به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، از ابتدای آغاز مناقشات در سوریه برای همگان معلوم بود که بزرگ‌ترین نفع
از آشفتگی درونی این عضو قدرتمند خط مقاومت در برابر صهیونیسم، متوجه
اسرائیل خواهد بود. شادمانی و هیجان اسرائیلیان از تخیل جانشینی حکومت بشار
اسد با نظامی که در غیرتی‌ترین حالت ممکن خود در نهایت چیزی در حد رژیم
بی‌غیرت آل‌سعود خواهد بود؛ آن‌چنان آنان را دستپاچه کرده است که حتی
اخیراً کنترل جوانب اطلاعاتی عملیات‌های پشتیبانی سرّی خود را از یاغیان
سوری و بین‌المللی در حال جنگ در این کشور نیز از دست دادند.
گریه سوریه، قهقهه اسرائیل را در پی دارد.
در همین راستا در ماه می گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد واحد یا
واحدهای مسلحی از ارتش اسرائیل وارد خاک سوریه شده‌اند. از آنجا که اسرائیل
به‌خوبی از پیچیدگی معادلات سوریه آگاه است و می‌داند از هم پاشیدن حکومت
قانونی اسد به این راحتی‌ها نیز امکان‌پذیر نخواهد بود؛ نمی‌تواند آن‌چنان
که واقعاً از مغز سردمدارانش می‌گذرد در بازی سوریه وارد شود. لذا شواهدی
نشان می‌دهد که این رژیم کنار حمایت‌های قوی پشت پرده خود از شورشیان سوری و
غیرسوری از طریق لابی‌های خود در غرب، به فکر اجرای استراتژی قدرت نرم در
سوریه افتاده و تا حدی هم آن را به اجرا گذاشته است. در این مقاله سیاست
یهود در برابر اتفاقات کنونی و آینده سوریه را بررسی می‌کنیم.
اسرائیل کنار حمایت‌های پشت پرده خود از شورشیان سوری به اجرای استراتژی قدرت نرم در سوریه روی آورده است.
افزایش تحرکات اسرائیل در مرز سوریه
در فوریه 2013، اسرائیل اعلام کرد که قصد دارد در مرز خود با سوریه یک
منطقه حائل را تا ده مایل داخل این کشور ایجاد کند تا خود را از خطر
شورشیان بنیادگرا در آن‌سوی مرز محافظت نماید. این طرح برای تصویب از سوی
ارتش به نخست وزیر صهیونیست‌ها، نتانیاهو، تسلیم شد. لندن تایمز در چهارم
فوریه [16 بهمن ماه] در مورد اهداف این طرح چنین نوشت: «در ماه‌های اخیر
گزارش شده است که گروههای جهادی مانند جبهة النصرة، که واشنگتن آن را جزو
گروههای تروریستی مرتبط با القاعده می‌داند؛ به چند روستای مرزی نفوذ
کرده‌اند. دو مورد از این روستاها، بئر العجم و بریکا کمتر از یک مایل از
مرز اسرائیل فاصله دارند. طرح پیشنهادی که از سوی ارتش تهیه و به نخست
وزیر، بنیامین نتانیاهو، داده شده است؛ قصد دارد در صورتی که رژیم اسد
کنترل خود را به منطقه از دست بدهد؛ امنیت 47 مایل مرز در برابر خطر رو به
افزایش اسلام‌گرایان را تأمین کند».
روستای بئر العجم در ورای خط حایل اسرائیل در مرز خود با سوریه قرار دارد.
