایی "تلفن همراه رئیس جمهور" ساخته "علی عطشانی" پرداخت.
"رضا درستکار"(منتقد) در ابتدا گفت: ما ایرانی ها تقریبا نقدناپذیر هستیم و به طور کلی از کسی که ما را نقد می کند خوشمان نمی آید و این مسئله به شکل خاص در ورود به مسایل سیاسی و اجتماعی به ویژه در دوران اخیر بدتر و حادتر شد.
وی اضافه کرد: حال کسی که با عنوان رئیس جمهور فیلم بسازد شامل چالش ها و سانسورهایی می شود که این اتفاق درباره فیلم "تلفن همراه رئیس جمهور" افتاد و در خود هنرمند با ترس یک خودسانسوری به وجود می آید که محصول آن همین شهر می شود.
"درستکار" ادامه داد: این اثر در منطقه ای وارد می شود که فیلم نیست و حتی قصه ای ندارد، بخش اعظم ماجرا هم به خاطر نظارت و ارزشیابی نمایی ما است.
"جابر قاسمعلی" نویسنده در ادامه گفت: این فیلم بر مبنای یک اتفاق واقعی درسال 85 است و این اتفاق دو بار هم افتاد و در بار دوم توجه من به این مسئله جلب شد، بنابراین در سال 86 طرح اولیه را نوشتم.
وی افزود: بر مبنای طرح 10 صفحه ای با "پژمان لشگری پور" به عنوان تهیه کننده قرارداد بستم و این قصه برای 8 سال اخیر است ولی "محسن علی اکبری" در برنامه قبلی هفت اعلام کردند که این قصه برای سال 82 است، شاید "علی اکبری" یادشان رفته ولی من به عنوان نویسنده به یاد دارم که اتفاق واقعی این فیلم در سال 85 رخ داد.
"درستکار" بیان کرد: پدیده ای به نام ژانر سیاسی بدلیل وجود ممیزی های زیاد به وجود نمی آید، ما سینمای اجتماعی هم نداریم بلکه یک سینمای مهمل و عقب افتاده داریم و این فشار را بر روی هنرمند به وجود می آید.
وی ادامه داد: این فیلم نه در ژانر سیاسی و نه کمدی و نه اجتماعی است، "تلفن همراه رئیس جمهور" از لحاظ اجتماعی فقط تبدیل به گفتار شده است و هیچ نوع خلاقیتی در آن وجود ندارد و تمام بازیگران حاضر در این اثر از حد خودشان پایین تر هستند.
"قاسمعلی" اظهار داشت: یک نقطه تراژیک در سینمای ایران وجود دارد، هنگامی که در سال 86 فیلمنامه این اثر را نوشتم ابتدا قرار بود "محمدرضا هنرمند" و بعد "کمال تبریزی" آن را بسازند که به دلایلی نشد و "عطشانی" آن را ساخت چرا که فیلمنامه در همه جا می چرخید و همه به خاطر سیاسی بودن اثر واهمه داشتند ولی در عین حال از فیلمنامه های خوب آن سخت می گفتند باید بگویم که واکنش ها در ابتدا نسبت به فیلمنامه اینگونه بود.
وی عنوان کرد: مهمترین خصیصه این فیلم این بود که من اساسا بدنبال فیلم سیاسی نبودم ولی نمی دانم چرا افترای سیاسی به این اثر خورد.
"درستکار" بیان کرد: در این قصه، شخصیت ها پرورش داده نشده و لهجه خوب از آب در نیامده و فیلم اصول خود را بیان نمی کند.
"قاسمعلی" تصریح کرد: در فیلم به گویش رشتی و نه لهجه آن صحبت می کنند، مجموعه دیالوگ ها که به گویش رشتی نوشته بود حتی به 2 صفحه هم نمی رسید ولی مابقی لهجه رشتی بود.
وی ادامه داد: فیلمنامه ای آماده ساخت خیلی کامل بود ولی بدلیل خواست "عطشانی" برخی از آنها حذف شد، حتی برخی از شخصیت ها نیز حذف شدند.
"قاسمعلی" افزود: من دنیای زیادی در ذهن خود داشتم ولی باید یکبار دیگر فیلمنامه بازنویسی می شد شاید مشکل اصلی فیلم همین مسئله است.
"درستکار" اظهار داشت: قالب فیلم سینمایی ما اجتماعی است ولی این اتفاق بر روی این فیلم هم نمی افتد، "تلفن همراه رئیس جمهور" فیلم اجتماعی نیست، شاید مسایل اجتماعی مردم را بیان می کند ولی به قدری آن را سطحی و ژورنالیستی انجام می دهد که در رگه های فیلم این موضوع جریان پیدا کند، بنابراین قابل دفاع نیست.
"قاسمعلی" بیان کرد: این اثر پتانسیل اجتماعی دارد ولی خوب از آب در نیامده، نمی دانم که برای فیلمنامه ای با گرایش اجتماعی خوب و با فروش بالا چه اتفاقی افتاده که این اثر را دارای مشکل کرده شاید اشکال در فیلمنامه من بوده است.
"درستکار" تصریح کرد: شخصیت های خانواده این اثر به ماننده "پایتخت2" است و هیچ کدام از بازی ها راکوردهآ، میزانسن ها به درستی در نیامده و در حوزه فیلمنامه به جای آنکه موقعیت شخصیت ها عملی شود تبدیل به دیالوگ شده است.
"قاسمعلی" بیان کرد: این اثر همان فیلمنامه اولیه "تلفن همراه رئیس جمهور" است ولی حذف سکانس ها و تغییر لهجه و یا افزودن برخی از سکانس ها پیکره اصلی فیلمنامه را از بین برده است.
وی در این باره افزود: زمانی که فیلمساز و تهیه کننده ای برای چند برگ کاغذ با اعتماد به نویسنده سرمایه گذاری می کند کاش تا آخر به او همکاری و نظرسنجی کند.
وی ادامه داد: من با "عطشانی" تنها تا روز کلید خوردن کار ارتباط و همکاری داشتیم ولی کاش این همکاری تا آخر فیلمبرداری ادامه داشتو این مشکل تمام سینمای ایران است./ي2
