به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه هافینگتون پست، نویسنده با اشاره به بحران سوریه و تحلیل های متفاوتی که در این باره وجود دارد می نویسد "عده ای از تحللیگران سیاسی بر طبل حمله نظامی می کوبند و از دولت آمریکا می خواهند تا همچون مورد لیبی دست به مداخله نظامی علیه سوریه بزند و در این باره مدعی هستند که آمریکایی ها بایستی "رهبری" اوضاع را در دست گیرند. در مقابل تعدادی دیگر از تحلیلگران تمایلات مستکبرانه و تجاوزکارانه دولت آمریکا را محکوم می کنند. در این میان، سناتور "جان مک کین" از دولت اوباما به دلیل عدم مدخله مستقیم نظامی علیه سوریه با هدف ساقط نمودن دولت "بشار اسد" رییس جمهور آن کشور انتقاد می کند. وی دولت آمریکا را تشویق به اعلام منطقه پرواز ممنوع و ارسال سلاح بیشتر برای تروریست های سوری می کند. با این حال دلایلی وجود دارد که نشان می دهد چرا آمریکا نبایستی دست به مداخله نظامی علیه سوریه بزند."  

نویسنده در ادامه اذعان می کند که با مداخله نظامی احتمالی آمریکا علیه سوریه این اقدام باعث آسیب وارد شدن به منافع جمهوری اسلامی ایران نخواهد شد و در این باره می افزاید "نخستین توجیه مدافعان تجاوز نظامی آمریکا علیه سوریه آنست که این اقدام در راستای منافع دولت آمریکا خواهد بود. این دسته از تحلیلگران معتقدند که در صورتیکه تجاوز نظامی آمریکایی ها به سقوط احتمالی دولت سوریه بیانجامد این موضوع به ضرر جمهوری اسلامی ایران، جنبش حزب الله لبنان و سایر متحدان منطقه ای آنان خواهد بود و سبب کاهش نفوذ منطقه ای ایران خواهد شد. آنان بر این عقیده اند که حکومت احتمالی بعدی حاکم بر سوریه را اکثریت سنی ها تشکیل خواهند داد که به دولت آمریکا و کشورهای عضو محور ارتجاع عرب نزدیک خواهد بود. با این حال استدلال این دسته از تحلیلگران نادرست است. جمهوری اسلامی ایران تاکنون پیروز معادلات منطقه ای بوده است و تجربیات خوبی از چگونگی مواجهه با بی ثباتی های منطقه ای، جنگ های داخلی و مداخلات نظامی کشورهای خارجی در سایر کشورهای منطقه دارد. برای مثال در پی جنگ های داخلی لبنان جنبش "حزب الله" لبنان با حمایت جمهوری اسلامی ایران تشکیل شد. نمونه دیگری که می توان به آن اشاره کرد مورد عراق است. پس از تجاوز نظامی آمریکا علیه عراق در سال 2003 میلادی است. پس از سقوط رژیم بعثی صدام حسین در عراق این شیعیان بودند که قدرت را در آن کشور در دست گرفتند. زمانی که در سطح منطقه ای می نگریم مشاهده می کنیم که جمهوری اسلامی ایران مغز متفکر منطقه است و محاسبات درستی را انجام می دهد." 

نویسنده در ادامه با اذعان به شکست ناپذیری کشورمان در عرصه معادلات منطقه ای می افزاید "در صورتیکه دولت آمریکا دست به مداخله نظامی علیه سوریه بزند، جمهوری اسلامی ایران قطعا بازنده میدان نخواهد بود. جمهوری اسلامی ایران پیوندهای سیاسی عمیقی با رهبران مذهبی جمعیت علوی سوریه و سایر اقوام آن کشور دارد و می تواند جبهه قدرتمندی را علیه نیروهای مورد حمایت غرب در سوریه تشکیل دهد. همچنین در صورت تجاوز نظامی آمریکا علیه سوریه قیمت جهانی نفت نیز به گونه ای غیر قابل پیش بینی افزایش خواهد یافت و جمهوری اسلامی ایران می تواند کنترل این مسئله را در دست گیرد."

نویسنده در ادامه با اذعان به تبعات منفی تجاوز احتمالی آمریکا علیه سوریه و تاثیر آن بر "ثبات" منطقه ای می افزاید "استدلال دومی که از سوی هواداران مداخله نظامی مطرح می شود آنست که پس از چنین اقدامی بلافاصله حکومتی هوادار غرب در سوریه روی کار خواهد آمد و ثبات آن کشور به نفع کشورهای غربی حفظ خواهد شد. چنین تحلیلگرانی بایستی به روند تحولات منطقه خاورمیانه توجه داشته باشند. تشکیل یک دولت مرکزی قدرتمند در سوریه در صورت تجاوز نظامی کشورهای غربی بخصوص دولت آمریکا نامحتمل خواهد بود."

وی در ادامه می افزاید "ایجاد حکومتی مردم سالاری در کشوری دیگر با تجاوز نظامی خارجی میسر نخواهد بود. در اثر هرگونه حمله احتمالی نیروهای خارجی خانواده های بسیاری در سوریه جان و مال خود را از دست خواهند داد. در صورت تجاوز نظامی دولت آمریکا علیه سوریه ما با بزرگترین جنگ منطقه ای مواجه خواهیم. می توانم بگویم ابعاد این جنگ بزرگتر از جنگ ویتنام خواهد بود. در چنینی نبردی جمهوری اسلامی ایران، روسیه، عربستان سعودی، جنبش حزب الله لبنان، جنبش حماس و عراق نیز دخیل خواهند بود."