آنچه کارشناسان اسرائیلی بیان می‌کنند این است که بدون تأمین امنیت منطقه
از سوی اسد در برابر تروریست‌ها، شورشیان جهادی یک خطر بالقوه برای دولت
اسرائیل محسوب می‌شوند. از سوی دیگر تل‌آویو تأیید کرده است که آمریکا از
تروریست‌های سلفی در حال جنگ با دولت سوریه، که برای امنیت اسرائیل نیز خطر
محسوب می‌شوند؛ حمایت می‌کند. در حالی که النصرة در لیست گروههای
تروریستی وزارت خارجه آمریکا قرار دارد؛ اما از سوی آمریکا و هم‌پیمانانش
از جمله سعودی، قطر، ترکیه و اسرائیل حمایت می‌شود. از اینجا معلوم می‌شود
که منطقه حائل پیشنهادشده از سوی ارتش اسرائیل چیزی نبوده جز ایجاد کانال
ارتباطی امن از سوی اسرائیل برای ارتباط با شورشیان سلفی. در واقع سلفی‌ها
تا وقتی که در برابر اسد می‌جنگند به‌نفع اسرائیل قدم برمی‌دارند و هنگامی
برای این رژیم خطر محسوب خواهند شد که احیاناً بتوانند قدرت را در سوریه به
دست گیرند. پس باید در مرحله اول به تمامی معارضان از جمله تروریست‌های
النصرة یاری رساند.
ارتش اسرائیل و نعش‌کشی برای النصرة
در ماه می گزارش‌هایی منتشر شد که نشان می‌داد واحد یا واحدهای مسلحی از
ارتش اسرائیل وارد خاک سوریه شده‌اند. برخی از این گزارش‌ها مورد تأیید
ارتش سوریه بود و حتی ارتش سوریه یک خودروی نظامی اسرائیل را که خط آتش‌بس
را در روستای بئر العجم نقض کرده بود منهدم کرد. پس از این حادثه ارتش
اعلام کرد در پی عبور یکی از خودروهای نظامی رژیم صهیونیستی از خط آتش‌بس
به‌سوی روستای "بئر العجم" در جولان، نیروهای ارتش آن را هدف قرار داده و
با تمام محتویاتش منهدم کرده‌اند. ارتش همچنین هدف از ورود این خودرو را به
خاک سوریه کمک‌رسانی به شورشیان پناه‌گرفته در بئر العجم دانست.
اسرائیل به‌امید سرنگونی حکومت اسد حتی از گروه‌هایی که برایش خطر بالقوه محسوب می‌شوند نیز حمایت خواهد کرد.
روستای بئر العجم در ناحیه‌ای قرار گرفته است که ارتش توانسته بود آن
منطقه را از وجود تروریست‌ها پاک‌سازی کند. در پی این واکنش مسئولانه ارتش
سوریه، صهیونیست‌ها به پرتاب دو راکت به‌سوی مواضع سوری اقدام کردند که
تلفاتی در پی نداشت. ارتش سوریه این تجاوز را نشانه دخالت صهیونیست‌ها در
تحولات سوریه و همراهی و همکاری اسرائیل با گروههای تروریستی دانست. در
بیست و یکم می [31 اردیبهشت ماه] نیز، وزیر دفاع اسرائیل، موشه یالون، این
حادثه را تأیید کرد اما از اشاره به جزئیات آن خودداری نمود و فقط گفت: «شب
گذشته ما یک پایگاه نظامی سوریه را که به یک خودروی اسرائیلی حمله کرده
بود منهدم کردیم.»
گزارشی از دبکا، آژانس خبری اطلاعات اسرائیل
اسرائیل ارتباط نزدیکی با رهبران شورشیان جنوب سوریه دارد. درهمین‌باره،
گزارشی از دبکا، آژانس خبری اطلاعات اسرائیل، در هشتم می [18 اردیبهشت ماه]
منتشر شد که تأیید می‌کند ستیزه‌جویان زخمی النصرة با استفاده از تسهیلات
پزشکی یک بیمارستان اسرائیلی در بلندی‌های جولان معالجه و درمان می‌شوند.
اسرائیل در پست دیده‌بانی (Tel Hazakah) و پایگاه نظامی جولان که نزدیک
جنوب سوریه و شمال اردن قرار دارد؛ بیمارستان صحرایی بزرگی را برپا کرده
است.
جایگزینی عضو قدرتمند خط مقاومت با حکومتی از جنس سعودی برای اسرائیل بسیار لذت‌بخش است.
شورشیان زخمی النصرة که خود را به این بیمارستان می‌رسانند؛ توسط متخصصان
ارتش اسرائیل معاینه و درمان می‌شوند. برخی از آنها دوباره به جبهه شورش و
کشتار فرستاده شده و برخی دیگر در آنجا برای مدتی بستری می‌شوند. در این
گزارش همچنین ذکر شده است که عملیات نجات یاغیان زخمی و تارومار شده النصرة
مستلزم نفوذ خودروهای بدون آرم و علامت اسرائیل به داخل مرزهای سوریه است.
در این گزارش در مورد خودروی منهدم شده از سوی ارتش سوریه آمده است که آن
خودرو برای انتقال مجروحانی که به مراقبت‌های پزشکی نیاز داشتند؛ وارد
منطقه شده بوده است:
«منابع نظامی ما می‌گویند؛ اگر خودروهای ارتش اسرائیل، احتمالاً بدون آرم،
برای انتقال مجروحین وارد خاک سوریه می‌شوند؛ باید به نیروهای همکار
منطقه‌ای در خط نبرد اطلاع دهند تا با راهنمایی آنها به‌سوی مناطقی حرکت
کنند که افراد زخمی منتظر هستند» این بخش از گزارش دبکا عبارت «نیروهای
همکار منطقه‌ای در خط نبرد» را در خود جای داده است که به‌خوبی نشان‌دهنده
سطح وسیع ارتباط اسرائیل با شورشیان و یاغیان تروریست عضو النصرة و دیگر
گروههای تروریستی است که به‌راحتی می‌تواند تا پشتیبانی اطلاعاتی و
تسلیحاتی نیز عقبه داشته باشد. به‌علاوه گزارش‌هایی از نفوذ و فعالیت
نیروهای ویژه سرّی وابسته به اسرائیل در سوریه وجود دارد که در سطح وسیعی
در حال فعالیت برای اثرگزاری به سیر تحولات این کشور هستند.
غرب و اسرائیل در راستای سعودی ــ اسرائیلی سازی سوریه تلاش می‌کنند.
کارشناسان اسرائیلی و آموزش النصرة
بخش اعظم النصرة را جنگجویان مزدوری تشکیل می‌دهد که از ترکیه، سعودی و
قطر استخدام شده‌اند. شماری از نیروهای سرّی کشورهای غربی و مشاوران نظامی
آنها نیز به این گروه پیوسته‌اند. تروریست‌های تربیت شده در القاعده آشکارا
و به‌طور مستقیم از سوی مزدورانی که با هزینه واشنگتن از غرب و اسرائیل
گردآوری شده‌اند؛ یاری می‌شوند. سی‌ان‌ان در دسامبر 2012 در گزارشی اعلام
کرد که تروریست‌های النصرة حتی نحوه استفاده از تسلیحات شیمیایی را نیز
توسط نیروهای متخصص آموزش دیده‌اند.
آشکار است که این نیروهای متخصص نمی‌توانند بدون دخالت پنتاگون یا ارتش
اسرائیل چنین کمکی را به یاغیان ارائه دهند: «بر اساس منابع، آموزش {در
مورد تسلیحات شیمیایی} که در اردن و ترکیه انجام شده است؛ شامل چگونگی
نظارت و محافظت از انبار و مدیریت جایگاه و مواد مرتبط با تسلیحات بوده
است. بر اساس اعلام یکی از مقامات، برخی از پیمان‌کاران {این آموزش} در
داخل سوریه هستند و با شورشیان در نظارت بر برخی پایگاه‌ها همکاری می‌کنند»
سی‌ان‌ان از ملّیت آموزش دهندگان اظهار بی‌اطلاعی می‌کند اما اشاره
می‌نماید که منابع این خبر همگی آمریکایی بوده‌اند.
بخش اعظم النصرة را جنگجویان مزدوری
تشکیل می‌دهد که از ترکیه، سعودی و قطر استخدام شده‌اند. تاریخ اسلام
نهروانیان را از یاد نبرده است.
برنامه حمایت یهود از یاغیان سوریه
گفتیم گزارش‌هایی از نفوذ و فعالیت نیروهای ویژه سرّی وابسته به اسرائیل
در سوریه وجود دارد که در سطح وسیعی در حال فعالیت برای اثرگزاری به سیر
تحولات این کشور هستند. ایلیاهو کامیشر را می‌توان یکی از این نیروها دانست
که در قالب مطالعه و بررسی اوضاع چند روزی را در بخش‌هایی از سوریه که در
اشغال یاغیان النصرة است به‌سر برده و پس از آن دیدگاه‌ها و خواسته‌های خود
را از یهود نوشته است. او با پاسپورت آمریکایی وارد سوریه شده و هویت
اسرائیلی خود را مخفی نگه داشته است. طی حضورش در سوریه با برخی از
فرماندهان شورشیان دیدار داشته و حتی توانسته است از آنها عکس بگیرد. بخشی
از نوشته‌های او را که به‌نوعی بیانگر نگرانی‌ها و فرصت‌های اسرائیل در
سوریه است مرور می‌کنیم:
«اگر در این جنگ افراط‌گرایان پیروز شوند؛ اسرائیل با یک دولت شبیه به
حماس روبه‌رو خواهد شد که این بار درست پشت در بلندی‌های جولان خواهد بود.
طی سال گذشته قدرت گرفتن گروههای جهادی {سلفی} در سوریه از نظر تعداد و
تأثیر شدید بوده است. رشد افراط‌گرایی در سوریه پدیده جدیدی است. النصرة
توانسته است جای پای فکری قدرتمندی در سوریه پیدا کند».
اسرائیل برای کمک به شورشیان زخمی، بیمارستان‌های صحرایی مجهزی در بلندی‌های جولان تأسیس کرده است.
در ادامه کامیشر ایدئولوژی‌های النصرة و ارتش آزاد را مقایسه کرده و از
کشمکش درونی بین گروههای معارض نوشته ذکر می‌کند که گروه النصرة را
افراط‌گرایان سلفی تشکیل می‌دهند که از سوی میلیاردرهای عرب حمایت می‌شوند.
منابع مالی و تسلیحاتی خوبی دارند و به مردم مناطقی که در دست گرفته‌اند
غذا و لباس می‌دهند. در سوی دیگر نیروهای ارتش آزاد وجود دارد که پیرو
ایدئولوژی سکولاریسم هستند و معتقدند که از بد حادثه نیازمند گروههای
افراطی شده‌اند و از عاقبت این نیاز نگرانند. پس از این توصیفات، نویسنده
به موضوع اصلی یعنی چگونگی برخورد یهود با این تنش اشاره می‌کند که بیش از
پیش روشن کننده چرایی نفوذ و حضور اسرائیل در سوریه و یاری رساندن او به
گروههای معارض است:
عکسی که صهیونیست نفوذی به سوریه از فرمانده ارتش آزاد گرفته است.
استراتژی قدرت نرم اسرائیل و مردم سوریه
کامیشر می‌نویسد: «دراین میان یهود در کجا باید قرار بگیرد؟ از زمان تولد
اسرائیل، سوریه خطرناک‌ترین دشمن دولت یهود بوده است. مردم سوریه تحت تأثیر
کمپین رسانه‌ای شدید ضداسرائیلی بوده‌اند که باعث شده است به دولت اسرائیل
و با شدت کمتری به ملت یهود بدگمان باشند. اما اکنون زمانه بسیار مهمی در
ذهن سوری‌هاست. دولت‌هایی که دارای توانایی نظامی و اقتصادی هستند؛ یک
وظیفه اخلاقی دارند که از نیروهای آزادی‌خواه سوریه حمایت کنند؛ نه‌تنها در
جنگ آنها علیه رژیم اسد، بلکه در مقابله با نیروهای اسلام‌خواه {سلفی‌ها}
که خطر در دست گرفتن قدرت توسط آنها در سوریه پس از انقلاب وجود دارد؛ نیز
باید آزادی‌خواهان را یاری دهند.
یهود با به‌کارگیری "گفت‌وگو، تظاهرات و تلاش‌های بشردوستانه"دنبال تأثیرگزاری روانی بر ملت سوریه است.
این یک رویکرد درست و اخلاقی است و به همین دلیل یهود نیز باید چنین
رویکردی داشته باشد. برای اسرائیل ضرورت بزرگ‌تری هم برای این کار وجود
دارد زیرا همسایگی با اسلام رادیکال در مرزهای شمالی چیز خوبی نیست. به
همین دلیل ملت یهود باید آشکارا سخن بگوید و حمایت خود را از سوریه آزاد و
سکولار نشان دهد. واضح است که دولت اسرائیل نمی‌تواند از کانال‌های رسمی
خود چنین پیامی را ارسال کند. بدگمانی سوری‌ها هنوز بسیار زیاد است و حمایت
دولتی اسرائیل تنها موجب سلب مشروعیت از نیروهای معارض میان جامعه عرب
خواهد شد.
اسرائیل به برافروخته‌شدن هرچه بیشتر آتش در سوریه کمک خواهد کرد.
بااین‌حال، حمایت اسرائیل و یهود از طریق گفت‌وگو، تظاهرات و تلاش‌های
بشردوستانه تأثیر روانی فراوانی بر ملت سوریه خواهد گذاشت. یهود و ملت
اسرائیل باید نشان دهند که از مردم سوریه حمایت می‌کنند و آنها تنها نیستند
و حتی اگر ما را "شیطان کوچک" هم بدانند صدای ناله‌های آنها را می‌شنویم و
درد آنها را احساس می‌کنیم. ممکن است حمایت نظامی غرب افزایش یابد.
هم‌چنان که در روزهای اخیر این را می‌بینیم. اما کنار این افزایش حمایت
نظامی نیاز است که به‌طور معادل ویا حتی بزرگ‌تر از آن، حمایت بشردوستانه و
لفظی ملت یهود نیز وجود داشته باشد».
بیشترین حمایت یهود متوجه نیروهای سکولار معارض در سوریه است.
در آخر کامیشر به سازمان‌دهی شدن کمک‌های یهود اشاره کرده از سازمان "یهود
برای سوریه آزاد" سخن می‌گوید که در پی جمع‌آوری و سازمان‌دهی حمایت‌های
جوامع یهودی از سراسر جهان برای یک سوریه دموکراتیک، سکولار و آزاد است. او
در ادامه می‌نویسد: «اگر شما از حق مردم سوریه برای زندگی در صلح و داشتن
حق تعیین سرنوشت دفاع می‌کنید و همچنین خواستار گفت‌وگوی ثمربخش نوینی با
سوریه آزاد در شرف وقوع هستید، لطفاً باورهای‌تان را در صفحه فیس‌بوک ما را
اظهار کنید. این سازمان در ابتدای راه خود بوده و به فیلم‌سازان، فعالان،
هنرمندان و غیره نیازمند است. ازاین‌طریق می‌توان رابطه جدیدی با سوریه
آزاد بنا نهاد، رابطه‌ای که بر اساس خصومت نبوده بر اساس دیپلماسی، گفت‌وگو
و انسان‌دوستی دوطرفه است».
یقینا مغز معیوب وهابیان سلفی
قادر به درک و تجزیه و تحلیل سیاست‌های اسرائیل در سوءاستفاده از آنها برای
شکستن خط مقاومت در منطقه نمی‌باشد.
بدین ترتیب آشکار می‌شود که سیاست دومرحله‌ای اسرائیل در قبال سوریه نخست
به‌صورت حمایت اطلاعاتی و تسلیحاتی از تمامی گروههای معارض برای سرنگونی
دولت سوریه است. هرچند حضور نیروهای سلفی در سوریه یک خطر بالقوه محسوب
می‌شود اما در این مرحله ایدئولوژی این گروه‌ها برای اسرائیل چندان مهم
نیست. حتی چنان‌که دیدیم اسرائیل در حال سازمان‌دهی کمک‌های بشردوستانه
برای مردم سوریه در قالب ارگان‌های بشردوستانه یهودی نیز می‌باشد. از سوی
دیگر اسرائیل آروزی آن را دارد که شرایط "بعد از اسد" به‌زودی فرا برسد و
برای این شرایط به‌فکر تقویت نیروهای سکولار و کمک به آنهاست تا
به‌این‌ترتیب خطر تندروهای سلفی را حذف کرده و به‌زعم خود با نظام بی‌خطر و
سازش‌پذیری همسایه شود.
